Korte geschiedenis:
De marke, ook markegenootschap of boermarke genaamd, is een middeleeuws collectief van grotere boeren die gezamenlijk het beheer en gebruik van hun gemeenschappelijke gronden reguleerden. Het woord 'marke' (letterlijk grens of scheiding) wordt ook gebruikt om het gebied mee aan te geven dat bij een dorp hoort.
De boermarke van Oosterboer kent een lange geschiedenis die in ieder geval teruggaat tot de Volle Middeleeuwen, waarin het kapittel van Sint Pieter uit Utrecht hier landerijen bezat en op het grondgebied van het huidige Oosterboer zelfs pachthoeves in eigendom had: Het Slot, Luttike Ramhorst, Ramhorst, In den Blomen en Rumpte.
Pas in de 16de eeuwse archiefbronnen wordt de Oosterboer als buurtschap (= andere benaming voor (boer)marke), genoemd binnen het kerspel Meppel. Deze aparte positie van de Oosterboer binnen Meppel moet waarschijnlijk verklaard worden uit het verschil in karakter en omvang van de beide gemeenschappen, wat het gevolg was van de opkomst van Meppel als stadje. Terwijl in de 15de en 16de eeuw de bevolking van Meppel groeide en de handel en nijverheid een belangrijke rol ging spelen, bleef de Oosterboer een agrarische gemeenschap die qua inwonertal en aantal erven ongeveer gelijk bleef. Dit leidde ertoe dat de Oosterboer als buurtschap eigen belangen behartigde, die vaak anders lagen dan die van de Meppelers. De Oosterboerders bleven lange tijd een substantieel deel van de kosten dragen (een kwart van de lasten) voor het onderhoud van de kerk, de pastoor, de schattingen en het onderhoud van wegen en bruggen binnen het kerspel, maar in de 16de eeuw waren de verhoudingen dusdanig veranderd dat er regelmatig conflicten over betalingen tussen beide gemeenschappen de kop opstaken. Ofschoon Meppel als stadje in de periode van de 17de tot en met 19de eeuw verder uitgroeide, bleef het gebied van Oosterboer bestuurlijk onderdeel van Meppel, ook na de vorming van nieuwe gemeenten die plaatvond aan het begin van de 19de eeuw.
Het landschap ter plaatse van Oosterboer was oorspronkelijk gelijk aan dat van het huidige Broekhuizen: een esgehuchten-kampontginningenlandschap van blokvormige, onregelmatige verkavelingen, elk individueel met houtwallen omgeven, zoals historische kaarten ook goed laten zien. In dit landschap stonden de boerderijen niet bij elkaar in een lint, maar verspreid, al laat een kaart uit 1933 een concentratie zien van boerderijen in het zuidelijk deel van de Oosterboerweg ter plaatse van de toen aanwezige Rumptigerbrug over de Hoogeveensche Vaart. Die concentratie was er in de 19de eeuw en eerder echter niet.
Al in 1426 wordt melding gemaakt van de Wetering (de voorganger van de Hoogeveensche Vaart), die de boermarke van Oosterboer in een noordelijk en zuidelijk deel opdeelde. Aanvankelijk was dit nog maar een zeer smal water, maar in de eerste helft van de 17de eeuw werd de Wetering verbreed en verdiept en voorzien van schutten ten behoeve van het vervoer van turf uit de veenontginningsgebieden bij Hoogeveen. Als onbedoeld gevolg van deze verbreding en verdieping van de vaart en de toenemende watertoevoer door de veenontginningen bij Hoogeveen, zou Oosterboer tot in de 20ste eeuw te maken hebben met wateroverlast. Als compensatie voor deze overlast vroegen de boeren van Oosterboer in 1633 om een brug, die het noordelijk met het zuidelijk deel van Oosterboer zou moeten verbinden. Deze kwam er in 1634 en heeft als Rumptiger brug tot 1986 op deze plek gefunctioneerd. De hoge grondwaterstanden zorgden ervoor dat Oosterboer geleidelijk veranderde van een gemengd akkerbouw- en veeteeltgebied, naar voornamelijk weidegronden.
De cache:
Op de coördinaten boven aan de pagina vindt men een kei met daarop een plakkaat.
Hier was zo’n 600 jaar geleden de grens tussen de boermarken Oosterboer en Meppel.
Zoals men kan zien zijn er op de foto enkele woorden/cijfers weggelakt.
Dus ter plekke moet er nog wel even gewerkt worden: neem van de gevonden woorden de woordwaarde en stapeltel elk antwoord tot één cijfer. Ook de gevonden getallen stapeltellen tot één cijfer.
De cache is te vinden op: N 52 41.EA(D-E) E 006 13.(D-B)F(C-B)