Alles wat vooraf ging, kan je hier lezen: "Het verhaal"
De GGS had de afgelopen maanden dus niet stilgezeten, want het mysterieuze boekje, dat in hun bezit was gekomen, bevatte zo veel raadsels, die om opheldering vroegen. Twee leden hadden hun hoofd gebroken over de volgende tekst en uiteindelijk waren ze er ook in geslaagd om de tekst te ontcijferen.
Toen op één van die avonden de groep weer samenkwam om over de stand van zaken te praten, werd ook deze ontcijferde tekst aan de andere groepsleden voorgelegd. Eén van de GGS-leden schrikt heel hevig, als hij de tekst onder ogen krijgt.
"Maar, maar ...", stamelt hij. "Dit zijn de 17 personen die op bevel van Keizer Karel V onthoofd werden toen hij in 1540 in Gent was om er de Concessio Carolina uit te vaardigen."
De andere aanwezigen kijken hem verbaasd aan.
"De Concessio ... wat?" vraagt één van hen.
"De Concessio Carolina, ook wel de Carolijnse Concessie genoemd, was een stadskeure die Keizer Karel V uitvaardigde tegen de stad Gent om hun macht in te perken. Concessio Carolina betekent immers “toegevingen aan Karel”.
"Ik begrijp niets van wat jij daar allemaal uitkraamt. Die Keizer Karel, wie was dat? Geschiedenis heb ik nooit graag gedaan. Het interesseerde mij niet en dus lette ik ook nooit op tijdens de lessen."
"Wacht, wacht. Ik vertel iets meer over die tijd."
"Keizer Karel werd in 1500 in het Prinsenhof in Gent geboren. Zijn vader was Filips de Schone en zijn moeder Johanna van Castilië, beter bekend onder de naam Johanna de Waanzinnige. Ik wil hier niet teveel uitweiden, maar op een bepaald moment vormden de landen waarover hij regeerde, tezamen het grootste Europese rijk sinds dat van Karel de Grote.”
Eén van de dames onderbreekt de man. “Die Keizer Karel; dat was toch die keizer die beweerde dat in zijn rijk de zon nooit onderging.”
”Heel juist juist”, vervolgt de man. “Wat velen echter niet weten is dat hij tijdens zijn bewind er ook voor bekend stond om steeds maar weer de belastingen te verhogen.
”Aha!”, grijnst iemand in de groep. “Nu weet ik waar onze “politiekers” hun mosterd vandaan gehaald hebben.” Zijn opmerking wordt op algemeen gelach onthaald.
”Ja, en net zoals er vandaag op dat vlak heel veel gemor is, pikten destijds ook heel wat mensen dit niet langer. Het ongenoegen bij de bevolking werd groter en liep het hoogst op in 1537 in de stad Gent. Men weigerde om nog langer belastingen te betalen en op die manier kwam men eigenlijk in opstand tegen de overheid.
”Zouden wij dat vandaag niet ook eens doen?” roept iemand in de groep. Opnieuw klinken enkele lachbuien door de kamer.
De man knoopt weer aan bij zijn verhaal. “Om zijn geboortestad opnieuw in het gareel te krijgen, arriveerde Keizer Karel dus in februari 1540 in Gent, met een leger van ongeveer 5000 soldaten. Tijdens zijn verblijf werd de Concessio Carolina opgesteld, die op 30 april 1540 in het Prinsenhof aan de stad Gent werd opgelegd, als reactie op onder andere de opstand van de "Creesers".
"De 'Creesers'. Wie waren dat nu weer?" vraagt de dame, die in de lessen geschiedenis amper oplette.
”Wel. Het woord "Creesers" is Middelnederlands en betekent "krijsers". Immers, tussen 1534 en 1540 was het de meest revolutionaire groep van degenen die in Gent in opstand kwamen tegen Keizer Karel V. Vaak behoorden zij tot de armste sociale klasse en werden vaak geleid door enkele Gentse edellieden.
”Hey, wacht eens.” zegt de voorzitter en hij kijkt in de richting van de kale man binnen het gezelschap. “Heb jij daar aan het Prinsenhof geen cache liggen met de titel 'Kreezer'?”
De aangesproken man antwoordt, zoals we hem kennen, in het plat Gents: “Jok, jok, kei doar oeit ne cach gelij in de buurte van dat stanbeeld van diene stroppendroager die doar stoat. 't Was ne micro die an die banke zat. Moar den diene is al lange garchiveerd.”
“Zie je wel!” reageert de voorzitter. “Ik wist dat ik die term al eens gehoord had.”
“Maar zwijg nu eens!” roept één van de dames op een duidelijk geïrriteerde manier. “Laat hem nu eens verder vertellen. Dat verhaal van die Keizer Karel boeit mij.”
“Wel. Met die Concessio Carolina wilde Keizer Karel dus een eind maken aan de macht van de gilden. Om zijn daden kracht bij te zetten en de stad te vernederen, strafte hij bovendien de stedelijke regenten door hen blootsvoets, in een boetekleed en met een strop rond hun hals, vergiffenis te laten vragen voor hun daden. Dat is dus de reden waarom de Gentenaars "stroppendragers” worden genoemd. Maar, Keizer Karel wou nog een ander voorbeeld stellen aan de opstandige bevolking en gaf ook het bevel om zeventien Gentenaars, die tegen zijn gezag in opstand waren gekomen, te onthoofden en de namen van die zeventien terechtgestelden staat hier in het boekje.”
"Dat wijst er op dat ze elkaar kenden. Zouden ze door iemand verklikt zijn bij Keizer Karel?" mompelt iemand.
"Wie weet ..."
"Waar zou die geheime ontmoetingsplaats precies geweest zijn?" vraagt één van de dames.
"Dat weet ik niet," antwoordt de man, die daarnet het ganse verhaal uit de doeken deed. “Heel waarschijnlijk niet binnen de stadsmuren, want daar liepen ze groot gevaar ontdekt te worden door één van die vele duizenden soldaten.
De cachereeks zelf
We raden sterk aan om deze reeks te wandelen, want op het laatste stuk is fietsen niet toegestaan. Op dit deel van het traject zijn honden ook niet welkom, zelfs niet aangelijnd.
In deze reeks, bestaande uit 17 traditionals en 1 bonus ga je op zoek naar wat misschien wel de geheime ontmoetingsplaats was.
De totale afstand bedraagt net geen 9 km en de tocht verloopt over hetzelfde traject als de multi: “GC4GAA1 – GG2 - Concessio Carolina – Multi.”
Voor deze multi heb je wel een rol- of lintmeter nodig!
Elk van de 17 traditionals betreft een petling, die helemaal niet moeilijk verstopt zit. In elke petling zal je een geplastificeerd kaartje aantreffen met de naam van één van de personen die in opdracht van Keizer Karel werd onthoofd. Naast de naam zal er ook telkens een getal in kleur staan. Dit gekleurde getal zal je nodig hebben om de ligging van de bonus te bepalen.
De tweede helft van de route verloopt overwegend over onverharde (gras)paden en na perioden van veel regenval kan de bodem in dit deel er heel nat bijliggen. De ondergrond bestaat immers voornamelijk uit klei en is dus sterk ondoorlatend. Bij deze omstandigheden zijn laarzen of waterdichte schoenen onontbeerlijk.
Het parcours is niet geschikt voor een rolstoel, buggy of kinderwagen.
Je kan je wagen gerust achterlaten in de omgeving van de coördinaat N50 53.616 E3 40.758. Onder de brug is er voldoende plaats.
Ziezo, je kan op pad. We wensen je veel plezier toe op je tocht en geniet van de omgeving.
De Gentsche Geokasjing Sosseteit
.
