Genezy najazdu niemieckiego na państwo Bolesława Krzywoustego należy upatrywać w reakcji cesarstwa na samodzielną politykę zagraniczną polskiego władcy. Podbój Pomorza, ingerencja w sprawy czeskie, umiejętnie korzystanie ze wsparcia Rusi i Węgier - prowadziły do wzrostu pozycji Polski w tej części Europy, co nie mogło się podobać Henrykowi, traktującemu polskiego władcę jako wasala.król ogłosił w połowie lipca 1109 r. w całych Niemczech „wyprawę generalną” przeciwko Polsce.
Deklarowanym powodem, a zarazem pretekstem do uderzenia na wschodniego sąsiada, stała się sprawa wygnanego Zbigniewa, który zbiegł na dwór niemiecki, prosząc Henryka V o zbrojną interwencję. Przebieg wojny obszernie relacjonuje Kronika Polska tzw. Galla Anonima. Liczebność niemieckiej armii ruszającej na Polskę szacuje się w niektórych opracowaniach na 10 tys. żołnierzy. Z państw niemieckich wyruszyło rycerstwo z Saksonii, Bawarii, Frankonii, Lotaryngii, ponadto z Czech. Najazd nastąpił w trudnym dla Polski momencie. Bolesław Krzywousty zajęty był obleganiem grodów pomorskich. W marszu wzdłuż Odry przeszkodą okazał się Bytom gdzie doszło do potyczki między podjazdem niemieckim a załogą grodu.
Rankiem 24 sierpnia, w uroczystość św. Bartłomieja, wojska nieprzyjacielskie dotarły pod Głogów. Plan przewidywał aby wojska przeprawiły się przez Odrę „w miejscu, gdzie nikt tego nie oczekiwał”. Tworzyło to dla najeźdźcy szanse opanowania grodu przez zaskoczenie, zwłaszcza że większość mieszkańców znajdowała się na mszy. Nie doszło do tego, gdyż napotkał on opór polskich oddziałów obozujących pod grodem. Zostały one co prawda rozbite, część trafiła do niewoli. Zwykłą koleją rzeczy dojść musiało do pertraktacji i przewidywalnie oblężenia grodu.
Mimo ponawianych ataków, głogowski gród nie został zdobyty. Przyczyniły się do tego oddziały Krzywoustego, nękające stale wroga i niszczące jego oddziały aprowizacyjne. Sytuacja po stronie niemieckiej stale się pogarszała: rosła liczba ofiar, zasoby żywności topniały.Po około trzytygodniowym bezskutecznym oblężeniu, Henryk V podjął decyzję o marszu w kierunku Wrocławia.