Wieś Leśno jest w środowisku archeologów z Polski i zagranicy bardzo znanym stanowiskiem archeologicznym. Przez ponad ćwierć wieku archeolodzy odkrywali przeszłość leśnieńskiej ziemi, której walory dostrzegli już 3000 lat temu pierwsi mieszkańcy Leśna - ludność kultury łużyckiej. Później, liczne dowody swego pobytu pozostawiła tutaj ludność kultury pomorskiej, a najbardziej wpisała się w krajobraz kulturowy tej ziemi, ludność kultury wielbarskiej, utożsamiana przez archeologów ze skandynawskimi Gotami.
Pierwszym i największym na cmentarzysku kurhanem o 26-metrowej średnicy jest ten z kręgiem kamiennym i stelą o cechach antropomorficznych, ustawioną na jego szczycie. Ustawienie co najmniej jednej steli w centrum kręgu oznaczało miejsce dla naczelnika plemienia lub czarownika. Być może pochówek tego drugiego odkryli archeolodzy, kiedy w trakcie badań w Leśnie natrafili na nietypowe i rzadko spotykane na Pomorzu wyposażenie grobu, składające się z bogato dekorowanego pasa, rogów do picia, uchodzących za naczynia o charakterze obrzędowym, żelaznego sztyletu w pochwie, osełki, kamienia do krzesania ognia i maleńkiej esowatej klamerki.