Vroeger werd de heide begraasd door een schaapskudde om mest te leveren voor de landbouw. De schapen verbleven ’s nachts in de potstal op een ondergrond van heideplaggen. Zo werd een mestlaag geproduceerd die daarna weer werd uitgereden over de enkgronden (het akkerland).
De uitvinding van de kunstmest en machines om het land te bewerken, maakten de schapen en hun mest overbodig. Doordat de heide niet meer begraasd werd, verdween die ook langzamerhand. Sinds 1956 graast er op de Renderklippen weer een kudde schapen.
Teun Niesing was hier tientallen jaren herder. Hij is vereeuwigd als standbeeld in het centrum van Heerde. In 1996 is hij opgevolgd door zijn zoon Lammert. De Schaapskudde Epe-Heerde bestaat uit zo’n 130 Veluwse Heideschapen. Dit ras was bijna verdwenen. Dankzij de Stichting Zeldzame Huisdierenrassen, is het Veluws Heideschaap weer teruggefokt naar hoe het er 100 jaar geleden moet hebben uitgezien.
De schapen lopen zoveel mogelijk op de hei, net als vroeger. Schapen zijn immers de beste heidebeheerders. Ze eten het gras uit de hei en grazen heidestruiken af, jonge boompjes vinden ze een lekkernij. Het gras overwoekert zo de heide niet, de heidestruiken lopen telkens opnieuw uit en uitbreiding van het bos wordt voorkomen.
De schaapskudde heeft daarnaast een toeristische functie. De herder maakt graag een praatje met u. Aan het einde van de dag komt de kudde meestal terug bij de schaapskooi, maar soms overnacht zij elders, dit wordt aangegeven op het infobord bij de schaapskooi.