Miejsce godne polecenia do odwiedzenia, bardzo piekne widoki. W dole widoczna wiś Mszana. Po raz pierwszy wieś wymieniana jest w dokumencie wydanym w dniu 17 sierpnia 1366 roku przez Kazimierza Wielkiego. Wystawiony we Włodzimierzu dokument zatwierdzał podział majątku kanclerza Janusza (Suchywilka) i darowanie części majątku swym bratankom. Dobrami Kanclerza podzielili się Janusz, Piotr i Mikołaj – synowie Jakuba Cztana z Kobylan. W 1369 Kazimierz Wielki zezwolił na przeniesienie jej na prawo niemieckie. W 1506 r. została zasiedlona przez Wołochów i przez pewien czas funkcjonowała jako Mszana Wołoska, po czym powtórnie przeniesiono ją na prawo niemieckie. W XVI w. dzierżawcą jej był Jakub Warszycki. Od końca XVI w. była własnością Męcińskich. W XIX w. należała do Cezarego Męcińskiego herbu Poraj (1809-przed 1890). Mszana była dużą i dość zamożną wsią: w 1880 r. było tu 920 mieszkańców, działała olejarnia i folusz. Zamieszkiwali ją Łemkowie, którzy w okresie międzywojennym, w czasie tzw. schizmy tylawskiej, w całości przeszli na prawosławie. Mszana nie ucierpiała w I wojnie światowej. Za to we wrześniu 1944 r. doznała dużych zniszczeń w trakcie wielodniowych walk, jakie trwały w okolicy w czasie tzw. "Operacji dukielsko-preszowskiej". Większość mieszkańców już w 1945 r. wyjechała do Związku Radzieckiego. Ich miejsce wkrótce zajęli osadnicy polscy, przybyli głównie z jeszcze bardziej zniszczonej Huty Polańskiej