De Schicht EarthCache
-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(other)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
Welkom bij onze Earthcache "De Schicht" !
Als je hier over de Waddenzee uitkijkt, heb je goed zicht over de kwelder "De Schorren", een schor is een andere naam voor een kwelder.
Hoe zien kwelders eruit?
Een kwelder is een grote vlakte begroeid is met zoutminnende planten zoals lamsoor, zeekraal en kweldergras. De kwelders worden doorsneden door kronkelende geulen, de kreken. Bij hoogwater en bij storm kunnen kwelders grotendeels onderwater staan. Op dat moment zien kwelders er uit alsof ze onderdeel zijn geworden van de zee. Hier en daar zal er nog een plantje te zien zijn dat met de toppen van de blaadjes boven het water uitsteekt. Wanneer het eb wordt, komt de kwelder weer droog te liggen. De kwelder, de begroeide vlakte met de daarop kronkelende kreken, wordt weer zichtbaar.
Hoe ontstaan kwelders?
Langs de kust in het noorden en zuidwesten van Nederland liggen waddengebieden. In het noorden is dit de Waddenzee, in het zuidwesten de Zeeuwse Delta. Beide gebieden hebben te maken met eb- en vloedbewegingen. Tijdens vloed overstroomt een deel van het land en neemt de zee klei- en zanddeeltjes mee. Door de constante sedimentatie van zeeklei ontstaan kwelders: uitgestrekte zeekleivlakten die bij eb droog liggen en alleen bij vloed overstromen. Op de kwelders groeien zoutminnende planten die met hun stengels en bladeren slibdeeltjes invangen en zo de sedimentatie bevorderen. Zo slibt de kwelder op.
Het water op de kwelders zoekt zich een weg via kreken. Kreken zijn de laagste punten op de kwelder. Na verloop van tijd wordt de kwelder zo hoog dat deze bij normale hoogwaterstand niet meer overstroomt. Het zand blijft hierdoor in de kreken liggen, de kreken verzanden en er ontstaan kreekruggen. Door ontwatering van de kleilagen klinkt de kwelder een stuk in, waardoor de kleilaag lager komt te liggen. De kreekruggen komen uiteindelijk iets hoger in het landschap te liggen dan de omliggende zeekleiafzettingen. Kwelders zijn een onderdeel van het Nederlandse zeekleilandschap. Het zeekleilandschap is onder te verdelen in drie gebieden, het Waddengebied in Noord-Nederland, het Zeeuwse Deltagebied en het centrale zeekleigebied (Noord- en Zuid-Holland).
Aan het einde van de laatste ijstijd, zo'n 12.000 jaar geleden, warmde het klimaat op. De ijskap die een groot gedeelte van Noordwest-Europa bedekte en waarvan het front ten noorden van Nederland lag, smolt. Het gevolg was een voor geologische begrippen snel stijgende zeespiegel, waardoor de Noordzee volliep. Er ontstonden langs de Nederlandse kust waddengebieden, die bij vloed onder water liepen. Er konden zo kwelders ontstaan. In het noorden van Nederland beschadigden stormvloeden de strandwallen en het geërodeerde sediment spoelde vervolgens de waddengebieden in. De kwelders werden hierdoor extra hoog opgeslibd, waardoor er kwelderwallen ontstonden. Zo'n 600 jaar voor Christus begonnen mensen de kwelderwallen verder op te hogen en te verstevigen om erop te kunnen wonen. Zo ontstonden terpen.
Op de grens tussen kwelder en wad kunnen in de Waddenzee kleine kwelderklifjes voorkomen. Ze zijn ontstaan door het afkalven van kwelders tijdens stormen en kunnen tot wel een meter hoog zijn. De gelaagdheid van de zand- en kleilaagjes is hier goed zichtbaar. In een groot deel van het westen van Nederland vindt men zeeklei. Deze klei is afgezet in waddengebieden die vroeger langs de hele Nederlandse kust lagen. Vroeger was er minder aanvoer van sediment uit het achterland, waardoor de waddengebieden verder landinwaarts lagen. Hierdoor is nu overal in laagliggende gebieden langs de kust zeeklei te vinden. De vorming van kwelders gaat ook nu nog steeds door.
Waar in Nederland zijn kwelders te vinden?
Kwelders in het Waddengebied en de Zeeuwse Delta.
Kweldergebieden waar de afzetting van zeeklei actief plaatsvindt bestaan nog steeds. De meeste kwelders in Nederland zijn te vinden langs de kust van Groningen en Friesland en op de Waddeneilanden en in het Zeeuwse Deltagebied. In Zeeland worden kwelders schorren genoemd.
Bron: geologievannederland.nl
De Schorren:
Een van de rijkste vogelgebieden van Texel is het buitendijkse kweldergebied De Schorren, achter polder De Eendracht. Het uitgestrekte gebied is ongeveer 6700 hectare groot. Het is een hoogwatervluchtplaats voor vele wadvogels. Sinds 1982 broeden hier lepelaars. Er broeden in wisselende aantallen kokmeeuwen en grote sterns. Tussen september en eind mei verblijven hier de rotganzen. De Schorren is eigendom van Natuurmonumenten. Ook een groot deel van de achterliggende wadvlakte, de Vlakte van Kerken, wordt door deze vereniging beheerd.
Wadvogels
Veel wadvogels zoeken bij laag water hun voedsel op het wad. Bij het wassen van het water vliegen ze naar de hoogwatervluchtplaatsen. In de westelijke Waddenzee zijn er maar een paar geschikte plaatsen: het Balgzand, het eilandje Griend, nabij het Posthuis op Vlieland en De Schorren. Veel vogels die overtijen op De Schorren komen van de wadvlaktes noordoostelijk van Texel tot bij Vlieland vandaan.
De vogels zitten met hoog water dicht opeen gepakt langs de randen van de kwelder. Sommige soorten maken ook wel gebruik van het achterliggende weiland, zoals wulpen en meeuwen. De hoogwatervluchtplaats wordt het gehele jaar door gebruikt. In het najaar en in februari komen de grootste aantallen wadvogels voor.
Lepelaars op de Schorren
In 1982 vonden de eerste broedgevallen van lepelaars op de Schorren plaats. Dit werd de derde kolonie op Texel. De andere kolonies liggen in de Muy en de Geul. In het eerste jaar kwamen 3 paar tot broeden. In 1989 was de stand opgelopen tot zo'n 66 paren. Daarna stabiliseerde het aantal.
De vogels van de Schorren foerageren voornamelijk op het wad. Daar leven ze vooral van garnaaltjes.
Rond de kolonie zijn dammetjes aangelegd om de vogels te beschermen tegen extreem hoog water.
Bron: de Vleet, Ecomare
De Cache:
1. (optioneel) Maak een foto van jezelf / je team met gps voor "De Schicht". (zie voorbeeld)
2. In welk jaar overleed de kunstenaar van dit monument ?
3. Hoe noemt men een kunstmatige heuvel, die werd opgeworpen om bij hoogwater een droge plek te hebben ? (graag de bovenstaande tekst GOED lezen, deze wordt erg vaak fout geantwoord!)
4. Als je boven aan de dijk uitkijkt over de kwelder, maak dan een schatting van het oppervlakte van dit gebied, denk je dat deze kwelder groter of kleiner geworden is de laatste decenia? Waarom?
5. Denk je dat deze gebieden onder druk staan van de moderne tijd? Zo ja, geef eens wat voorbeelden wat volgens jouw een negatieve invloed heeft op dit gebied.
Stuur een email of bericht naar ons voor toestemming.
A.U.B. geen antwoorden in uw log zetten!
The Thunderbolt (De Schicht)
(Translation of the Dutch text underneath the monument.)
This rugged monument recalls the increase to Delta height of the seawall on the island of Texel in the years 1961 to 1981.
These dikes resulted from the flood of February 1953. The polder De Eendracht on the island flooded. On that catastrophic event six men drowned on Texel.
The monument, popularly called "The Thunderbolt" ("De Schicht"). It is an impressive steel structure on a set of basalt stones.
The bolt was designed by artist Harry Tielemans of Texel, symbolizing the enhanced and reinforced dikes along the east coast of the island.
The shape of the artwork is based upon the course of these dikes. The old "Waterschap Texel" (body of surveyors of the dikes of Texel) showed up this monument. The then Minister of Transport, Mr HJ Zeevalking revealed the bolt on November 3, 1981.
Now the Wadden Sea Dikes on Texel are in management and maintenance of "Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier".
If you are looking out over the Wadden Sea, you have a good view over the marsh "The Schorren”.
What do salt marshes look like?
A marsh is a large plain covered with salt-loving plants such as sea lavender, marsh samphire and grass. The salt marshes are intersected by meandering creeks, the creeks. At high tide and storm marshes largely under water. At that time salt marshes look like they have become part of the sea. Here and there, there will be a plant to show the tops of the leaves above the water. When it is low tide, the marsh becomes dry again. The marsh, the vegetated surface with the subsequent winding creeks, is visible again.
How do salt marshes arise?
The coasts in the north and southwest of the Netherlands are tidal. In the north, this is the Wadden Sea, the Zeeland delta in the southwest. Both areas are related to tidal movements. At high tide a portion of the land and sea floods , sedimenting clay and sand particles. The constant sedimentation of clay created marshes; extensive intertidal marine clay plains that lie only at high tide and flooding. On the marshes grow salt-tolerant plants whose stems and leaves silt particles capture and thus promote sedimentation. So fills up the marsh. The water in the marshes looking for a way through creeks. Creeks are the lowest points on the marsh. Over time, the marsh is so high that the normal high water does not overflow it. The sand thus remains lie in the creeks, so bogging down and creating creek rigges. By dewatering of the clay piece in a salt marsh sounds, which will be located below the clay layer. The creek ridges are slightly higher in the landscape than the surrounding clay deposits. Salt marshes are a part of the Dutch countryside clay. The marine clay landscape is divided into three areas, the Wadden Sea area in the northern Netherlands, the Zeeland Delta area and the central clay area (North and South Holland).
At the end of the last ice age some 12,000 years ago, the climate warmed up. The ice sheet covering large parts of northwest Europe and which covered the front north of the Netherlands was melted. The result was a rapidly rising sea levels for geological terms, filling up the North Sea. Along the Dutch coastal tidal areas arose, which were submerged at high tide, so marshes were created. In the northern Netherlands floods damaged the beach wall, the eroded sediment then swept the tidal areas. The marshes grew extra high, causing salt marsh embankments. Around 600 years BC, people began to elevate the salt marsh walls and strengthen it in order to live on it. This gave rise to mounds. (in Dutch: Terp). At the boundary between salt marsh and tidal flats in the Wadden Sea can excist small salt marsh clifs. They were created by the erosion of salt marshes during storms and can grow up to one meter high. The layers of sand and clay layers is clearly visible. In much of the western Netherlands are found clay. This clay was deposited in tidal areas along the Dutch coastin earlier years. There used to be less supply of sediment from the hinterland, so the tidal area extended much more landinward. That is why you can find sea clay along the low-lying areas along the coast. The formation of salt marshes is also still on.
Source: geologievannederland.nl
The Schorren:
One of the richest bird regions on Texel is the Schorren, the marsh located outside the dikes, behind the Eendracht polder. This extensive region is approximately 6700 hectares large. It is a high-tide refuge for many birds of the tidal flats. Spoonbills have been breeding here since 1982. Sandwich terns and black-headed gulls breed in varying numbers. Brent geese remain here between September and the end of May. The Schorren is owned by “Natuurmonumenten”. The large tidal flat complex lying behind The Schorren (in the sea), The ”Vlakte van Kerken”, is also managed by this society.
Wading birds
At low tide wading birds find their food on the mudflats. When washing the water they fly to the flood refuges. In the western Wadden Sea, there are only a few suitable places: “The Balgzand”, the “Island of Griend", near “The Posthuis” on Vlieland and the marshes. The birds are packed together with high water along the edges of the marsh. Some species are also using the meadow behind, like curlews and gulls. The refuge is year-round use. In autumn and in February, there is the largest numbers of wading birds.
Spoonbills
On “The Schorren” in 1982, the first breeding of spoonbills took place. This was the third colony on the island. The other colonies are in “The Geul” and “The Muy”. In the first year there were 3 pairs to breed. In 1989 the state had risen to about 66 pairs. Then the number stabilized. The birds of “The Schorren” mainly foraging on the mudflats. There they live mainly shrimps. Around the colony are dams constructed to protect the birds from extreme high water
Source: de Vleet, Ecomare
The Cache:
1. (optional) Make a picture of yourself / your team and the gps.
2. In what year did the artist of the monument pass away ?
3. What is the Dutch name for a mound you can find in the old Dutch marsh lands? (can be found on this page).
4. When you look out over the salt marshes on top of the dyke, make an estimate for the surface of area, do you think that the marshes became larger or smaller the last decades? Why?
5. Do you think that these marshes are under pressure of the modern times? If Yes, can you give some examples of infulences that might be negative?
Please sent a message via email or message centre for confirmation.
Please, no answers or hints in the logs!
gebruik deze code / use this code:
<a title="I've found the Schicht!" href="http://coord.info/GC2PQDR"> <img src="http://img.geocaching.com/cache/f757d94f-c534-4812-9140-cdab52785d18.jpg" width="200" height="50" border="0" title="I've found the Schicht!" border="0">
Additional Hints
(Decrypt)
Fbzr rkgen uryc sbe ratyvfu.
D2: Uneel Gvryrznaf (1929 - ....)