Het bankje dat je hier aantreft, is een bedankje voor een onbekende donor en zijn of haar familie. Dankzij een onbaatzuchtige gift, heeft mijn vrouw Lilian er ruim 12 levensjaren bij gekregen; "een tweede leven gekregen" zoals ze dat zelf noemde. Het bankje is ook een bedankje voor iedereen die zich heeft geregistreerd als donor. De echte donor kan hier niet meer zitten en het bedankje voelen; zijn of haar nabestaanden, iedere nabestaande van een donor en iedere levende en potentiele donor wel. Op haar 50e verjaardag heeft Lilian geld gevraagd om dit bankje te kunnen plaatsen. Zij sprak toen het volgende dankwoord uit;
"Dat ik 50 geworden ben, is een wonder en daar hebben veel mensen hun bijdrage aan geleverd, een bijdrage waar ik heel dankbaar voor ben. Ik heb veel te danken aan de mensen in de gezondheidszorg, aan mijn donor, aan familie en schoonfamilie, aan mijn man en ook aan mijn vrienden. Ik ben ervan overtuigd dat vriendschap mij verder draagt in het leven, mij op de been houdt. Daarom is dit feest een ode aan de vriendschap!
Daar wil ik een toost op uitbrengen: Proost, op de levenslust, de levensvreugd, de levenskunst:
Joie de Vivre!"
Vandaar de 'opdracht' op dit bankje "Geniet van het leven".
Gezondheid is een kostbaar goed en soms is het meteen bij de geboorte al ongelijk verdeeld. Je bent gezond of niet en als je gezond bent dan kun je het soms ook zomaar kwijtraken. De medische wereld kan gelukkig veel genezen, maar organen en weefsels blijven nodig om (dood-)zieke mensen een tweede leven te geven. Als je hier gaat zitten, kijk dan eens om je heen. In de natuur is ieder einde ook een nieuw begin. Bedenk dat je ook na je dood nog iemand en in sommige gevallen zelfs meerdere mensen kunt helpen. Je kunt iemand een tweede leven geven, is er een mooier kado denkbaar? Ja of Nee?
Helaas heeft Lilian de plaatsing van dit bankje niet meer mee kunnen maken. Zij stierf een half jaar na haar 50e verjaardag. Zij hield van wandelen en van een plek om even stil te zitten, de hond te knuffelen, een praatje te maken, iets lekkers uit de rugzak te halen of gewoon van de zon te genieten. Ze zou genoten hebben van dit bankje, zoals ze genoot van het leven. Geniet van het leven, tegen zo'n opdracht kun je eigenlijk toch alleen maar ja zeggen. Ja of Nee?
Mijn dank gaat uit naar de boswachters van de boswachterij Ugchelen-Hoenderloo en de medewerkers van de timmerwerkplaats van Staatsbosbeheer in Kootwijk, die de plaatsing van het bankje en de geocache mogelijk hebben gemaakt, en naar iedereen die de moeite neemt om even stil te staan (of te zitten) bij de vraag: Ja of nee?.