Historia osiedla Zawada rozpoczyna się w 1801 roku. Wtedy to elbląski kupiec Johann Gottfried Pangritz kupuje na tym terenie niewielką działkę o pow. 25 ha. Są tereny typowo wiejskie, które porastały ubogie w trawę pastwiska. Nieco później kupiec Pangritz powiększył swój stan posiadania do 67 ha.

 

Dwa lata później, Pangritz w okolicach obecnego kościoła św. Pawła wybudował sobie dworek z oborą, stodołą oraz obszernym ogrodem. W 1835 roku, po śmierci Pangritza, Kolonia powoli zaczyna się rozrastać. W połowie XIX w. rozpoczął się bujny rozwój przemysłu i rzemiosła w Elblągu, a wielu robotników, także mieszczan nie mogących opłacić wysokich czynszów w mieście przenosiło się na „kolonię”.

 

W 1835 roku Kolonia liczyła już 132 domy, które zamieszkiwało 225 rodzin. Część terenu dawnej siedziby kupca Pangritza pozyskała w 1890 r. ewangelicka parafia kościoła Bożego Ciała i ostatecznie w 1895 r. poświęcono tutaj kościół św. Pawła Apostoła.

 

Na obecnej ul. Obrońców Pokoju znajdował się wspomniany dwór Pangritza, który wiele lat później przyjął nazwę Stary Świat (Alte Welt). Uruchomiono w nim znaną i lubianą restaurację z dużą salą spotkań towarzyskich. To tutaj po II wojnie światowej odbywały się pierwsze inscenizacje teatralne - Bardzo szybko przybywa tu Teatr im. Stefana Jaracza z Olsztyna, którego aktorzy zaczynają wystawiać tu swoje sztuki. Teatr ten działał do 1966 roku, kiedy został on przeniesiony na obecną ul. Teatralną.

 

Kolonia Pangritza, 1 kwietnia Z 1913 r., została włączona w granice miasta. W 1927 roku wybudowano tu szkołę ewangelicką św. Pawła - obecnie Gimnazjum nr 2,  i wiele innych budynków mieszkalnych. Tego samego roku osiedle połączono z miastem linią tramwajową nr 2. W 1930 r. Kolonię zamieszkiwało już ok. 6,5 tys. mieszkańców, w większości ewangelików.



 

II wojna światowa oszczędziła ten zakątek, a jej powojenne życie niewiele różniło się od tego sprzed 1945 r. Aż do lat 70. XX wieku widok pasącego się konia czy przeganianych krów był tu na porządku dziennym. Obraz tej dzielnicy zaczął się zmieniać od 1975 r., gdy podjęto decyzję o budowie osiedla bloków mieszkalnych. Wyburzono wtedy wiele domków rodzinnych i ogródków działkowych. Niewiele z nich zachowało się do dnia dzisiejszego. jednym z nich, przy obecnej ul. Podgórnej jest budynek gminy ewangelickiej, w którym spędził dzieciństwo Hans-Joachim Pfau.

 

UWAGA!!!
Trut kolczasty nad i pod skrytka!

WARNING!!!

Barbed drone above and below the cache!

ACHTUNG!!!

Stacheldraht über und unter dem Versteck!