Stary i zupełnie zapomniany cmentarz parafialny w Żegocinie położony jest na tzw. Biedroniówce.
Został opuszczony już z końcem XIX wieku, chociaż sporadycznie chowano na nim zmarłych jeszcze w latach 30-tych XX wieku (zachował się także grób powojenny).
Sam cmentarz wart jest tego, by się nim interesować. W książce "Żegocina dawna i współczesna" tak o żegocińskich cmentarzach napisał Czesław Blajda: "Cmentarz znajdował się pierwotnie koło kościoła, chowano tam zmarłych parafian. Wysoko ceniono miejsce przy murze kościelnym, w przedsionku pod dzwonnicą i sobotami. [...] Zmarły w 1759 r. pleban Józef Utylski pochowany został bezpośrednio pod wielkim ołtarzem. W Żegocinie odbywały się pogrzeby z całej parafii, również z Ujazdu i Zbydniowa. Na przełomie XVIII i XIX wieku założono osobny cmentarz na polu plebańskim, na pd.-wschód od kościoła. Na opuszczonym przy końcu XIX w. starym cmentarzu znajduje sie najstarszy w Polsce chłopski nagrobek "Reginy Kuscyny" (Kuska) z 1833 r."
Informacja ta pochodzi z książki R. Reinfussa "Ludowa rzeźba kamienna w Polsce, wydanej we Wrocławiu w 1989 roku.
Źródło: http://wikimapia.org/21620034/pl/Stary-cmentarz-parafialny
http://www.zegocina.pl/historia/inne/starycmentarz.htm