Historisch Wieringermeer 3 Traditional Geocache
Penelope: Je cache is door mij gearchiveerd in verband met het te lang op disabled staan.
More
Historisch Wieringermeer 3
-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size:  (micro)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
Historisch Wieringermeer 3
In deze serie van 12 caches en een bonus cache wil ik u langs een
aantal gedenkwaardige plaatsen in de Wieringermeer leiden. Deze
keer zijn dat de Dijk gaten.
Verzamel de letters en cijfers welke U bij de cache vindt, deze
heeft u nodig om de bonus cache op te sporen..
Stop het logboekje terug met de rug naar de dop. Voor het loggen
van de cache moet u zelf een pen meenemen.
Geschiedenis
De geschiedenis van de Wieringermeer gaat veel verder terug dan tot
de beroemde droogmaking van dit gebied. Omstreeks het begin van
onze jaartelling was er nog veel land. Dit viel later aan het water
ten offer. De latere Zuiderzee bestond toen nog niet!
De kust van het huidige Noord-Holland zag er toen totaal anders
uit. In die tijd moet er een duinenrij gelegen hebben vanaf het
vasteland via het huidige Waddengebied tot aan de kust van
Denemarken, slechts hier en daar onderbroken door een
riviermonding. Het gehele Zuiderzeegebied was toen land, bewoond
door mensen en dieren. Van het huidige Waddengebied tot de plaats
waar nu de Flevopolders liggen, strekte zich een groot oerwoud uit;
het zogenaamde Creiler Woud. Hiervan zijn nu nog overblijfselen
terug te vinden in de bodem van het IJsselmeer.
Door het stijgen van de zeespiegel ontvluchtten steeds meer
bewoners het gebied. In 1066 maakte een hevige storm een einde aan
het zogenaamde "gouw Wiron", zoals dit gebied toen heette. Slechts
het eiland Wieringen bleef over, de rest was water geworden. In de
jaren daarna tastte het water het land steeds meer aan. In ± 1300
werd de Zuiderzee gevormd.
Drooglegging
Al in 1667 is er een plan gemaakt voor de drooglegging van de
Zuiderzee door Hendric Stevin. Dit project heeft men het nooit in
uitvoering durven nemen. Toen in later jaren de technische
mogelijkheden steeds groter werden, dook telkens weer de gedachte
aan drooglegging van dit gebied op. Zo publiceerde in 1870 de
Friese landmeter van Wieringse afkomst K.K. Kooy een plan voor een
grote dijk van Wieringen naar Zurich. Compleet met sluizen bij de
Friese kust, die de Zuiderzee zou afsluiten. Hem mogen we dus
eigenlijk de geestelijke vader van de Afsluitdijk noemen. Veel
bekendheid heeft dit plan nooit gekregen. Reden te meer om hem op
deze plaats de eer te bewijzen die (ook) hem toekomt. In zijn
plannen kwamen ook polders in de afgesloten Zuiderzee voor!
Naar aanleiding van een plan dat Cornelis Lely al in 1891 had
opgesteld, kwam op 14 juni 1918 de "Wet tot afsluiting en
droogmaking der Zuiderzee" tot stand. Tijdens de stormvloedramp van
1916, steeg het Zuiderzeewater tot ongekende hoogten. Grote delen
van Noord-Holland stonden onder water. Dit zorgde uiteindelijk voor
dit besluit, Cornelis Lely was intussen Minister van Waterstaat
geworden. Nadat men eerst bij het dorp Andijk had uitgeprobeerd hoe
men een polder op de zee moest veroveren (deze zogenaamde
proefpolder bestaat nog steeds) begon het echte werk. Eerst moest
een dijk gelegd van Medemblik naar Den Oever, die werd op 29 juli
1929 gesloten. Inmiddels waren er twee grote gemalen gebouwd,
gemaal Leemans bij Den Oever en gemaal Lely bij Medemblik. Op 10
februari 1930 werden deze gemalen in bedrijf gesteld en op 21
augustus van datzelfde jaar was de Wieringermeer droog! Men ging
dorpen bouwen. Het eerst dorp Sluis I, werd later herdoopt in
Slootdorp. Vervolgens werden de dorpen Middenmeer en Wieringerwerf
gebouwd. Buiten de dorpen verrezen vele boerderijen die in pacht
werden uitgegeven. Uit alle streken van het land kwamen de bewoners
naar dit nieuwe gebied, vandaar dat de bevolking van de
Wieringermeer zo gemengd is. Op 1 januari 1938 werd Wieringermeer
een Openbaar Lichaam en op 1 juli 1941 werd dit nieuwe land een
zelfstandige gemeente. Op 29 September 1941 nam de bevolking
afscheid van de "Wieringermeerdirektie", die tot dan toe het
bestuur had uitgemaakt. Uit erkentelijkheid werd door de eerste
bewoners het gedenkteken "de Maaier" aangeboden, een standbeeld dat
te vinden is in Wieringerwerf.
Onderwater zetting
Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, met de bevrijding vlak
voor de deur, kwam er een zwarte bladzijde in de geschiedenis van
de polder, 17 april 1945 s'Middags om 12.00 uur lieten de Duitsers
de polderdijk exploderen. Miljoenen m3 water stroomden de polder
binnen, dit leek het einde van een enorm werk. Maar: meteen na de
bevrijding werd gestart met het herstel van de dijk, met vereende
krachten werd op 20 juni 1945 het herstel van de dijk gestart. 5
augustus 1945 om 19.00 uur werd de dijk opnieuw gesloten. 9
augustus daarop volgend werd gestart met het leegpompen van de
polder en op 11 december 1945 was de polder opnieuw droog. De
dorpen, de boerderijen, alles was veranderd in grote puinhopen.
Wegen en bruggen waren beschadigd, honderden kilometers sloten en
drainage waren dicht gespoeld, bomen en beplantingen waren of
gingen dood. De wederopbouw begon, het puin werd geruimd. Er werd
opnieuw geploegd, gezaaid en in 1946 werd er weer geoogst. Huizen,
winkels, boerderijen, kerken en scholen werden herbouwd,
Staatsbosbeheer zorgde voor een nieuwe beplanting. In 1957 werd een
nieuw dorp, Kreileroord, gebouwd (genoemd naar het Creiler Woud).
Het inwoneraantal nam gestaag toe. Intussen kwamen er ook steeds
meer voorzieningen op sociaal, cultureel en maatschappelijk gebied.
Eind jaren '90 is een nieuw stukje land ingepolderd voor de
realisatie van het "Waterpark Wieringermeer" bij de Oude
Zeug.
In al die jaren hebben inwoners en gemeentebestuur blijkbaar het
devies, gebeiteld in het voetstuk van het standbeeld "De Maaier",
in het oog gehouden en nagevolgd: "Hier werd een toekomst geboren,
bouwt voort!"
Gemeentelijk samenvoeging
Inmiddels is een volgende fase in de geschiedenis van de
Wieringermeer in voorbereiding, een gemeentelijke samenvoeging met
Anna Paulowna, Wieringen en Niedorp. Deze 4 gemeenten zullen samen
de gemeente Hollands Kroon gaan vormen.
De cache, De Gaten in de dijk.
Op 17 april 1945 om 12 uur s'middags bliezen de Duitsers de dijk
van de Wieringermeer op, hierdoor ontstonden twee grote bressen in
de dijk en liep de Wieringermeer onder water.
De twee bressen hadden een diepte van 20 en 26 meter, één van 150
meter lengte en één van 200 meter lengte. De polder liep in twee
etmalen weer geheel onder water. Wat hier gebeurde leek
onherstelbaar. Gelukkig had de bevolking op tijd weten te
evacueren. Maar: meteen na de bevrijding stond men alweer klaar om
de Wieringermeer voor de tweede maal op het water te veroveren. Er
was haast geen materiaal in het uitgeplunderde Nederland, maar met
vereende krachten werd op 20 juni 1945 het herstel van de dijk
aangepakt. 5 augustus 1945 om 19.00 uur werd de dijk opnieuw
gesloten. De nieuwe dijk werd om de bressen heen aangelegd. 9
augustus daarop volgend werd voor de tweede keer de strijd tegen
het water ingezet. 11 december 1945 was de polder opnieuw droog. De
dorpen, de boerderijen, alles was veranderd in grote puinhopen.
Wegen en bruggen waren beschadigd, honderden kilometers sloten en
drainage waren dicht gespoeld, bomen en beplantingen waren of
gingen dood. De polder was opnieuw onherbergzaam geworden. Met
grote spoed en voortvarendheid begon de wederopbouw. Het puin werd
geruimd. Er werd opnieuw geploegd, gezaaid en in 1946 werd er weer
geoogst. Het land achter de bressen was niet meer geschikt voor de
landbouw doordat grote hoeveelheden zand welke uit de bressen
gespoeld waren, was hier terecht gekomen, hier werd het Dijkgatbos
aangelegd.
SVP geen stickers in het log-boekje plakken
Additional Hints
(No hints available.)