Korte multi toegankelijk voor buggy's.
Afstand - distance: 3km
You need a little Phillips screwdriver
Ter gelegenheid van het Quiet Waters Event 2008
Dit wandelgebied is gelegen in het benedendeel van het Zeescheldebekken. De getijdenwerking is voelbaar op de Schelde zelf tot Gent, op de Durme tot Lokeren, op de hele Rupel, op de Kleine Nete tot Grobbendonk, op de Grote Nete tot Itegem, op de Dijle tot Werchter en op de Zenne tot Eppegem.
De Schelde is een typische vlaktestroom die traag kronkeld een weg zoekt naar zee. Dat ze kronkelt zal u na vandaag zeker weten.
Op het einde van de 19e en in de eerste helft van de 20e eeuw werden er op de Schelde verbeteringswerken uitgevoerd voor de scheepvaart. De rechtrekkingen van de rivier, het graven van kanalen en de inpolderingen leidden tot een grote vermindering van het kombergend vermogen. De tijwerking drong steeds verder landinwaarts, waardoor steeds hogere hoogwaterstanden genoteerd weren en de kans op overstromingen sterk toenam.
In het belang van de scheepvaart werden er eind 19de en tot half de 20ste eeuw verschillende stukken rechtgetrokken. Er werden kanalen gegraven en samen met verdere inpoldering werd het hoe langer hoe moeilijker om bij extreme hoogwaterstanden al het water binnen de oevers te houden. Ook het uitbaggeren van de Schelde van de monding tot Antwerpen dragen bij tot de waterstuwing hogerop. Kortom, een significant groter watervolume moet "geborgen" worden in steeds smallere en ingedijkte bovenlopen. Een aantal desastreuze dijkbreuken resulteerden in zware overstromingen. Tussen 1900 en 1976 waren er bijna om de 23 jaar overstromingen die o.a. het gebied Moerzeke-Kastel natte voeten bezorgde.
De laatste overstroming was in de winter van 1976 toen ook gans Ruisbroek ten prooi viel aan het water.
Na de blammage die Koning Boudewijn in Ruisbroek opliet "er is wel 30 miljard beschikbaar voor gevechtsvliegtuigen maar geen cent voor onze dijken" was een (vrij geïnterpreteerde) schreeuw van de getroffen bevolking. Dit alles resulteerde in het Sigmaplan, waarin een massale ophoging en versterking van de bestaande dijken uitgetekend werd.
Intussen zoekt men nog steeds naar oplossingen om bij stormvloed en samenvallend springtij extra water te kunnen "bergen" in zogenaamde potpolders. Dat men hiervoor mikt op vroegere overstromingsgebieden is misschien wel logisch, maar zeker niet naar de zijn van de plaatselijke bewoners. Getuige hiervan zijn de zwarte vlaggen in het gehucht Vlassenbroek.
Wij wandelen hier op en achter de dijk. Je zal zeker de laatste ophogingen merken maar ook enkele "wielen" of "welen". Dergelijke welen (bvb het Galgenweel te Antwerpen L.O.) zijn meestal ronde kuilen die uitgegraven werden door het kolkende water dat door een bres het land instroomde. Hoe jonger hoe ronder ze zijn. Na verloop van tijd verzanden ze geheel of gedeeltelijk en wijzigd de vorm.
De coordinaten zijn opzettelijk niet erg nauwkeurig (zoals in de beginjaren). Zoek op de voor de hand liggende plaatsen. - The coordinates are deliberately not very accurate (as in the good old days). Search on the obvious places.
Bovenstaande foto werd geselecteerd door Google Earth