Willem IV

Cachers in bomen en andere hoge dingen helpen.

Alexander

Tijdens het gesprek van Willem-Alexander en Máxima met Nieuwsuur-presentator Mariëlle Tweebeeke en RTL-presentator Rick Nieman over hun verwachtingen voor het koningschap zei Willem-Alexander: "Willem IV staat naast Bertha 38 in de wei".

Bertha

Dat gaf mij de inspiratie voor de naam van dit aparaat. Dikke Bertha (Duits: Dicke Bertha) is de bijnaam van een Duitse houwitser die officieel Kurze Marine-Kanone 14 (M-Gerät) heette om het werkelijke doel te camoufleren.

Het wapen had een voor die tijd ongekend groot kaliber van 420 mm. Het wapen kon granaten afvuren van 1160 kilo. De houwitser kon doelen treffen tot op 9 km afstand.

In de Tweede Wereldoorlog kreeg de Krupp K5, een Duits 280 mm spoorweggeschut, de bijnaam Slanke Bertha. Het geschut vuurde een granaat van 255 kg af over een afstand van bijna 70 km. Het woog 120 ton, inclusief treinonderstel en was 32 meter lang.

Wilhelm II

Een ander superkanon was het Parijs Geschut. Zo genoemd omdat het in 1918 door de Duitsers gebruikt werd om Parijs vanaf een afstand van meer dan 100 km te beschieten. De kanonloop had een totale lengte van 34 meter. Wegens de lengte moest men op de loop een soort tuigage aanbrengen om het knikken te voorkomen. Het langeafstandskanon schoot een 120 kg zware granaat met een snelheid van 1645 meter per seconde weg. De granaat kwam via een parabolische baan van 170 seconden ongeveer 40 km hoog en ongeveer 130 km ver.

Ook dit kanon werd, onterecht, ook Dike Bertha genoemd. De officiële naam was Kaiser Wilhelm Geschütz. Naar de laatste keizer van Duitsland. Hij regeerde het Duitse Keizerrijk en het Koninkrijk Pruisen van 15 juni 1888 tot 9 november 1918. Hij vluchtte naar Nederland in november 1918. Tot 1920 woonde hij in Kasteel Amerongen, daarna tot zijn dood in Huis Doorn.

De ex-keizer hield zich voortaan vrijwel dagelijks bezig met houthakken waarbij hij persoonlijk de bijl en zaag hanteerde. Dit deed hij op een dusdanige schaal dat na verscheidene jaren het oorspronkelijk bosrijke landgoed van Huis Doorn grotendeels ontbost was en op de kapotgeschoten slagvelden uit de oorlog begon te lijken. Met trots liet Wilhelm steeds aan bezoekers zien hoeveel bomen hij per dag kon 'verwerken'. Hoewel de meningen over Wilhelms hobby verdeeld waren, behield hij door de dagelijkse lichamelijke inspanning wel tot op hoge leeftijd een goede lichamelijke conditie.

Dit maakt de naam van dit aparaat nog toepasselijker: Het eerste gebruik van dit apparaat was bij De Houthakker serie langs het Zoompad/weg in de Wouwse Plantage.