Nordic walking – forma rekreacji polegająca na marszach ze specjalnymi kijami. Wymyślony został w Finlandii w latach 20. XX wieku, jako całoroczny trening dla narciarzy biegowych. Pozostawał jednak formalnie nieopisany aż do publikacji Marko Kantaneva z 1997 roku.
W porównaniu do zwyczajnego marszu, nordic walking angażuje stosowanie siły do kijków z obu stron. Z tego powodu osoby go uprawiające angażują więcej partii mięśni, chociaż mniej intensywnie. Mięśnie (m.in. klatki piersiowej, tricepsy, bicepsy, ramion i brzucha) są również inaczej stymulowane niż w zwykłym marszu. To prowadzi do większego ich wzmocnienia niż przy zwyczajnym chodzeniu czy joggingu. Szczególnie:
- rozwija się siła i wytrzymałość ramion,
- łatwość wchodzenia na wzgórza,
- spala się więcej kalorii niż przy normalnym chodzeniu,
- zwiększa się stabilność przy chodzeniu z kijkami,
- redukuje nacisk na piszczele, kolana, biodra i plecy, co daje korzyści dla osób ze słabszymi stawami i nie dość silnymi mięśniami,
- odciążone są stawy, co jest szczególnie ważne dla osób starszych.
Nordic walking można uprawiać bez względu na wiek, kondycję czy tuszę, zarówno nad morzem, w lesie, parku oraz w górach – przez cały rok. Dobrze jest rozpocząć swoją przygodę z tą dyscypliną pod okiem instruktora, który nauczy prawidłowej techniki marszu i pomoże dobrać odpowiednie kije.
Badania wykazały, że dobry trening techniki nordic walkingu pozwala osiągnąć takie korzyści zdrowotne jak: usprawnienie układu oddechowego i sercowo-naczyniowego[2], odciążenie stawów w tym dolnego odcinka kręgosłupa[3], zwiększenie poboru tlenu przeciętnie o 20 do 58%, w zależności od intensywności wbijania kijków. Rozwija też wszystkie mięśnie kończyn dolnych, prostowników kończyn górnych, wzmacnia mięśnie tułowia, ramion i barków, zwiększa mobilność górnego odcinka kręgosłupa i łagodzi napięcia mięśniowe w okolicy barków. Niewielkie obciążenie stawów u osób ćwiczących nordic walking sprawia, że jest zalecany osobom otyłym. Nie pogarsza także stanu obolałych stawów, zwłaszcza kolanowych. Ponadto w porównaniu ze zwykłym chodem, uprawiający nordic walking spala przeciętnie od 20 do 40% więcej kalorii. Kijki pomagają również w utrzymaniu lepszej postawy, równowagi i stabilności podczas chodu. Pierwsze polskie mistrzostwa w nordic walkingu odbyły się w Gnieźnie. Rosnąca popularność nordic walkingu w Polsce wykorzystywana jest również w działalności marketingowej firm.
Nordic alking w Lesie Bagatela i okolicy
W Lesie Bagtala zostały wyznacozne trzy trasy Nordic Walking.
- Trasa krótka "LEŚNA" - długośc trasy 3,84 km. Średni czas przejścia: 50 minut (znaki zielone)
- Trasa średnia: Trąba kapliczka - południowy skarj lasu - długość trasy: 6,18 km, średni czas przejścia 1 h 15 minut (znaki czerwone)
- Trasa trudna - długośc trasy - 12,76 km, średni czas przejścia: 2h 40 minut. (znaki czarne)
Geotrail "Nordic Walking w Lesie Bagatele" prowadzi po trasie średniej. Skrytki są ukryte intuicyjnie. Przedmioty na wymianę orazd drewniaczki prosimy o wymianę "SZTUKA ZA SZTUKĘ"
ENG - google transtale
Nordic walking - a form of recreation based on marches with special sticks. It was invented in Finland in the 1920s as a year-round training for cross-country skiers. However, it remained formally indescribable until the publication of Marko Kantanev from 1997.
Nordic alking in the Bagatela Forest and the surrounding area
Three Nordic Walking routes have been identified in Bagtala Forest.
- Short route "FOREST" - route length 3.84 km. Average walk time: 50 minutes (green marks)
- Medium route: Trumpet chapel - southern forest slope - length of the route: 6.18 km, average crossing time 1 h 15 minutes (red signs)
- Difficult route - route length - 12.76 km, average crossing time: 2h 40 minutes. (black signs)
Geotrail "Nordic Walking in Las Bagatele" runs along the medium route. Caches are hidden intuitively. Items for replacement and wooden shoes please exchange "one piece per piece"