Przełęcz Radomierska – przełęcz na wysokości 523 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Zachodnich, w Górach Kaczawskich.
Przełęcz położona jest w południowo-wschodniej części Gór Kaczawskich, na północ od wzniesienia Różanka, około 1,7 km na północny wschód od centrum wsi Radomierz. Przełęcz oddziela Góry Ołowiane po południowej stronie od Grzbietu Południowego Gór Kaczawskich po północnej stronie.
Przełęcz położona jest we wschodniej części Grzbietu Południowego Gór Kaczawskich. Przełęcz stanowi wyraźne, rozległe płytkie obniżenie o łagodnych zboczach i podejściach, wcinające się w staropaleozoiczne skały metamorficzne pochodzenia osadowego: zieleńce, łupki zieleńcowe, łupki serycytowe, łupki kwarcowo-serycytowe, tzw. łupki radzimowickie.
Obszar w otoczeniu przełęczy zajmują pola uprawne, nieużytki i łąki górskie. Dolną część wschodniego podejścia przełęczy porasta niewielki las regla dolnego. Na wschodnim podejściu przełęczy położone jest źródło górskiego potoku, lewego dopływu Kaczawy. W sąsiedztwie przełęczy, po północnej stronie położone są zabudowania wsi Radomierz, które podchodzą pod samą przełęcz. Od tej miejscowości pochodzi nazwa przełęczy. W bliskiej odległości od przełęczy po stronie północnej prowadzi droga krajowa Wrocław - Jelenia Góra.