Opa en Oma KIP.
Wie kent het niet? Iedere Opa en Oma heeft wel 'n bijnaam. Mijn vader en moeder waren Opa en Oma KIP. Onze 'jongens' kwamen er graag, alles mocht en kon. Met Opa KIP voetballen in de tuin en binnen met het tafelvoetbalspel, sjoelen, spelletjes en met Oma KIP kaarten en kwartetten. Snoepen en 's avonds friet eten en daarna nog 'n lekker toetje, genieten dus. Dan valt Oma KIP weg maar we blijven komen al is het natuurlijk 'n aderlating. Jaar later overlijd m'n vrouw op 37 jarige leeftijd, ja dan wordt het lastig maar we gaan nog steeds iedere week naar Opa KIP die ook z'n uiterste best doet om het zo goed mogelijk te doen voor de jongens en mij. Enkele jaren later gaat ook Opa KIP naar de eeuwige jachtvelden, helaas. Dit was het einde van het tijdperk Opa en Oma KIP maar we blijven aan ze denken.