Je kon een stuk langs de sloot wandelen, en door de bosjes struinen. Je kon er stekelbaarsjes vangen en hutten bouwen. Er stonden enkele hazelaars en je kon er, als je geluk had, uilenballen vinden. Er was een groot aardappelveld waar we in de wintermaanden keken naar de jongens uit het dorp die met carbid een melkbusdeksel lieten wegschieten. Je kon langs de veldjes ook je weg vinden naar de jaarlijkse Waterenmarkt. Dan moest je wel langs het kleine kerkhofje…
En al die jaren later was ik op visite op de camping, en vond ik mijn weg weer richting de veldjes. Ik was verbaasd te zien dat hier nu een zandpad is en dat er zich een prachtig natuurgebied heeft ontwikkeld. We zagen reeën lopen en hoorden van een wandelaar dat er ook regelmatig een vosje loopt. Dat vosje gaat helaas ook wel eens op de camping op zoek naar een lekker kippetje…
Inmiddels is onze pap (“ik ben eigenlijk zo’n beetje de beheerder”) met zijn leenhond ingezet om elke week te kijken of de caches er nog goed bij liggen. En dat doet hij reuze-goed!
Je kunt het ommetje bereiken via de bospaden aan de Ruyter de Wildtlaan. Of je kunt het paadje nemen links van het begraafplaatsje in Zorgvlied.
Enkele caches van het rondje zijn met de fiets over onverharde paden te bereiken, maar enkele ook niet omdat het zand te mul is. Deze zou je op de fiets kunnen benaderen. 
juli 2023
Onze pap is lichamelijk niet meer in staat om de geocaches te controleren. Daarom wordt de serie Tied Zat met het uitstapje naar Kronkelpaadje binnenkort overgenomen door team Heidevolk.