"Jest to najwyższe wzniesienie w okolicach Rzeszowa.
Malownicze pagórki przyciągają w te strony zwolenników wypraw krajoznawczych. W słoneczny dzień roztacza się piękny widok na okoliczne miejscowości, dlatego wzgórze zwane potocznie ,,Magdalenką” jest obiektem częstych spacerów, wypraw rowerowych i wycieczek, zimą także narciarskich.
Początki kościoła są nieznane. Wiadomo jednak, że drewniany kościół ocalał jako jeden z nielicznych w okolicy, podczas niszczycielskiego najazdu Tatarów w 1624 r.
Jednak w 1627r biskup przemyski kazał go przenieść do sąsiedniej wioski Krasne, gdzie służył wiernym aż do 1741 r.
W 1712 r. książę Jerzy Lubomirski wybudował przez swojego plenipotenta Stanisława Pillego kaplicę murowaną w stylu renesansowym, także pw. św. Marii Magdaleny. Istnieje legenda, która mówi iż kościółek był zadośćuczynieniem za zabójstwo. Podobno kiedyś z okna swojego pałacu książę zobaczył człowieka niosącego na targ żywego koguta. Jako wyborny strzelec założył się ze sługą, że ustrzeli głowę ruchliwego ptaka. Istotnie ustrzelił głowę, ale nie koguta lecz człowieka.
Budowla została wzniesiona z cegły i otynkowana. Posiada dach dwuspadowy i trójpołaciowy pokryty blachą. Wzniesiono go na rzutach prostokątnych, jednonawowych, z zakrystią i oratorium na piętrze oraz kruchtą otwartą arkadami od północy. Zabytkowe wyposażenie kościoła pochodzi głównie z XVIII wieku.
Kaplica może pomieścić 300 do 500 wiernych. Jej wymiary to: -długość 10,6m –szerokość 9,8m - wysokość sygnaturki 20m. Kościółek budował nadworny architekt Lubomirskich, słynny Tylman z Gameren, który m. in. przebudował zamek w Łańcucie czy kościół pijarów w Rzeszowie. W głównym, czarnym ołtarzu, umieszczono obraz św. Marii Magdaleny, malowany na płótnie. Kościół pokryty był czerwoną dachówką. Dwa ołtarze boczne późnobarokowe oraz obrazy i posągi o charakterze ludowym pochodzą z XVIII w.
Kościółek miał charakter punktu obronnego i strażniczo-obserwacyjnego na co wskazują dwa rzędy okien, dołem małe, górą duże, grube mury zewnętrzne(1,3 m) oraz dwie kopułki na sygnaturkę i dzwon, skąd można było prowadzić obserwacje w terenie.
Po roku 1783 kaplica została opuszczona i uległa znacznemu zniszczeniu, prawdopodobnie z powodu swej lokalizacji na peryferiach wsi-na terenie słabo zamieszkanym, również niemały wpływ na to miały burzliwe czasy rozbiorów i tuż po rozbiorach Polski.
Po ustabilizowaniu się stosunków politycznych, w roku 1847 dzięki staraniom starosty rzeszowskiego Augusta de Festenburga, kaplica została odbudowana. Uroczystej konsekracji dokonał bp przemyski Franciszek Wierzchlejski w dniu 22 VII 1847 r. tj. w dniu św. Marii Magdaleny.
W czasie I wojny światowej kościółek został poważnie uszkodzony.
W okresie następnej wojny tuż przy kościele św. Marii Magdaleny funkcjonował punkt obserwacyjno-przekaźnikowy, z którego niemieccy żołnierze kontrolowali obszar w promieniu 30km w poszukiwaniu partyzanckich samolotów. Wzgórze było wówczas zajęte przez baraki w których stacjonowali okupanci. Przyczynili się oni również do kolejnego znacznego zniszczenia kościółka.
Po wojnie był on kilkakrotnie odnawiany. Jednak gruntownej renowacji świątyni podjął się w 1998 r. ks. Adam Banek.
Kościółek został pokryty miedzianą blachą, odnowiono elewację, poddano konserwacji zabytkowy krzyż i figury nad głównym ołtarzem, wymieniono okna, zainstalowano nowe nagłośnienie. Dalszych renowacji mających na celu konserwacje ołtarza bocznego MB Różańcowej podejmuje się proboszcz Malawy ks. M. Kiełbasa.
Kościółek jest wpisany do rejestru zabytków województwa. Stoi na szlaku turystyczno-historycznym im. płk. Leopolda Lisa-Kuli.
Obok kościółka, w 1994r. wzniesiono wieżę nadawczą diecezjalnego Radia VIA.
Uroczystości odpustowe w lipcu zawsze gromadzą tu rzesze wiernych z całej okolicy."
źródłó: http://podkarpackie.regiopedia.pl/wiki/kosciol-filialny-pw-sw-marii-magdaleny-w-malawie
autor: Paulina P