Źródło Białej
Biała - rzeka w południowej Polsce, prawy dopływ Wisły. Długość rzeki wynosi 28,6 km, a powierzchnia dorzecza – 139 km².
Jej źródłowe potoki wypływają ze stoków gór Beskidu Śląskiego: Klimczoka, Szyndzielni i Magury na wysokości ok. 800 m n.p.m. Rzeka przepływa przez Pogórze Śląskie, uchodzi w Dolinie Wisły w obrębie Czechowic-Dziedzic, na wysokości 242 m n.p.m. W dolnej części doliny Białej znajduje się kilka kompleksów stawów w Bestwinie.
Główne dopływy: Olszówka, Straconka, Niwka, Krzywa i Kromparek.
Ważniejsze miejscowości nad Białą to: Bystra, Bielsko-Biała oraz Czechowice-Dziedzice.
Przez wiele wieków Biała była i jest rzeką graniczną, rozdzielającą historyczne tereny Śląska i Małopolski. Początkowo stanowiła granicę pomiędzy dawnymi diecezjami: wrocławską i krakowską. Od 1316 roku granica początkowo między śląskimi księstwami: cieszyńskim (od 1572 r. wyodrębnionym z niego państwem bielskim) i oświęcimskim, potem po inkorporacji tego ostatniego do Korony w 1456 – między Królestwem Polskim a ziemiami korony czeskiej. W czasie rozbiorów od 1772 roku rozdzielała prowincje imperium Habsburgów: Galicję i Śląsk Austriacki, stanowiła także rzekę graniczną pomiędzy miastami Białą o Bielskiem do połączenia tych miast w jeden organizm w XX wieku. Po II wojnie światowej do 1950 roku granica między województwem śląskim i małopolskim.
Źródło: wikipedia
Skrytka znajudeje się przy zielonym szlaku biegnącym z przełęczy kołowrót na siodło pod klimczokiem.