Skip to content

De Magiër van Wolfheze Multi-cache

This cache has been archived.

Bjorn&Freek: Helaas hebben wij moeten besluiten deze cache uit de lucht te halen. Enkele cachers konden zich niet bedwingen en hebben de cache toch van de plaats gehaald, waardoor de bodem los is gaan zitten. In eerste instantie heeft dit natuurlijk ook met de omstandigheden te maken (vocht), maar als cachers denken op een makkelijke manier te kunnen loggen (gewoon de hele kist van de bodem loshalen i.p.v. de sleutel zoeken en het slot van de kist openen) dan houdt het voo rons op. Dit speelde al een tijdje, maar na controle bleek het nu echt te gek te worden. We zijn wat teleurgesteld en zien geen heil in dure reparaties.

[This entry was edited by Bjorn&Freek on Tuesday, February 19, 2008 at 8:28:08 AM.]

More
Hidden : 11/12/2006
Difficulty:
3.5 out of 5
Terrain:
1.5 out of 5

Size: Size:   regular (regular)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:





Deze cache is het vervolg op “De heksen van de Grebbeberg”. Beide caches zijn echter totaal verschillend en onafhankelijk van elkaar te lopen.

Dit verhaal speelt zich af op de Wolfhezer heide: een prachtig en cultuurhistorisch zeer rijk natuurgebied.
Hier lag in de middeleeuwen het dorpje Wolfheze totdat het door de Spanjaarden in de 80-jarige oorlog met de grond gelijk werd gemaakt.


Uiteraard gelden hier enkele regels voor het gebied en voor de cache:
- Geen toegang tussen zonsondergang en zonsopkomst;
- Honden aan de lijn;
- Verboden te fietsen;
- Laat je nooit verleiden af te korten via paden waarop je niet mag komen;
- Graven is niet toegestaan en bovendien niet nodig;
- Aan de cache is veel aandacht besteed. We gaan ervan uit dat hier zorgvuldig mee wordt omgegaan. Eerst kijken, dan doen;
- LAAT DE CACHE OP ZIJN PLEK STAAN! DE CACHE NIET BEDEKKEN MET BLADMATERIAAL!
- Alle ruilartikelen e.d. worden in de metalen box geplaatst;

Natuurmonumenten is zo vriendelijk geweest ons toestemming te geven voor deze cache.

Je kunt parkeren op: N 51°59.790' - E005°47.950'.

Veel succes en plezier,
Bjorn & Freek



Het was een tragisch ongeluk. Mijn grootvader kon er niets aan doen. Hij was een oud en wijs man. Hij was archeoloog. Zijn levenswerk was de opgravingen op de plek waar honderden jaren geleden het dorpje Wolfheze lag. Zijn verhalen hebben me vanaf dat ik een klein jongetje was geboeid. Nu is hij er niet meer.
Vorige week heb ik mijn ouders geholpen met het leegruimen van zijn huis. Mijn ouders begonnen beneden, ik op zolder. Toen ik de deur voorzichtig open deed viel het licht van de overloop als een zaklantaarn over de onbehandelde houten vloer. Ik drukte op het lichtknopje van de oude schemerlamp, waardoor vreemde schaduwen over het plafond werden geworpen. Ik draaide me om en mijn oog viel meteen op de schap in de hoek van de ruimte. Op de houten plank lagen scherven, munten, andere metalen ondefinieerbare objecten en een pakketje. Een in bruin papier met sisaltouw samengebonden pakketje. Met de top van mijn vinger veegde ik de dikke laag stof van het papier. Mijn adem stokte. Mijn naam was in zwarte stift op het papier geschreven. Ik pakte het pakketje voorzichtig op en legde het op de grond. Ik zakte in kleermakerszit en trok aan de uiteinden van het touw waarna ik het pakket voorzichtig verder uitpakte. Een boek. Een heel oud boek. “Het log van Gaelic de magiër” stond in bruine letters op de lederen kaft geschreven.
Diezelfde avond begon ik met lezen over de avonturen van Gaelic de magiër en zijn gevecht tegen de kwade heksen en de zwarte magiër Gelsemium. Soms schreef Gaelic de magiër elke dag, soms tientallen jaren niet. Het meest intrigerende deel van het boek zijn de laatste pagina’s.


3 februari 1617
Ik ben zwaar gewond. Ik weet niet of ik ooit weer met beide ogen kan zien. Het gevecht was hevig. De nacht was donker doordat de maan door een dik wolkendek werd afgeschermd. Een witte nevel bedekte de heidevelden, het zicht was minimaal. Een raaf klonk in de verte, een droog takje brak onder mijn voetzool. Ik slenterde fluitend terwijl ik één van de karresporen volgde, mijn nachtwandeling was bijna teneinde. Ineens dook uit het niets, de zwarte magiër Gelsemium op. De kleine gedaante schoof met zijn ranke hand het zwarte gewaad voor zijn gezicht vandaan; zijn ogen waren rood, vuurrood. ”Dit wordt je laatste nacht, Gaelic!”, lachte hij scherp en hij richtte zijn met een vuursteen gepunte staf. Een bovennatuurlijk gevecht volgde. Ik had mijn volledige concentratie nodig om de aanvallen van Gelsemium te beantwoorden. Toen ik merkte dat de krachten van Gelsemium afnamen hoorde ik geluiden achter me. Ik draaide mijn hoofd en zag de heksen van de Grebbeberg, gekleed in robijnrode gewaden, langzaam en dreigend vanaf de helling afdalen. Elk zwenkte een doorzichtige fles gevuld met een dampende substantie. Ze murmelden onverstaanbare woorden en schreden voort in hun afdaling. Anyanka, de machtigste heks, hief haar fles. “Dit zal het laatste zijn dat je ooit ziet, Gaelic!”, krijste ze. Het was een oneerlijke strijd. Ik kon alleen nog vluchten. ”Invisibilé momentum”. Net voordat de spreuk in werking trad raakte de fles van Anyanka mijn rechter schouder en spatte uiteen. Een helse hitte vloeide over mijn rechter wang en trok naar mijn oog. Eenmaal onzichtbaar wist ik uit de arena te ontsnappen... Mijn gevecht tegen de kwade machten is nog niet voorbij...

5 februari 1617
Het was middernacht, volle maan. Ik masseerde het blad van de wolfsklauw tussen mijn vingertoppen terwijl het koude water van de beek langs mijn voeten stroomde. Ik droomde weg bij het rustgevende geluid van het stromende water dat de watermolen in beweging hield. Ineens zag ik de lucht in het westen even oplichten als door een korte doch hevige brand. “De Grebbeberg”, dacht ik meteen. Het licht doofde en de nacht was opnieuw stil. Ik vraag me af wat de heksen in hun schild voeren. Het zijn kwade machten. Ik moet ze onschadelijk maken. Ik moet hun vervloekte amulet, het betoverde oog, in handen zien te krijgen. Alleen als het amulet gevangen wordt in mijn magische buidel is het onzichtbaar voor Anyanka. Zonder amulet zijn de heksen machteloos en zullen ze nooit kunnen overheersen. Maar eerst moet de magiër Gelsemium uit de weg worden geruimd. Daarna de heksen... Ik smeerde de sappen van het samengewreven blad in mijn brandende oog in de hoop mijn gave te behouden.

8 februari 1617
Ik moet het accepteren. Ik ben half blind. Ik zal nooit meer met beide ogen kunnen zien. Gelukkig is mijn gave nog intact. Ik ben nog steeds in staat hetgeen ik zie op papier vast te leggen. De kleuren zijn helaas verdwenen, de beelden zijn vaag, maar het gaat...

17 februari 1617
Dagen heb ik nagedacht, maar het plan is nu compleet. Gelsemium’s tijd is gekomen. Hij zal in mijn list lopen en zodra hij verzwakt zal ik zijn hoofd van zijn lichaam splijten. Zijn lichaam zal ik begraven bij de kerkruïne. Zijn schedel zal mijn troffee zijn.

4 februari 1717
Al 100 jaar ben ik half blind. Al 100 jaar heb ik geen teken van de heksen vernomen. Al 100 jaar zoek ik tevergeefs naar het amulet. Ik heb het opgegeven en bovendien word ik ouder. Deze queeste is ten einde en andere avonturen wachten. Maar niet hier.
Ik heb mijn kostbare bezittingen verzameld en verborgen op N 51°59.686' - E005°47.884'. Om het terug te kunnen vinden heb ik hier enkele exacte locaties gekenmerkt. Tracht niet mijn schatten te bemachtigen. Een vervloekte zoektocht zal het zijn. Mijn schim zal je als een koude rilling najagen. Niemand zal mijn bezittingen ooit in handen krijgen. Daar zorg ik wel voor.

N 51°59.390' - E005°47.030'

N 51°59.544' - E005°47.090'

N 51°59.320' - E005°47.483'

N 51°59.717' - E005°47.560'

N 51°59.575' - E005°47.826'

Op de laatste twee pagina’s van het boek staan alleen wat afbeelingen. Zou de magiër die afbeeldingen zelf hebben gemaakt? Zo zal het er driehonderd jaar geleden wel uit hebben gezien. Verder staan er wat vreemde symbolen en getallen. Ik heb in ieder geval geen idee wat ik ermee moet... Ik weet niet eens of er zoiets als het behekste oog bestaat en zelfs niet of Gaelic de magiër echt heeft bestaan.


LAAT DE CACHE OP ZIJN PLEK STAAN! DE CACHE NIET BEDEKKEN MET BLADMATERIAAL!

Voetnoot: reconstructies geven een impressie van de omgeving zoals die driehonderd jaar geleden was. Voor de volledigheid stond de molen vijftig meter verder in noordelijke richting. Dit gebied is tegenwoordig niet meer toegankelijk. Er kunnen geen rechten aan de foto’s worden ontleend en de foto’s blijven eigendom van de eigenaars van de cache.

Additional Hints (No hints available.)