[GME 2011] Goeiendag Luden! Mystery Cache

 Het jaar is 1572 en de vrieskou heeft de Nederlanden bezocht. Femmeke en Aldrik liepen nu al drie dagen achtereen met amper iets meer dan vodden aan hun lijf richting Naerden, waar familie hun enige hoop was voor een gezonde en betere toekomst. Femmeke en Aldrik waren uit Zutphen vertrokken waar de Spanjaarden de stad hadden belegerd. Via het krappe rioolstelsel waren ze de stad ontvlucht, bang om aan het werk gezet te worden in het Spaanse kampement. Hun vader was houtzager en was tijdens het werk in het bos door de verkenners van de Spanjaarden gevangen genomen en hun moeder was twee jaar eerder door de pest getroffen. 

Paniek had toegeslagen in de stad en de schout had het huis gevorderd om als opslagplaats te dienen voor het overtollige voedsel dat de stad was binnengebracht om de komende belegering te doorstaan. Na twee dagen bij de buurvrouw geslapen te hebben, besloten ze dat het veiliger zou zijn om naar oom Luden te gaan die in de buurt van Naerden woonde. Met een schaarse hoeveelheid aan voedsel waren ze in de nacht van 23 november vertrokken via het riool en met een oude roeiboot van een vriend van Aldrik was het ze gelukt om de IJssel over te steken.

 De eerste twee dagen verliep alles prima, maar de vermoeidheid had toegeslagen en Femmeke was in de buurt van Barneveld in een greppel gevallen en had haar enkel verzwikt. Aldrik probeerde zijn zus te dragen maar was na 25 voet door zijn knieën gezakt. Strompelend zochten ze een hooimijt en hadden daar hun laatste restje voedsel verorberd. Aldrik en Femmeke liepen nu elkaar ondersteunend over de hei en zagen een schaapskudde naderen. De herder keek de twee aan en vroeg: 'Op weg naar de heelmeester?' 'Nee meneer, op weg oom Luden die woont vlakbij Naerden.' 'Luden zeg je, ik ken een Luden en die woont niet zo ver weg. Men zegt dat hij gek is, maar ook wonderen kan verrichten. Misschien moeten jullie eens naar die Luden gaan? Als jullie hier de hei oversteken en op de Postweg blijven lopen dan zien jullie aan het eind drie grote beuken staan. Vlak na de derde beuk is een pad dat naar zijn hutje loopt. Pas wel op, want ik heb vernomen dat er Spaanse spionnen zijn gesignaleerd in de buurt.'

 Geschrokken strompelden Femmeke en Aldrik de Postweg over in de richting die de herder had gewezen. 'Ik moet nog een dag rusten voordat we verder kunnen Aldrik, mijn voet doet zo'n zeer.' 'We halen het wel, kijk, daar is het einde van de hei en volgens mij zie ik de eerste beuk al staan die de herder ons wees. Als we bij Luden zijn vragen we gewoon of we daar een nachtje kunnen blijven overnachten. Hier moet het zijn, kijk dit is de laatste beuk die de herder bedoelde.'

 'Wat krijgen we nou, wat mot dat hier?' 'Dag meneer, wij komen uit Zutphen en zoeken onze oom Luden.' 'Bedoel je die stinkende molenaar uit Berg?' 'Nee, onze oom is houtzager en woont in de buurt van Naerden.' 'Oh die, dat is een goeie en een vriend van me en hij heeft samen met mij dit prachtige hutje gemaakt. Maar jullie zien er nogal armzalig en vermoeid uit, laat me wat te eten voor jullie pakken.' Luden draaide zich om en hinkte zijn hutje binnen en liep tegen de deurpost aan. 'Wat is er met u aan de hand?' 'Ik heb wat last van mijn richtingsgevoel meid.' Femmeke en Aldrik strompelden het erfje op en gingen met een blij gezicht voor de hut zitten.
 
 Een paar minuten later kwam de man naar buiten en gaf het hongerige tweetal wat brood, kaas en ieder een appeltje voor de dorst. Ze schransden het naar binnen en vertelden tussen de happen door hun verhaal van de afgelopen twee dagen. 'Zo, dus de Spanjaarden hebben ook al Zutphen in handen. Dan moet ik me gaan voorbereiden op een kleine verhuizing, want hier ben ik niet veilig zo alleen. Ik ga morgen met jullie mee en dan kunnen we gezamenlijk naar Naerden. Laat me eens naar die voet kijken meid, dat ziet er niet zo goed uit. Dat is een flinke buil, ik zal eens wat was pakken, dat versoepelt de spieren en dan loop je morgen weer als een frisse hoen. Kom we gaan naar binnen, ik zal wat dekens pakken en dan kunnen jullie bij de haard kruipen. Ik moet nog wat voorbereiden voor morgen zodat mijn schamele bezittingen niet aan de Spanjaarden ten prooi vallen.' De koude wind deed Femmeke en Aldrik huiveren en ze sloegen de paardendekens om zich heen en strompelden richting de slinkende vlammen van het schamele vuurtje voor een, zo dachten ze, rustige nacht.

 Later die nacht liep Luden naar buiten en keek nog een keer naar de slapende jongelingen voordat hij de deur achter zich dicht deed. Ze sliepen en hadden van zijn werkzaamheden van het afgelopen uur niets gemerkt. Hij had net zijn kaart met de resten inkt op papier gezet in de laatste vlammen van zijn kaars en de kaart veilig opgeborgen onder de bijenkorf die tien voet achter het hutje stond. Hij hinkte de kleine heuvel op naast zijn hut terwijl hij onder zijn linker arm zijn schamele bezittingen klemde die hij veilig ging begraven op een geheime plek.

 De geluiden van gestommel maakten Aldrik wakker, terwijl zijn zus diep doorademde onder haar deken. Iets had hem wakker gemaakt en een angstig gevoel maakte zich van hem meester. Het geblaf en getrappel van paardenhoeven werd luider naarmateAldrik zijn ogen wijder open  reeg en hij zag hoe Luden de dekens van zich afschopte en schreeuwde: 'Wat, Spanjaarden hier!' 'Femmeke... Aldrik wakker worden!' Beide schoten onder hun dekens vandaan en keken angstig richting Luden die naar zijn goeiendag greep, die kennelijk zijn vriend was, want hij slingerde het wapen als een volleerd ridder in het rond.  Hij schoot naar buiten en keek om zich heen waar de vijanden zich bevonden. Naast de hut verschenen vijf ruiters die joelend het erf op reden met zwaarden in de hand. Luden schoot op de voorste af en de goeiendag sloeg in op de borst van het voorste paard dat luid bokkend naar achteren sprong, zodat de ruiter van het paard werd geworpen. Luden zwaaide nog een keer met het wapen en het hoofd van de ruiter was een gat rijker. Hij stormde op een andere ruiter af die geschrokken het tafereel had aangezien en blijkbaar geen tegenstand had verwacht bij dit schamele hutje. Met zijn wapen zwaaiend schreeuwde Luden: 'Aldrik... de korf... achter het huis... pak de kaart voor mijn nageslacht...'en hij stormde voorwaarts naar zijn volgende belager.

 Aldrik en Femmeke zijn wel veilig in Naerden aangekomen na een helse tocht maar zijn een aantal dagen later bij het bloedbad van Naerden alsnog omgekomen. Hun oom heeft het bloedbad wel overleefd en heeft de kaart van zijn vriend veilig opgeborgen.

 De kaart van Luden is weer gevonden, maar waar zijn bezittingen zijn, is nog een raadsel. Met behulp van de gegevens hieronder kun je de coördinaten achterhalen waar de bezittingen van Luden zijn gebleven, maar je kunt ook het veld in.

 Veel succes,

Tinus_Plotseling 

English version 

1572, the Netherlands is struck by a freezing cold. Femmeke and Aldrik had been walking to Naerden for three days in a row, with duds only on their bodies.Family in Naerden was there only hope for a better future. Femmeke and Aldrik left Zutphen which was besieged by the Spaniards. They fled through the tight sewage system, afraid to be put to work in the Spanish camp. Their father was a sawyer and was working in the forest when Spanish scouts captured him. Their mother died two years earlier by the plague.

Panic had struck the city and the sheriff claimed the house to serve as a repository for excess food that was brought to the city to endure the next siege. They slept two days at the neighbor when they decided it would be safer to go to their uncle Luden who lived near Naerden. With a small amount of food they went through the sewers with an old rowboat and succeeded to cross the river IJssel on November 23^rd. 

 For the first two days everything went fine, but the fatigue had set in and Femmeke sprained her ankle near Barneveld in a ditch. Aldrik tried to help his sister but only after 25 feet his knees started to tremble and he had to drop his sister. Stumbling, they were looking for a haystack and had their last bit of food eaten. Aldrik and Femmeke were now helping each other on the moor when they saw a flock of sheep approaching. The shepherd looked and asked: ’Going towards the healer?’ ‘No sir, on our way to our uncle Luden who lives near Naerden.’ ’Luden, you say… I know a Luden who lives not far away. They say he's a bit peculiar, but he can perform miracles. Maybe you should visit that Luden? If you cross the moorland and stay on the Post Road, continue walking. At the end you will see three large beech trees. Shortly after the third beech there is a path that leads towards his cabin. Be careful though, because I've recentlyspotted Spanish spies in the area.’

 Shocked, Femmeke and Aldrik hobbled on towards the direction the shepherd pointed. ’I need a day of rest before we can go on Aldrik, my foot really hurts.’ ’We’ll get there don’t worry, there is the end of the moor and I think I can see the first beech tree the shepherd told us about. We can ask Luden if we can stay at his place for one night. Here it is, look there is the last tree the shepherd told us.’   

’What the hell, what are you doing over here?’ ’Hello sir, we came from Zutphen and we are looking for our uncle Luden who lives near this place.’ ’You mean that stinking miller from Berg?’ ’No, our uncle is a sawyer and lives near Naerden.’ ’Oh that man, he’s friend of mine and together we built this beautiful cabin. You look rather miserable and tired, let me get you some food.’ Luden turned over and limped to his cabin and struck the doorpost when he tried to enter. ’What’s wrong sir?’ ’I’ve got some trouble finding the right direction.’ Femmeke and Aldrik stumbled on towards the compound and sat down with a little grin on their faces.

 A few minutes later Luden came outside and gave the hungry pair some bread, cheese and an apple. They wolfed it down in and told their story what happened the last two days. ‘So the Spanish have already taken Zutphen! Then I need to make some preparations because I’ve got to move quickly, it’s not safe here. I'm going with you tomorrow, so we can walk together towards Naerden. Let me look at that foot girl, that’s not looking good. That's a big bump, I'll put some wax on it. Your muscles will relax and you will run like a horse tomorrow. Let's go inside, I will give you some blankets and after that you can crawl near the fireplace. I need to make some preparations for tomorrow so my few possessions will not be taken by the Spaniards.’ The cold wind made Femmeke and Aldrik shiver and they wrapped the horse blankets around their bodies and stumbled toward the dwindling flames of the fire for a quiet night.

 Aldrik and Femmeke arrived safely in Naerden after a difficult journey but a few days later they died in the battle Dutch people know as ’The Massacre of Nearden’. Their uncle survived the massacre and stored the map of his friend safely at a secret place.

 Luden's map is found again, but where are his possessions? That’s a mystery. Watch the map closely and you can find the coordinates of Luden’s belongings. You can solve the mystery by watching the map or you can go for a walk and with a few calculations it’s easy to find the secret storage of Luden. (RD Grid) On the map there are some old Dutch distances, you need them to solve this quest.

Good luck,

 Tinus_Plotseling