Stolpen in de Schermer
In de Schermer investeerden rijke patriciërs uit Alkmaar in de drooglegging. De stad Alkmaar werd de zetel van het polderbestuur, en bouwde in 1636 en daarna vier stolpen die verpacht werden. Ook verschenen lusthoven met lommerrijke tuinen, prieeltjes en theekoepels. Ze vielen helaas na 1750 onder de slopershamer. Al snel verschenen stolpboerderijen tot een aantal van ongeveer 200, vrijwel alle voor de veeteelt. De Schermer telde een rijke periode in de latere 19e eeuw maar ook moeilijke perioden met o.a. runderpest tussen 1680 en 1745. De stolpen met hun boerenerven zijn — als eilanden in een groot meer — karakteristiek voor dit gebied en vormen met hun piramidedaken bakens in de platte polder.
Beschrijving
De Louisahoeve is een grote Noord-Hollandse stolp met dubbel vierkant. Het is bij uitstek een statussymbool door de maatvoering en de witte uitvoering. De hoeve is fraai gelegen op een kavel met statige ‘laaning’, en een boerenerf (‘skape-erf’) met bomen. De gevels zijn wit gestukt met in de voorgevel een deur en vijf ramen (‘zesruiters’), geverfd in authentieke Schermer kleuren. De stolp heeft een eenvoudige topgevel en een rietgedekt dak. .
Willem de Geus was in 1850 eigenaar van de Louisahoeve. Hij was de trotse vader van 15 kinderen, en had om die reden bij leven ook 15 boerderijen vergaard. Voor elke nazaat was er dus een hoeve. Omdat er een rijke nalatenschap was werd elke partner zorgvuldig uitgezocht. Het testament was zorgvuldig opgesteld en over de nalatenschap hebben de vijftien kinderen geen ruzie gekregen!