Nrowa? A nie Utrata? Pierwotną i prawidłową formą nazwy jest Nrowa. W takiej formie występuje już w najstarszych zapisach w XV wieku oraz we wszystkich późniejszych dokumentach i mapach aż do końca XIX wieku. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich nazwa Utrata pojawia się dopiero w suplemencie (tom XV) z roku 1902 i odsyła do hasła Mrowa z roku 1885 w tomie VI.
W niespotykany i zagadkowy sposób pierwotną nazwę zastąpiła nazwa Utrata, która jest nazwą karczmy położonej nad niniejszą rzeką w miejscu jej przecięcia z trasą Warszawa – Poznań (między Starym Kopytowem a Radzikowem koło Błonia). Być może jest to powielany i przez to utrwalony błąd urzędniczy. W najbliższej okolicy istnieją jeszcze dwie inne rzeki o nazwach tego samego pochodzenia: Mrowna koło Grodziska Mazowieckiego oraz Mrówka (dopływ Nrowy) zaczynający się pod Nadarzynem, Drna – strumień przepływający w czasach historycznych przez Nowe Miasto w Warszawie. W innych okolicach kraju istnieją rzeki; Ner, Nur, Nurzec, Myrawa, Mroga, Mrowla i kilka Mrówek, których nazwy wywodzą się z tej samej podstawy językowej[1].
Kesz na koordach.