 |
POLSKI
|
Adam Ziemianin (ur. 1948). Poeta i dziennikarz urodzony w Muszynie. Z tą miejscowością związane są też jego dzieciństwo i młodość, a rodzinny dom Ziemianiana wciąż można oglądać przy ulicy Ogrodowej 56. Ziemianin ukończył Studium Nauczycielskie a potem studiował filologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był dziennikarzem ,, Kolejarza", ,, Echa Krakowa" i ,, Gazety Krakowskiej”. Jako poeta debiutował w 1968 r. na łamach ,, Życia Literackiego" wierszem Święty Jan z Kasiny Wielkiej. W 1975 r. wydał pierwszy tomik poezji Wypogadza się nad naszym domem. Jego prace tłumaczono m.in. na jezyk angielski, niemiecki, rosyjski, włoski . Najbardziej znany jest jako autor tekstów do piosenek śpiewanych przede wszystkim przez zespół Stare Dobre Malżeństwo.
 |
ENGLISH
|
Adam Ziemienin a poet and journalist. He was born and brought up in Muszyna where it is still possible to see his house at 56 Ogrodowa Street. He studied Polish philology at Jagiellonian University in Cracow. He made his poetic debiut in the 'Życie literackie' (Literary Life) magazine in 1968 whereas his first collection of poems was published in 1975. His works were translated into English, German, Russian and Italian. He is weel-know as the author of the lyrics sung by the music band 'Stare Dobre Małżeństwo.
List do Ogrodowej
I
W pierwszych słowach mego listu
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus
Ten z kapliczki przy Ogrodowej
Za to że niósł nam czysty płomień
Czasem gdy nikt nie widział
Schodził - gwóźdź po gwoździu - z krzyża
I przysiadał się na rogu stołu
Żeby spróbować naszego rosołu
Bywało też że mocniej krwawił
Zwłaszcza gdy z gór szła jesień
Wiatr kładł mu liście na rany
A on nam dawał pociechę
II
W drugich słowach mego listu
Pochwalone niech będzie domowe ognisko
Które płonęło przy Ogrodowej
Za to że niosło nam żywy ogień
Czasem gdy było trochę gorzej
Brałem - iskra za iskrą - na drogę
Żeby w zapasie mieć święty ogień
Na dni jak piaski - ruchome
Czasem słabiej się żarzyło
To nasze domowe ognisko
Lecz jednak nie zgasło
Choć często było tylko iskrą
III
W trzecich słowach mego listu
Niech będzie pochwalony krzak agrestu
Ten z ogrodu przy Ogrodowej
Który ogniem zapłonął o zachodzie
Czasem wydawało się wszystkim
Że to krzak gorejący się przyśnił
Zwłaszcza gdy nawet w środku nocy
Płonęły jego dzikie agrestowe oczy
***
Na tym kończę list do Ogrodowej
Przez całe życie sercem pisany
I pozdrawiam każdy twój kamień
Ja - wciąż wierny - twój Adam Ziemianin
