Verhalen over Onstwedde 3-Doomdie won op d' Hólde- Traditional Geocache
Kuifje & de Picaro's: Geen zin meer in de zure commentaren als je een mooie verhalen-serie met fraai, oud beeldmateriaal en krantenartikelen hebt gelegd. Kost me heel veel moeite om het te onderhouden aangezien we in een ander deel van Nederland wonen.
Verhalen over Onstwedde 3-Doomdie won op d' Hólde-
-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(micro)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
Mijn liefde voor de streek Westerwolde probeer ik enigszins tot
uiting te brengen in deze verhalenserie over het dorp Onstwedde.
Kleine verhaaltjes over personen en over diverse gebeurtenissen.
Altijd probeer ik een cache zo leuk mogelijk te verstoppen en dat
de cache zoveel mogelijk opgaat in zijn directe omgeving. Eigenlijk
wil ik je aanraden om deze gehele serie wandelend (!) of fietsend
te gaan doen. Geniet van de verhalen maar geniet vooral van het
schitterende Westerwolde.
Een Onstwedder sage uit 1922.......
Het is in het jaar 1922 wanneer de Onstwedder dominee moet preken
in “de ring”. Het preken in “de ring” is het uitwisselen van
elkaars predikanten zodat de kerkbezoekers ook eens van een andere
predikant het evangelie verkondigd krijgen, het zogenaamde
“verandering van spijs” voor de kerkbezoekers en de dominee kon
natuurlijk nog eens een preek opnieuw gebruiken.
Eén van de boeren van het dorp vergezelde de Onstwedder predikant
en met paard en wagen ging men op weg naar Wedde, een dorp op circa
6 kilometer ten noorden van Onstwedde. Toen men op de
Onstwedderholte, d’ Hólde in de volksmond, aankwam liep er een
meneer op de weg.
Ze nodigden hem uit om mee te rijden, er was immers ruimte
genoeg.
Toen de genodigde op de disselboom stapte, zag de dominee gelijk
dat het flink mis was. Het was de duivel in de gedaante van een
voorkomende heer. De dominee zag dat hij “’n peerepoot”
(paardenvoet) had. In die tijd dacht men dat de duivel in
verschillende gedaantes tevoorschijn kon komen, soms als een dier,
soms als een persoon met “’n peerepoot”.
In de koets had de dominee voortdurend een woordenstrijd met de
duivel. Steeds maar weer kwam de dominee met verschillende
bijbelteksten aan om de duivel in het nauw te drijven, maar hij kon
het niet van hem winnen. Uiteindelijk bleven ze stokstijf staan en
zei de dominee:
“As ’t van de hemel bist, magst bliev’n, man as doe de duvel bist,
wiek die!”
"Dou is e hum kwiet worr'n", oftewel toen is de duivel er vandoor
gegaan.
*Met dank aan Klaas Meyer, mijn vroegere geschiedenisleraar, die
dit verhaal weer ergens voor mij heeft opgedoken*
Deze cache is neergelegd met toestemming de heer van der Wind
eigenaar van het aangrenzende perceel en van de gemeente
Stadskanaal, afdeling bouw, milieu en bijzondere wetten. Informatie
bij mevrouw van Eck.
Additional Hints
(No hints available.)