Kapel van Onze Lieve-Vrouw van Lourdes (Meldert)
Deze fraaie kapel staat op een driesprong te midden van het kruispunt gevormd door de Heesstraat, Gijzevennestraat en de Nachtegaalstraat. Het gebouw is opgetrokken in donkerrood tot paars gekleurde eerste keuze veldstenen. De deur en de vensters zijn omlijst met mechanisch gefabriceerde bakstenen die eerder geelachtig van kleur zijn en daardoor duidelijk afsteken tegen de rest van het bouwwerk.
In de kapel bevindt zich een houten altaar waarboven vroeger een mooi opschrift voorkwam. Het is niet zichtbaar meer doordat pastoor Weyens (1906-1940) er een gecementeerde rotspartij op aanbracht in de vorm van een grot van Lourdes. Hij knapte dit werkje eigenhandig op. In deze grot staat een Onze Lieve-Vrouw van Lourdes met een gekleurde mantel en een blauwe band en strik. Boven de deur werd een arduinen steen ingemetseld met het jaartal 1900.
In dat jaar liet Eerwaarde Heer Giot, pastoor te Meldert van 1897 tot 1906, de bouwvallige kapel afbreken. Ze werd ongeveer op dezelfde plaats heropgebouwd naar plannen door de E.H. Giot zelf getekend. In vroeger jaren hadden, naar het zeggen van de oude inwoners, de kapel Sint-Rochus en deze Onze Lieve Vrouw hetzelfde uitzicht als de kapel van de Heilige Willibrordus.
Door vernieuwingswerken aan het wegdek ligt de vloer van de kapel nu zeker 50 à 60 cm lager dan het wegniveau. Dit werd zo goed en zo kwaad mogelijk opgevangen door de aanleg van een driehoekig parkje rond de kapel. Tot in 1986 spreidde een flinke lindeboom zijn kruin beschermd over deze kapel. Op 3 maart 1986 werd de boom afgezaagd door het gemeentepersoneel. De boom zou ziek zijn geweest, maar hier was uiterlijk niets van te merken. De boom telde 85 jaarringen (in het hart waren ze moeilijk te tellen). De boom zou dus van dezelfde leeftijd zijn geweest als de opbouw van de kapel. Bij het verwijderen van de boom werd zeer goed duidelijk hoe diep de kapel verzonken lag t.o.v. het wegdek. Begin april 1986 werd een nieuwe lindeboom geplant.
Er schijnt ook enige betwisting te bestaan over het eigendomsrecht over de grond waarop de kapel staat. Volgens de kerkfabriek behoord de grond aan de kerk toe, maar volgens de gemeente, zich daarbij steunend op de Atlas van 1847 en het kadaster, is het gemeentegrond. Feit is dat de gemeente gezorgd heeft voor de aanleg van het parkje en hiervoor ook verzorging op zich neemt.
Op het feest van Hemelvaart (Meldert Kermis) trok, om de twee jaar, de processie langs deze week. Bij deze gelegenheid werd de kapel, door de omwonende buurtgemeenschap, opgefrist, geverfd en versierd. In het begin werd de aloude traditie van het zandtapijt gebruikt. Hier kon men zijn kunstzinnigheid uitleven. De laatste edities werd deze vervangen door herbruikbare versiering met aangepaste afbeeldingen en tekst.
Vroeger werden aan de kapel, o.a. aan de kroonlijst (kornis), en er vlakbij allerlei borden geplaatst met vrome teksten en aanroepingen. Daar het een kapel van O.L. Vrouw betrof, waren deze houten borden blauw geverfd met witte letters. Opdat de gelovigen deze spreuken makkelijker zouden onthouden werden ze meestal in versvorm opgesteld.
Enkele van deze teksten die nog voortleven in het geheugen zijn de volgende:
* “Zondaars, Zieken, Wil niet dwalen.
Ik genees hier alle kwalen.
Ik ken de hulp van al die lijdt.
En zich aan mij heeft toegewijd.”
* “Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis.
Wie in nood of leed is komt hier bijstand zoeken.
En hij zal bekennen moeten
dat niemand vruchteloos tot mij vlucht.”
* “Gij die langs de baan hier gaat.
Houw even stil aan mijn voeten
om mijn naam te groeten.”
* “Ik zal U zegenen
en beschermen
en mij over U ontfermen.”