Powiarka
W czasie najazdu Szwedów na Polskõ, ludność tukejszŏ niy przi chcyniu dozwolić, coby sōmpiyrz zastawiōł sie w Kamionku na dużyj, przikryła bergōm studzienkę, przi przekłŏdaniu wojŏkōm, iże wodã czyrpiōm z Odry. Szwedzi jednak niy uwierzili w to i zemścili sie przi pŏlyniu dōmy i przi mordowaniu miyszkańcōw. Studzienka bez dugi czas bōł zapōmniany. Nowi miyszkańcy, kerzi zasiedlili wieś niy wiedzieli nawet, iże była sam studzienka. Ôdkryto było jōm/jã zaś w XIX stoleciŏ, w czasie jak napoczli czyścić stŏwu z szlumu.
Podle niykerych studniã zakryto było przed Tatarami w czasie najazdu w XIII stoleciŏ. Nowi osiedleńcy w Kamionku niy wiedzieli, kaj skryto studniã i eli w cołkości była. Wersyjŏ ta jednak niy mŏ żŏdyn podstaw historycznych, ale je to wōntek prŏwdopodobny.
W krōnice kamiyńskiej zapisano było dalszy lajtōng rozprŏwki. Zicher lata brakło wody w stŏwie, muł popękał i ludzie wezli sie do jego wychrōniyniŏ. Bez dugszy ôkres czasu ludzie wywozili go na karach. Jednego razu kole zapracowanych ludzi przechodziōł kominiōrz, kery doł sie namówić do pōmocy. Kedy piyrszy rŏz trzasnōł kilofem w zicher plac, usłyszoł jakiś guchy tajymny brzink. Ôwdy zaczynto było w uwijōnce odgrzebywać muł, natrafiono na obry berga wapiynny, pod kerym ôdkryto było cembrowanō studzienka. Była to owŏ starŏ studzienka, zakrytŏ bez miyszkańcōw Kamionka w czasie najazdu szwedzkigo. Na jeji krajach wisiały roztōmajte nŏczyniŏ jak zbōny, gŏrnki itd. Studzienka do dzisioj je w postrzodku stŏwu w Kamionku i stanowi zabytek regiōnalny.
fragmynt ôpisu zaczerpniętego ze zajty Sołectwa Kamionek.
Powodzyniŏ!
[PL]
Legenda
W czasie najazdu Szwedów na Polskę, ludność tutejsza nie chcąc dopuścić, aby nieprzyjaciel zatrzymał się w Kamionku na dłużej, przykryła głazem studzienkę, tłumacząc żołnierzom, że wodę czerpią z Odry. Szwedzi jednak nie uwierzyli w to i zemścili się paląc domy i mordując mieszkańców. Studzienka przez długi czas była zapomniana. Nowi mieszkańcy, którzy zasiedlili wieś nie wiedzieli nawet, że istniała tu studzienka. Odkryto ją ponownie w XIX wieku, w czasie czyszczenia stawu z mułu.
Według niektórych studnię zakryto przed Tatarami w czasie najazdu w XIII wieku. Nowi osiedleńcy w Kamionku nie wiedzieli, gdzie ukryto studnię i czy w ogóle istniała. Wersja ta jednak nie ma żadnych podstaw historycznych, ale jest to wątek prawdopodobny.
W kronice kamieńskiej zapisano dalszy ciąg opowiadania. Pewnego lata zabrakło wody w stawie, muł popękał i ludzie zabrali się do jego usunięcia. Przez dłuższy okres czasu ludzie wywozili go na taczkach. Pewnego razu obok zapracowanych ludzi przechodził kominiarz, który dał się namówić do pomocy. Kiedy pierwszy raz uderzył kilofem w pewne miejsce, usłyszał jakiś głuchy tajemniczy odgłos. Wówczas zaczęto w pośpiechu odgrzebywać muł, natrafiono na olbrzymi głaz wapienny, pod którym odkryto cembrowaną studzienkę. Była to owa stara studzienka, zakryta przez mieszkańców Kamionka w czasie najazdu szwedzkiego. Na jej bokach wisiały różne naczynia jak dzbany, garnki itd. Studzienka do dziś znajduje się w środku stawu w Kamionku i stanowi zabytek regionalny.
fragment opisu zaczerpniętego ze strony Sołectwa Kamionek.