W Częstochowie, nieopodal torów kolejowych, przy ulicy Tomasza Wilsona, noszącej przed wojną nazwę Aleksandryjskiej, znajduje się zwracający na siebie uwagę budynek Państwowej Filharmonii imienia Bronisława Hubermana. Budynek, po kilku renowacjach, jest bardzo nowoczesny, a jego ciekawa architektura przywodzi na myśl styl modernistyczny. Obiekt ten kryje jednak jeszcze jedną tajemnicę przeszłości - wzniesiono go w miejscu Nowej Synagogi, w zasadzie na jej fundamentach. Nowa Synagoga powstawała długo, jej budowę prowadzono od roku 1899 przez dziesieć lat. Była największą bóżnicą w mieście i jednym z najbardziej reprezentacyjnych budynków Częstochowy. Wzniesiono ją na planie czworoboku w stylu neoklasycystycznym, ozdabiając zachodnia ścianę frontową zgrabnym portykiem o czterech kolumnach, na których wsparto trójkątny tympanon z hebrajskim napisem "Otwórzcie bramy i sprowadźcie sprawiedliwemu stróża wiary", ponad którym umieszczono Tablice Dekalogu i Gwiazdę Dawida. We wnętrzu znajdowała się duża sala modlitewna zlokalizowana na parterze z Aron ha-kodesz umieszczonym na ścianie wschodniej i otaczającym całość babińcem, umieszczonym na piętrze i wspieranym na kolumnach.
Niemcy zdewastowali wnętrze synagogi na początku września 1939, a następnie podpalili ją w Boże Narodzenie. Wypalona skorupa budynku przetrwała wojnę i istniała w krajobrazie miejskim, aż do połowy XX wieku, kiedy to Orkiestra Symfoniczna zwróciła się do Kongregacji Wyznania Mojżeszowego z propozycją przejęcia budynku. Rozmowy miały przebieg pozytywny i w dniu 31 grudnia pozostałości przekazano nieodpłatnie miastu.
W sierpniu 2007 roku, podczas remontu i adaptacji piwnic filharmonii natrafiono na pozostałości wapiennego muru, z którego została wzniesiona synagoga. W gruzie, którym najwyrazniej uzupełniano ubytki muru, pracownicy ekipy remontowej znaleźli fragment gzymsu okiennego. Przy ścianie natrafiono na zakamarek zamknięty filarem, a obok łuk konstrukcji. Całe odkrycie zostało wyeksponowane.
Skrytka to pojemnik PET, weź coś do pisania.