Deze cache maakt deel uit van fietsronde Delfzijl e.o. 2. Tijdens deze fietsronde worden diverse dorpen, gehuchten en buurtschappen ten noorden van Delfzijl bezocht. De fietsronde bestaat uit twee rondjes van ruim 16 kilometer per stuk. Beide rondjes sluiten goed op elkaar aan en kunnen probleemloos achter elkaar gefietst worden. Wanneer beide rondes achter elkaar worden gefietst is het aan te raden op de opgegeven parkeerplaats van Delfzijl e.o. 2 of bij restaurant Eemshaven aan de N33 nabij Losdorp te parkeren.
Zowel het Delfzijl e.o. 2A als het Delfzijl e.o. 2B rondje bestaan uit 7 caches en hebben elk een eigen parkeerplaats voor degene die beide rondjes niet in een keer willen fietsen. Daarnaast is er nog een bonus-cache, maar om deze te kunnen vinden moeten alle 14 caches bezocht worden. Verder liggen er nog diverse andere caches in de omgeving voor degenen die nog meer caches wensen te zoeken.
Let op! Alle caches zijn per fiets of lopend te bereiken, maar niet altijd per auto! Houd je s.v.p. aan de verkeersregels en doe de caches alleen bij daglicht. Neem zelf een pen mee en vergeet niet om de bonusaanwijzingen te noteren.
Specifieke cache info:
Dit is de veertiende cache van de fietstocht.
Hoogwatum:
Ten noordoosten van Bierum ligt aan de Eemsdijk de agrarische buurtschap Hoogwatum. Ter plaatse heet de geul in de Eems 'Bocht van Watum'. Aan de horizon zijn de windmolens aan de Duitse kust te zien. De wierde van Watum is in de dijk opgenomen. Er zijn sporen van een oude kapel en een kerkhof gevonden. In 1969 kreeg Hoogwatum landelijke bekendheid toen er tijdens graafwerkzaamheden menselijke skeletresten werden gevonden.
Men vermoedde dat het stoffelijke overschotten waren van in april 1945 gesneuvelde Duitse militairen. Na een onderzoek bleek dit niet het geval te zijn, zodat nader onderzoek nodig was. Nu dook het gerucht op dat het stofelijke resten van joodse Nederlanders waren, Na archeologisch onderzoek kwam men tot de conclusie dat het om een klein laat-middeleeuws grafveld ging, waarbij ook een stenen kerkgebouw behoorde. Kortom, men had de middeleeuwse kapel van Watum ontdekt, die al in oude schriftelijke bronnen genoemd wordt.
De boerderij Hoogwatum met hoog onderkelderd voorhuis is aan het eind van de oorlog door de bezetter in brand gestoken en naderhand herbouwd. Van oorsprong is de boerderij een voorwerk van het klooster Feldwerk.
Groote Heekt: Het ontwateringskanaal of riviertje tussen Holwierde en Appingedam, waar de Nieuwe Heekt uitmondt in het Damsterdiep. De Groote Heekt vormt de voortzetting van het Bierumermaar (ook wel Bierumerheekt genoemd) en een verdwenen kreek, die bij Hoogwatum in zee uitmondde. Het stroombed en de oeverwallen van de Groote Heekt zijn in de 19e en 20e eeuw grotendeels afgegraven ten behoeve van de kleiwinning voor de plaatselijke steenfabrieken.
Tweede Wereldoorlog: Onuitwisbaar blijven de schokkende herinneringen over die wilde dagen van eind april 1945. Bierum werd 21 april bevrijd, maar op Hoogwatum hield de vijand nog even stand.
Op verdenking van spionage voor verzetsgroep Zwaantje werd boer Elema neergeschoten, ze staken zijn boerderij in brand en gooiden hem zo op de mesthoop, zodat hij zijn prachtige boerderij zag afbranden. Vrienden haalden hem met gevaar voor eigen leven weg en brachten hem naar het noodhospitaal in Spijk. Die kreeg een voltreffer en Elema raakte opnieuw gewond. Hij stierf op weg naar het ziekenhuis in Groningen.
Zoals op alle boerderijen zaten er bij boer Elema ook evacués. De SD pikte er vijf uit, die moesten lopend naar Nansum. Op een weiland, dichtbij een bunker, moeten ze hun eigen graf graven. Vijf soldaten werden opgesteld, om hen neer te schieten. Op dat moment begon de jongste, een jongen van 15 jaar, dus nog een kind, hysterisch om zijn moeder te schreien. Pas toen werden die sadisten zich zeker bewust van hun zinloze daad. Ze lieten hun pistolen zakken, zaten nog een nacht gevangen in Delfzijl, maar kwamen toen vrij.
bron: Wikipedia.
Kort nadat we deze cache als groep gezamenlijk gelogd hadden werd Bert van BMSW onwel en viel met zijn fiets in de berm. Onmiddellijk werd hem de eerste hulp geboden door enkelen uit de groep met kennis van EHBO en 112 werd gebeld. Alle inspanningen mochten echter niet meer baten en door het ambulance team werd zijn overlijden vastgesteld. Wij zijn als groep verslagen en onthutst door deze gebeurtenis. Wij kenden Bert als iemand die met groot plezier een cacher was samen met zijn vrouw. Mede namens alle deelnemers van de groep wensen wij Marina, de kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte in de komende tijd met dit onverwachte verlies.