Omstreeks 1904 werd op grote schaal begonnen met het afzanden van de binnenduinen. De afzanding betekende een verlies van onvervangbaar natuurschoon, maar er kwam wel meer welvaart. Het duinzand werd aanvankelijk vrijwel uitsluitend gebruikt voor het bouwrijp maken van bouwgrond bij naburige steden. Later werd het hoofdzakelijk gebruikt als grondstof voor de kalkzandsteenindustrie. De ondergrond bleek uitermate geschikt te zijn voor de cultuur van bloembollen. In de twee wereldoorlogen teelde men ook veel groenten. Op de vlakke afgegraven gronden kwam de bollenteelt op. Door omzetting van grasland in bollenland werd vanaf 1950 de oppervlakte aan bollenland in Noordwijkerhout bijna verdubbeld. Als gevolg van nieuwe methoden, zoals de omspuiting van grasland, kon de agrarische sector zich in Noordwijkerhout goed ontwikkelen.
Toen het rendement van met name de veel kleinere bedrijven achterbleef bij de economische groei en door de mechanisatie het aantal arbeidsplaatsen terugliep, schakelden veel bollenkwekers over op meer winstgevende en ook meer arbeidsintensieve teelt van bloemen in kassen en warenhuizen. Ook houdt een aantal Noordwijkerhouters zich bezig met de handel in bloemen en het zogenaamde “bloemenrijden”. Deze bloemenrijders brengen hun bloemen naar de veiling voor m.n. de export of rijden naar de ons omringende landen. De bollenteelt is de laatste jaren onder druk komen te staan als gevolg van ruimtegebrek. Er is voor gekozen om het bollencomplex voor de lange termijn te handhaven en te verbeteren. Het bollenareaal bedroeg op 1 januari 2001 1.024 ha, terwijl Noordwijkerhout 2.342 ha groot is. Noordwijkerhout is daarmee het grootste bloembollendorp van de Bollenstreek. Op de communicatiemiddelen van de gemeente prijkt daarom het logo met drie tulpen en het motto, "Hart van de Bollenstreek".
Bron: BlikOpNoordwijkerhout