PL
Opis szcytu: Szczyt stanowi kulminację odcinka nazywanego Liptowskimi Murami (jest to najwyższy szczyt na odcinku od Wrót Chałubińskiego do Czarnej Ławki). Szpiglasowy Wierch znajduje się na granicy polsko-słowackiej. Szpiglasowy Wierch to szeroki masyw o kilku wierzchołkach. Najwyższy jest zwornikiem głównej grani Tatr i bocznej grani północno-wschodniej, .Środkowy wierzchołek, położony w grani głównej kilkanaście metrów na południowy wschód, jest minimalnie niższy i oddzielony od głównego płytkim siodełkiem. Nieco dalej w stronę Wrót Chałubińskiego wznosi się wierzchołek południowy, a na zachód od głównej kulminacji (w stronę Czarnej Ławki) – wierzchołek zachodni. Wierzchołek wschodni jako jedyny nie leży w głównej grani, jest on kulminacją południowo-wschodniej ściany, opadającej do Doliny za Mnichem. Północna ściana Szpiglasowego Wierchu wznosi się nad Doliną Pięciu Stawów Polskich, południowo-zachodnie zbocza szczytu opadają natomiast do Doliny Ciemnosmreczyńskiej (Temnosmrečinská dolina), górnego piętra Doliny Koprowej (Kôprová dolina) po stronie Słowacji. Obecna nazwa szczytu pochodzi od sąsiadującej z nim Szpiglasowej Przełęczy i została wprowadzona przez Witolda Henryka Paryskiego w 1951 r. Dawniej był nazywany Grubym Wierchem (Hrubý štít).
Turystyka: Na szczyt prowadzi odnoga żółtego szlaku na Szpiglasową Przełęcz, prowadzącego od strony Morskiego Oka („Ceprostrada”) i od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich (niewielki fragment ubezpieczony za pomocą łańcuchów).
Historia: Drogi prowadzące na szczyt znane były góralom już w XIX wieku. Nie znamy nazwiska pierwszych turystów, którzy byli na wierzchołku. Znany jest opis widoku ze szczytu autorstwa Christiana Genersicha, żyjącego na przełomie XVIII i XIX wieku profesora liceum w Kieżmarku. Odnotowano dopiero wejście Zygmunta Klemensiewicza z 20 sierpnia 1905 r. Pierwsze odnotowane zimowe wejścia na szczyt: Adam Karpiński i Wilhelm Smoluchowski 8 kwietnia 1925 r.
Liptowskie Mury: - część głównej grani Tatr od Wrót Chałubińskiego do Czarnej Ławki. W starszych lub innych źródłach można spotkać się także z innymi odcinkami: od Cubryny do Świnicy (lub Walentkowy Wierch), od Wrot Chalubińskiego lub Szpiglasowego Wierchu do Gładkiej Przełęczy, tylko Szpiglasowy Wierch .Nazwa dotyczy odcinka oddzielającego Podhale od Liptowa, od którego wzięto jej nazwę. Wprowadzona została przez Stanisława Staszica i nie ma potwierdzenia, że była wcześniej używana przez górali. Zbocza Liptowskich Murów opadają w kierunku Doliny Pięciu Stawów Polskich (po stronie polskiej) oraz należących do systemu Doliny Koprowej Doliny Piarżystej , stanowiącej górne piętro Doliny Ciemnosmreczyńskiej , oraz Dolinki Kobylej po stronie słowackiej. W latach trzydziestych XX wieku projektowano poprowadzenie drogi z Morskiego Oka przez Szpiglasową Przełęcz, granią Liptowskich Murów, przez Świnicę do Kasprowego Wierchu. Pomysłodawcą był wiceminister komunikacji – Aleksander Bobkowski. Pomysł został oprotestowany. Zrealizowano jedynie (w 1937) krótki odcinek na Szpiglasową Przełęcz, . Pierwsze przejścia: z Gładkiej Przełęczy na Niżni Kostur: Teodor Eichenwald, Ferdynand Rabowski, Jan Bachleda Tajber, Wojciech Tylka Suleja, 5 sierpnia 1902 r.;z Niżniego Kostura na Szpiglasowy Wierch: Zygmunt Klemensiewicz, 20 sierpnia 1905 r.; zimą z Czarnej Ławki na Szpiglasowy Wierch: Adam Karpiński, Wilhelm Smoluchowski, 8 kwietnia 1925 r.
Ceprostrada - nazwa żółtego szlaku z Morskiego Oka na Szpiglasową Przełęcz. Prowadził on niegdyś inną drogą, lecz w 1937 roku PZN stworzył nowy wariant szlaku w związku z budową kolei linowej na Kasprowy Wierch. Zbudowany został z wielkich głazów tworzących wygodny i szeroki chodnik. Dlatego też nazywa się go trochę pogardliwie ceprostradą – gdyż każdy ceper może go bez problemów przejść. Termin nawiązuje do słowa autostrada. Według pierwotnych założeń, ceprostrada miała prowadzić dalej, poprzez Szpiglasowy Wierch, Liptowskie Mury i Gładką Przełęcz, aż do Kasprowego Wierchu, jednak ze względu na protest władz czechosłowackich, ostatecznie powstał jedynie obecnie istniejący odcinek Szpiglasową Przełęcz - Szpiglasowy Wierch. Przy Ceprostradzie, na wysokości ok. 1900 m n.p.m. stwierdzono występowanie paproci rozrzutka alpejska, gatunku bardzo rzadkiego, w Polsce występującego zaledwie na kilku stanowiskach w Sudetach i Tatrach.
Widoki: Szczyt jest napewno fantastycznym punktem widokowym. Napewno jest widać cała głowna grań Tatr od Havrana w Tatrach Bielskie) po szczyt Brestova v Tatrach Zachodnich, równieź widać duźo szczytów w graniach bocznych (np. po stranie slowackie Kôprovský štít, grań Solisk, Kriváň, Liptovske kopy, po stranie polskie np. Miedzane czy Kozy Wierch i dalszie szctyty na spaniale Orle Perći i pod nimi przepiękne stawy w Dolinie Pię ciu Stawów Polskich).
CZ
Popis štítu: Štít je nejvyšším bodem v části Tater zvané Liptovské Múry (je nejvyšším štítem mezi Chalubinského bránou a Čiernou lávkou). Hrubý štít se nachází na polsko-slovenské hranici. Nejde o jeden vrchol, nýbrž o široký masiv s několika vrcholy. Nejvyšší z nich tvoří svorník (uzlový bod) hlavního hřebene Tater a Severovýchodního bočního hřebene Hrubého štítu. Prostřední vrchol nacházející se v hlavním hřebeni o několik desítek metrů dále na severovýchod je jen o velmi málo nižší než hlavní vrchol a je od něj oddělen mělkým sedlem. O něco dále ve směru Chalubinského brány se nachází jižní vrchol, na západ od hlavního vrcholu (ve směru Čierne lávky) západní vrchol. Východní vrchol se pak jako jediný nenachází na hlavním hřebeni Tater, nýbrž je kulminací jihovýchodní stěny spadající do Doliny za Mnichem. Severní stěna Hrubého štítu se tyčí nad Dolinou Pěti polských ples, jihozápadní úbočí štítu padají do Temnosmrečinské doliny, která je horním patrem Kôprové doliny. Současný polský název štítu je odvozen od sousední Szpiglasowé Przełęcze a byl poprvé použit Witoldem Henrykem Parsyskim v roce 1951, přičemž dříve byl polsky nazýván Grubym Wierchem.
Turistika: Na vrchol vede odbočka žluté značky na Szpiglasowou Przełęcz, která vede od Morského oka (tzv. Ceprostrada) i z Doliny Pěti polských ples (na krátkém úseku zabezpečeno řetězy).
Historie: Cesty vedoucí na vrchol znali horalé již ve 14. století, přičemž jméno prvního dobyvatele vrcholu není známé. Znám je popis výhledu z vrcholu, jehož autorem byl Christian Genersich, který byl na přelomu 19. a 20. století profesorem lycea ve slovenském Kežmarku. Prvním popsaným výstupem je ale až výstup absolvovaný 20. srpna 1905 Zygmuntem Klemensewiczem. První popsaný zimní výstup pak pochází z 8. dubna 1925 a jeho autory byli Adam Karpiński a Wilhelm SMoluchowski.
Liptovské múry: Část hlavního hřebene Tater od Chalubinského brány po Čiernou lávku. Ve starších či jiných zdrojích se lze setkat s jinými vymezeními: od Čubriny po Svinici (případně Valwntkovou), od Chalubinského brány (případně Hrubého štítu) po Hladké sedlo či pouze Hrubý štít. Původ názvu lze hledat v tom, že tato část hlavního hřebene odděluje od sebe Podhalí a Liptov. Toto pojmenování bylo zavedeno Stanisľawem Staszicou a není doloženo jeho dřívěhší použití horaly. Svahy Liptovských múr spadají do Doliny Pěti polských ples na polské straně a na slovenské straně do dolin náležících do systému Kôprové doliny - Piargové doliny tvořící horní patro Temnosmrečinské doliny a Kobylie doliny. V 30.letech 20.stoletích bylo navrženo prodloužení značené trasy vedoucí z Morského oka přes Szpiglasowou Przełęcz dále hřebenem Liptovských múr přes Svinici na Kasprov vrch, přičemž tvůrcem tohoto návrhu byl víceministr komunikace Aleksander Bobkowski. Tento návrh byl zamítnut a nakonec byl v roce 1937 vybudován jen krátký úsek na Szpiglasowou Przełęcz. Autory prvního přechod úseku Hladké sedlo - Nižný Kostúr byli Teodor Eichenwald, Ferdynand Rabowski, Jan Bachleda Tajber, Wojciech Tylka Suleja, 5.srpna 1902 .;z Niżžného Kostúru na na Hrubý štít pak:Zygmunt Klemensiewicz 20. srpna 1905, v zimě z Čierné lávky na Hrubý štít pak: Adam Karpiński, Wilhelm Smoluchowski 8 dubna 1925.
Ceprostrada - název žlutě značené turistické trasy vedoucí z Morského oka na Szpiglasowou Przełęcz. Kdysi vedl jinou trasou, ale v roce 1937 PZN vybudoval novou variantu trasy v souvislosti s výstavbou lanovky na na Kasprov vrch. Byl vytvořen z velkých kamenů tvořících výhodný a pohodlný chodník. Kvůli tomu je nazýván lehce pohrdavě "ceprostrada" - každý cepr jej může bez problémů přejít. Toto pojmenování odkazuje na slovo autostrada čili dálnice. Dle prvních plánů měla ceprostrada vést dále přes Hrubý štít, Liptovské múry, Hladké sedlo až na Kasprov vrch. Kvůli protestům československé vlády byl nakonec v r. 1937 vybudován jen úsek Szpiglasowa Przełęcz - Hrubý štít. U ceprostrady je v nadmořské výšce zhruba 1 900 m potvrzen výskyt velmi vzácné kapradinky alpinské, která se v Polsku nachází jen na několika lokalitách v Tatrách a Sudetech.
Výhled: Ze štítu je bez jakýchkoli pochybností fantastický výhled. Rozhled z něj obsahuje takřka celý hlavní hřeben Tater od Havrana v Belianských Tatrách na východě po Brestovou v Západních Tatrách na západě, rovněž je odtud vidět velké množství štítů v bočních hřebenech Tater (na slovenské straně např. Kôprovský štít, Soliskový hrebeň,Kriváň, Liptovské kopy, na polské straně např. Miedzane nebo Kozi Wierch a další štíty na překrásné stezce zvané Orla Perć, pod nimiž se nacházejí překrásná plesa v Dolině Pěti polských ples.
