PARK TYSIĄCLECIA ZBU- DOWANY CZYNEM SPO- ŁECZNYM ZAŁÓG I MIESZ- KAŃCÓW DZIELNICY NOWE MIASTO POZNAŃ 22 LIPCA 1966. Taki napis wyryto na obelisku znajdującym się przy wejściu do parku od strony ul. Św. Michała.
Jednak pierwsze plany utworzenia w tym miejscu parku powstawały jeszcze w latach 1928-1929, lecz nie doszły one do skutku z powodu opozycji grupy przyrodników skupionych wokół Adama Wodziczki. W 1931 ogłoszono konkurs na zagospodarowanie tzw. Cybińskiego Klina Zieleni, który zaczęto realizować dopiero po odbudowie Poznania ze zniszczeń wojennych.
Ostatecznie park udostęp- niono mieszkańcom miasta 16 lipca 1966 (stąd nazwa) jako pierwszy z pięciu projektowanych nowych parków w Poznaniu, ale prace wykończeniowe trwały jeszcze do 1970. Powstał wówczas m.in. amfiteatr z muszlą koncertową, usytuowany we wschodniej części, po którym pozostał nasyp ziemny w kształcie podkowy - widownia ze schodkowo zainstalowanymi drewnianymi ławkami.
Charakterystycznym drzewem, najliczniej występującym na terenie parku, jest robinia akacjowa. Drzewo to, które łatwo się przyjmuje i rozmnaża, zostało zasadzone w XIX wieku dla zamaskowania istniejącej tutaj strzelnicy wojskowej. Niewątpliwą atrakcją tego miejsca jest również 28 głazów narzutowych ułożonych wzdłuż alejki na osi północ-południe. Większość z nich pochodzi ze żwirowni miejskiej przy ul. Głównej, z okolicy szkoły dla głuchoniemych na Śródce oraz z dna niecki Jeziora Maltańskiego. W ostatnich latach wybudowano w parku siłownię na powietrzu (obok amfiteatru) oraz plac zabaw dla dzieci (w pobliżu obelisku). W trakcie przebudowy jest szkółka rowerowa zlokalizowana w północno-wschodniej części parku, przy ul. Termalnej, która została założona w 1974 roku i była użytkowana jeszcze w latach 90-tych ubiegłego wieku. Od tego czasu jednak stan techniczny nie pozwalał na korzystanie z obiektu.
Źródło: Wikipedia.