Park Krajobrazowy „Puszcza Zielonka” ustanowiono w 1993 r. i w 2004 r. powiększono do obszaru 120,0 km2. Otacza go strefa ochronna (czyli otulina) obejmująca 109,7 km2. Położony jest na północny wschód od Poznania, na styku powiatów poznańskiego, gnieźnieńskiego i wągrowieckiego.
Park chroni największy naturalny kompleks leśny środkowej Wielkopolski o dużych walorach przyrodniczych, krajobrazowych, historycznych i naukowo-dydaktycznych. Rzeźba powierzchni Parku, ukształtowana w okresie lodowcowym, jest bardzo urozmaicona. Wytworzyły się w tym okresie strefy pagórków oraz rynien polodowcowych z licznymi jeziorami. Najdłuższa z rynien ciągnie się od Murowanej Gośliny do Pobiedzisk, a uroku dodaje jej 14 jezior. Charakterystycznymi formami terenu jest rozległa, zalesiona wysoczyzna sandrowa, położona na wysokości ok. 100 m n.p.m., oraz pasmo wzgórz morenowych z najwyższym wzniesieniem – Dziewiczą Górą (143 m n.p.m.), na której znajduje się punkt widokowy.
Cechą charakterystyczną jest bardzo wysoki udział terenów leśnych, zajmujących 78% powierzchni Parku (ewenementem jest istnienie tak wielkiego kompleksu leśnego w pobliżu dużej aglomeracji, jaką jest Poznań). Słabe gleby tego terenu porastają lasy zaliczone do 12 typów siedliskowych, od borów sosnowych do lasów mieszanych. Najcenniejsze przyrodniczo fragmenty Parku obejmuje pięć rezerwatów: trzy z nich chronią rzadkie gatunki roślin („Żywiec Dziewięciolistny”, „Jezioro Czarne”, „Jezioro Pławno”), a dwa pozostałe – zbiorowiska leśne („Klasztorne Modrzewie koło Dąbrówki Kościelnej”, „Las Mieszany w Nadleśnictwie Łopuchówko”).
Z rzadkich gatunków roślin można wymienić: brekinię, lilię złotogłów, orlika pospolitego, wawrzynka wilczełyko, rosiczki – okrągłolistną i długolistną, kłoć wiechowatą, a zwłaszcza żywca dziewięciolistnego – górską roślinę regla dolnego, która zajmuje tutaj stanowisko najdalej w Polsce wysunięte na północ. Również fauna Parku jest interesująca i składają się na nią takie gatunki, jak: jeleń, sarna, dzik, borsuk, lis, zając, bóbr, wydra, bocian, żuraw, ptaki drapieżne.
Atrakcyjność Parku podnoszą liczne ślady dawnego osadnictwa oraz pięć doskonale widocznych historycznych traktów puszczańskich, które krzyżują się koło wsi Zielonka. W samej wsi warto zwrócić uwagę na Arboretum Leśne Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, dostępne przez cały rok. Przez Park prowadzi również Szlak Kościołów Drewnianych wokół Puszczy Zielonka. Wędrując nim można zwiedzić między innymi kościółki w Kiszkowie, Kicinie, Łagiewnikach Kościelnych, Sławnie, Skokach, Uzarzewie czy Wierzenicy.
Przez Puszczę Zielonka przebiegają liczne szlaki rowerowe.
Źródło: www.regionwielkopolska.pl