Trick or Treat Multi-Cache

Een tijd terug was er namelijk een excentrieke professor die een mogelijkheid uitvond om geesten te vangen. Op een gegeven moment had hij al een ontelbaar geesten weten te bemachtigen. Maar het waren er zoveel dat hij ze overal zag, voelde of hoorde, dus begon hij door te draven en besloot dat hij de geesten moest kwijtraken uit zijn huis. In dit bos heeft hij 13 geesten los gelaten. De ene nog enger en vreemder dan de ander. Ook al waren al de geesten uit zijn huis verdreven, ze bleven in zijn hoofd rondspoken, tot hij er niet meer tegen kon en een einde aan zijn leven maakte.

Van negen geesten kennen wij het verhaal, achter hun dood en die delen we graag met jullie. Misschien kom jij ze wel tegen tijdens je toch door het donkere bos. Ze zijn de weg flink kwijt, dus zorg jij dat je op het juiste pad blijft en de WP's  snel vindt, want als je ze niet op tijd vindt, gaan de geesten misschien wel rottigheid met jou uithalen. Voel je je nekharen al overeind staan, maar ga je er toch voor of blijf je liever veilig thuis (tussen de huisgeesten)...

De parkeerplaats is achter de tennishal van Halsteren. Daar kun je meestal wel terecht voor een drankje tot laat in de avond, behalve op zondag. De nachtcache kan het hele jaar door gelopen worden. Aangelijnde honden zijn toegestaan. De route is ongeveer 3,5 KM en het terrein is redelijk goed begaanbaar gebied. Zorg wel dat je op de paden blijft en de via punten gebruikt, anders is de route minder leuk en mis je misschien bepaalde dingen. Wat van belang is om mee te nemen om deze cache te kunnen doen is: zaklamp met genoeg batterijen en een dosis moed. Bij ieder WP ga je op zoek naar de coördinaten voor het volgende punt, na 9 WP's ga je op zoek naar de eindcache. Het eerste punt krijg je cadeau!

Alice was een mooie vrouw, die erg geliefd was bij de mannen. Ze versierde ze volop, maar wilde nooit lang blijven bij één man. Na heel wat mannen te hebben versleten, maakte ze op een nacht de verkeerde beslissing, toen ze Rick ontmoette in een tennisbar. Als ze had geweten dat ze nooit meer weg zou kunnen na die avond, was ze waarschijnlijk niet mee gegaan, maar zeker weet je het niet, want ze hield van gevaar. Hij was echter zo geobsedeerd door haar, dat hij haar opsloot in een kelder onder de grond. Ze was volledig vast gelegd aan kettingen en was zo gevangen voor een lange tijd. Rick kwam haar wel regelmatig opzoeken, tot hij een auto-ongeluk kreeg en overleed. Niemand wist wat er met Alice gebeurd was, omdat ze zo’n wild leven leiden dat iedereen er vanuit ging dat ze was gaan reizen of iets dergelijks. Maar in de werkelijkheid kwijnde Alice langzaam weg, nog altijd vastgeketend. Veel bleef er niet meer over van de mooie Alice en onrustig spookt haar geest nog rond. Als je goed luistert hoor je haar kettingen misschien nog rinkelen. Kun jij haar kelder vinden en het luik open krijgen?

Het begon als een grap, maar had al snel een macaber einde. Een groep jongeren ging kamperen in het bos. Na heel wat gedronken te hebben en een hoop lol, besloten ze een spel te gaan spelen: Truth or Dare. Zoals velen weten heeft dit spel meestal een pijnlijke afloop, maar deze keer was het extra pijnlijk. Na diverse waarheden boven water gekomen te zijn, besloten de jongeren dat het tijd werd om de waarheid voor zichzelf te houden en een Dare te kiezen. Het begon heel onschuldig met rondje in de vijver te zwemmen, maar al snel werden de spelletjes heftiger. Zo besloten ze dat een van de jongens maar levend begraven moest worden om vervolgens weer na een tijdje terug opgegraven te worden. Zo gezegd zo gedaan, de jongen ging gewillig in een soort zelfgemaakte kist in de grond en zo werd hij begraven, maar zodra hij onder de grond lag, kwam een boer aan en jaagde ze weg omdat ze op zijn land zaten. Ze probeerde uit te leggen dat hun vriend in de grond lag, maar wie gelooft dat nu. Dus werden ze weggestuurd. Toen de boer even later verdwenen was, proberen ze koortsachtig de plek en hun vriend terug te zoeken, maar dat valt niet mee in het donker. Na vele uren hadden ze nog steeds geen resultaat. En zelfs in het daglicht konden ze niets herkennen. De vrienden wisten dat het nu te laat was en zo besloten ze er over te zwijgen. Hij is nooit gevonden, vind jij hem misschien? Wees wel op je hoede, want deze jongeman zint op wraak.

Mr. Smith was een rustige man die erg toegewijd was aan zijn werk. Hij had een saai bestaan en misschien was het wel daarom dat hij bepaalde waanideeën kreeg. Hij was opzichter van een begraafplaats, voor vele een niet veel zeggend beroep, maar voor hem was het zijn leven. Hij was er van overtuigd dat de begraafplaats waar hij toezicht moest houden meer was dan een rustoord voor overledenen. Hij was er namelijk van overtuigd dat het tevens een poort was naar de onderwereld en dat als hij zijn werk niet goed deed de kwade geesten zouden ontsnappen. Hij was gefixeerd op het gesloten houden van de poorten als het donker werd en de schaduwen het terrein onveilig maakten. Op een nacht hoorde hij de poort kraken en dus kwam hij gelijk in actie. Hij trok zijn ochtendjas aan en nam zijn geweer mee naar buiten. Zenuwachtig zag hij dat het hek op een kier stond, hij liet zijn ogen van links naar rechts schieten maar het leek wel of er in iedere schaduw iets of iemand zat. Zijn vrouw schrok wakker van het schot van het geweer, toen ze ging kijken lag haar man dood op de grond. Wat er precies gebeurd is, is nog steeds een raadsel. Maar zelfs na zijn dood, bewaakt Mr. Smith de poort. De poort is inmiddels allang verwijderd en enkel de palen en het ophangwerk zijn nog te zien, maar toch kan Mr. Smith niet rusten…

Henry was een man die zo een beetje zijn hele leven in angst verkeerde. Hij had last van iedere fobie die hij kende en dat maakte zijn leven bijzonder moeilijk. Het werd van kwaad tot erger. Al snel ging hij niet meer naar zijn werk en isoleerde hij zich in zijn appartement. Maar zelfs daar kreeg hij het benauwd van de geluiden van het stadsleven en toen er op een dag bij zijn buurvrouw werd ingebroken besloot hij de stad met spoed te verlaten. Hij isoleerde zich zo erg dat hij een hut in het bos kocht, ver van de beschaving af. Hij werd letterlijk een wilde man, want wassen en persoonlijke verzorging deed hij niet. Hij liet zich zelfs niet zien in het dichtst bijgelegen dorp. Hij leefde van water uit een vijver en at alles wat hij kon vinden in de natuur. Lang ging dit echter niet goed, want hij had geen kennis van de natuur en at op een dag de verkeerde bessen en stierf langzaam tegen een boom aan. Omdat hier zo goed als nooit mensen kwamen, werd hij niet gevonden. Zijn lichaam vervormde zo dat hij een met de natuur werd. En na een lange tijd leek het alsof hij één was geworden met de boom. Word jij ook zo schrikachtig als je hem ontmoet? Of ben jij nergens bang van en tover je zo zijn geheim naar boven?

In de 17de eeuw geloofden de mensen nog erg in Satan en demonen. Ze vreesden al het onbekende op dat gebied. En zo ontstond ook al snel de angst voor heksen, volgens hen waren dat mensen die bezeten waren of die het werk voor de duivel deden. Als er dingen misgingen in het dorp dan werd al snel een beschuldigende vinger naar iemand gewezen die wat anders was of volgens hen verdacht handelde.  Bridget was een vrolijke vrouw die veel overhad voor haar medemens, maar ze werkte veel met kruiden en andere “vreemde” specerijen. Al met al ze was anders dan de andere vrouwen van het dorp. Toen de oogst mislukte waren ze overtuigd dat dit het werk was van de duivel. Toen ook nog eens bleek dat de kruidentuin van Bridget wel goed groeide, was het oordeel al bepaald. Ze was een heks dat kon niet anders en heksen moesten dood. Ze werd veroordeeld voor de doodstraf door het dorpsgerecht en werd dus opgehangen aan de grote boom in het midden van het dorp. Ook haar dochtertje kon een straf niet ontzien, want voortgekomen uit een heks kon niet anders dan ook een heks zijn. De man werd in eerste instantie ontzien, want volgens het gerecht was hij misleidt en kon hij er niets aan doen. Maar de man hield vreselijk veel van zijn vrouw en kind en ging een gevecht aan met de dorpsmensen, ook hij werd opgehangen naast zijn vrouw en kind. Vele volgden als het weer eens mis ging met de oogst, of als er andere nare dingen gebeurden.
Ondanks de vele onrustige geesten, kun je Bridget er misschien toch wel uit halen…

Op de vroege avond reed Maggie naar huis van haar werk. Ze had een drukke dag gehad en was erg moe. Ze besloot een kortere weg te nemen door het bos. Ze zag dat het weer buiten begon te betrekken, dikke grijze wolken maakten de lucht zo donker als de nacht. De eerste bliksemschichten schoten door de lucht en het begon te druppelen. Maggie deed haar ruitenwissers aan en al snel regende het pijpenstelen. Ze moest zich erg concentreren op de weg, want de ruitenwissers hielden de regen bijna niet bij. Plots zag tijdens een bliksemschicht een knappe jonge man langs de kant van de weg staan. Ze schrok en stampte op haar rem, de auto slipte gevaarlijk maar kwam dan toch in veilig in de berm tot stilstand. Eerst blies ze haar adem uit van de schrik en toen voelde ze enigszins boosheid op komen, wat bezielde deze man om hier zo gevaarlijk langs de kant van de weg te gaan staan met dit weer. Ze bleef nog even zitten en kalmeerde weer, ze keek in haar achteruitkijkspiegel en zag de man nog steeds roerloos naast een boom staan. Misschien had hij hulp nodig schoot er door haar heen, dus besloot ze maar even te gaan kijken. Ze pakte haar regenjas van de achterbank en trok die aan, zette haar capuchon op en liep naar buiten. Ze rende naar de man toe. “Heb je hulp nodig?” vroeg ze. De man reageerde in de eerste instantie niet. Toen keek hij haar aan. Hij had een treurige blik in zijn ogen. Toen sprak hij: “Ik denk niet dat iemand mij nog kan helpen.” Ze keek hem vervreemd aan, maar probeerde nog eens; “Heb je een lift nodig?” “Ik zou niet weten waar naar toe,” zuchtte de man. “Hoe heet je eigenlijk en waar kom je vandaan?” drong ze nog een beetje aan. Ineens lichtte de bliksem zo fel op dat ze het gezicht van de man zag veranderen in een doorbloed gezicht. Ze schrok zo dat ze achterover viel in de modder en op dat moment sloeg de bliksem in de boom dichtbij de man. Ze trok haar arm voor haar gezicht om zich te verbergen. Toen ze opkeek was de man verdwenen. De boom brandde nog wat na. Ze stond snel op om rond te kijken waar hij was gebleven, maar er was geen enkel spoor, zelfs geen voetstappen in de modder. Erg geschrokken reed ze naar huis. Wat later op de avond toen ze wat bekomen was nadat ze een douche had genomen, keek ze naar het nieuws. Tot haar grote verbazing, vertelde het nieuws dat een jonge man vandaag was opgekomen bij de bliksem een uur voordat ze de man gezien had. Toen ze de foto van de desbetreffende man zag, werd de verbazing nog groter, het bleek dezelfde man te zijn… Wordt jouw verbazing ook groot als je naar de diepere betekenis kijkt van dit verhaal?

Een probleemloze jeugd heeft Judy niet gehad. Ze was altijd anders dan de rest tot groot ongenoegen van haar ouders. Ze trok problemen aan als een magneet. Haar ouders deden er alles aan om haar in het gareel te houden, maar zonder succes. Judy liet zich door niemand onderdrukken. Na verscheidene misstappen werd ze van diverse scholen geschopt. De laatste keer had ze heel de muur van gymzaal met graffiti beklad. Toen hadden haar ouders er genoeg van ze besloten haar naar een strenge kostschool voor meisjes te sturen.  Maar daar werd het niet minder. Judy voelde zich nu echter nog meer buitengesloten en dus reageerde ze alleen maar extremer. Regelmatig sloop ze weg van school om aparte graffiti over allerlei gebouwen te spuiten, op die manier kon ze haar frustratie uiten. De meiden vonden haar maar raar en wilden haar er absoluut niet bij hebben. Dus besloten ze een plan te smeden om van haar af te komen. Ze halen allerlei dingen uit om haar leven steeds moeilijker te maken. Ze sloten haar op in het toilet. Ze schroefden haar stoelpoten los en deden van alles door haar eten. Het maakte haar steeds gekker maar niemand geloofde haar. Zeiden dat ze het verzon. Op een dag had ze er genoeg van. Ze lokte de meiden naar het dak van het schoolgebouw. Ze had daar al heel wat graffiti gespoten, het was echt haar plekje dus voelde ze zich daar sterk. Ze had een mes meegenomen om de meiden schrik aan te jagen. Wat ze echter niet wist, was dat de meiden haar al doorhadden en stuurde daarom de leuke broer van één meiden naar boven. Toen ze de jongen zag i.p.v. de meiden, schrok ze heel erg en liet het mes vallen. De jongen wilde haar echter helemaal niet pesten en vond haar wel wat hebben. Toen hij met haar begon te flirten werd ze achterdochtig en liep steeds verder bij hem vandaan. Steeds dichter naar de rand, niet oplettend waar ze liep gleed ze uit over een slingerende spuitbus en viel over de rand van het dak. Ze zeggen dat ze nog steeds te zien is in haar graffiti en ontluikt bij velen een angst, die wel eens iemand gepest hebben… Voel jij je veilig, of ben je gemagnetiseerd door angst?

James was een man met slechte gewoontes. Drank en drugs waren geen ongewone bezigheden voor hem. Hij ging ook vaak naar casino’s waar hij veel geld verkwistte. Op een avond had hij zoveel gedronken en gebruikt dat hij erg vervelend was en het casino waar hij zich toen in bevond, was zijn gedrag meer dan zat en gooide hem buiten. Het casino lag naast een woestijnachtig gebied en i.p.v. een taxi te nemen besloot de man door het gebied te struinen. In het natuurgebied richtte hij allerlei schade aan. Daar kwam hij een oude indiaan tegen, deze sprak tegen de man en zei dat hij de natuur moest respecteren, anders kon de natuur hem nooit respecteren. James lachte hem vierkant uit. De indiaan haalde zijn schouders op en zei dan merk je het vanzelf wel. James lachte nog harder en schopte in een mieren berg en stampte op planten en brak takken van bomen en trapte op een kakkerlak. De indiaan keek hem alleen maar aan en wees naar de man zijn handen. James zag allerlei insecten over zijn handen lopen en probeerde ze af te schudden zonder succes. Hij liep weg en besteedde er niet te veel aandacht aan.  Hij voelde hier en daar wat steken, maar aangezien hij erg dronken was voelde hij het nauwelijks. Eenmaal weer thuis aangekomen kroop hij in bed en viel al snel in slaap. De volgende morgen stond hij op met wat hoofdpijn. Een kater dat kon niet anders. Hij herinnerde zich vaag nog wat de vorige avond gebeurd was, maar besteedde er weer geen aandacht aan. Hij ging onder de douche en waste zijn haar. Hij voelde wel vaag een bult op zijn hoofd en kon zich niet herinneren dat hij zich gestoten had. Ook voelde hij een onderhuidse jeuk, maar ging er vanuit dat het de shampoo was. Toen hij die avond uit ging gebruikte hij weer genoeg en zag plots een bobbel bewegen over zijn arm. Verbaasd keek hij naar zijn armen en benen en zag van alles bewegen, maar dan wel onder zijn huid. Hij begon te krabben, maar de jeuk ging niet weg. Het begon ook erge pijn te doen. Hij voelde paniek over zich heen komen. En begon tegen mensen op te lopen, al snel werd hij als vervelende dronkaard buiten gezet. Maar niet veel later stortte hij volledig in en stierf op de straat alleen in een steegje. Toen de lijkenschouwer autopsie op hem uitvoerde was deze erg verbaasd. De man was van binnen uit volledig opgegeten en toen de lijkenschouwer nog eens goed keek vond hij een nog levende kakkerlak in zijn schedel en een stel andere insecten… durf jij je te verdiepen in de natuur?

Deborah was een verward meisje. Ze had een rijke fantasie en brabbelde vaak hele vreemde verhalen. En werd dus bijna nooit geloofd. Iedere keer als ze naar huis fietste kwam ze langs een vijver in een park. Ze voelde zich erg aangetrokken tot het water en beweerde dat er wezens in het water zaten die tegen haar spraken. Als ze het aan iemand vertelde verklaarde die haar voor gek. Dus vertelde ze niet zo veel meer. De mensen in haar dorp gingen haar een beetje mijden en zo raakte ze enigszins vervreemd van de mensheid. Waardoor ze zich alleen maar meer en meer in haar eigen fantasiewereld terugtrok. Ze ging steeds vaker naar de vijver en praatte tegen de wezens van het water. Als er iemand voorbij liep hadden ze meer het gevoel dat ze tegen zichzelf zat te praten. Op een avond was het vroeg donker. Deborah zat weer aan de kant van het water en staarde voor zich uit en brabbelde tegen het effen watervlak. Een visser zat een stukje verder op en keek haar kant op. En vroeg zich af wat ze daar deed. Hij besloot er niet te veel aandacht aan te geven en keek weer naar zijn dobber. Plotseling begon de dobber te bewegen en hij haalde snel zijn hengel op, maar had niets aan de haak. Toen zag het dat het voorheen zo gladde watervlak meer en meer rimpels veroorzaakte. Hij hoorde ineens een schreeuw en zag Deborah het water ingetrokken worden, met brute kracht. Door wat kon hij niet goed zien, maar het leek wel een monster. Het ging allemaal heel snel, voor de visser bij Deborah was, was ze helemaal onder water getrokken. De visser dook achter haar aan, maar het water was troebel en hij zag haar nergens. Na een hele tijd pogingen gedaan te hebben, besloot hij terug op de oever te kruipen. Hij keek uit over het water maar al snel was het water weer rustig en zag er glad en vredig uit. Van Deborah was geen spoor, het leek alsof het nooit gebeurd was. De visser heeft thuis de politie gebeld en met hele teams hebben ze haar gezocht. De vijver werd zelfs gedregd maar zonder resultaat. Een hele tijd later werd ze pas gevonden, in de boskant aan de andere kant van het pad. Ze had een angstige blik in haar ogen en zag er blauw uit van de kou. Deborah was gestorven aan een lugubere dood, maar hoe het precies is gebeurd weet niemand. Het blijft een vreemd verhaal. Misschien vindt je haar terug als je goed zoekt, het is beter dat je een beetje uit de buurt blijft van het water.

Het verhaal van de professor kennen jullie al, dus zijn geestig verhaal hoef ik niet te vertellen. Wat jullie echter niet weten is dat hij al zijn geheimen over het vangen van de geesten in een logboek heeft geschreven en die kun je vinden in zijn schatkist, die hij hier in dit bos heeft verstopt net als zijn geesten. Weet jij zijn schatkist te vinden, of blijft die begraven samen met al de andere doden?

Het zou leuk zijn als je jouw avonturen neerkrabbelt hier op internet. Zodat wij ook beloond worden voor de tijd die we in het enge bos hebben moeten doorbrengen met gevaar voor eigen leven!

Meer leuke informatie over Halloween en verslag met foto's van vorig jaar kun je vinden op http://www.buffyguide.nl/Halloween/index.htm