Nederlandse versie:
Geschiedenis:
Vroeger maakte dit gebied deel uit van een groot heide- en stuifzandgebied dat een groot deel van noord-Limburg bedekte.
Het gebied is met name bekend om de zuiverheid van het zand.
Midden 19e eeuw komt de grote ommekeer.
Na de Belgische onafhankelijkheid wou de Staat deze gebieden rijp maken voor ontginning om ze dan te kunnen verkopen aan particulieren.
In dezelfde periode werden de Kempische kanalen aangelegd.
De belangrijke Maas – Schelde verbinding werd gegraven tussen 1843 – 1860.
Dit kanaal speelde niet alleen een belangrijke rol bij het goederen transport maar het water werd ook afgetapt om de dorre heidegronden te bevloeien en zo vruchtbaar te maken.
De wateringen werden aangelegd door privé-investeerders en zij lieten grote hoeveelheden stadsmest aanvoeren om de vruchtbaarheid nog te vergroten.
Het hooi dat hier gewonnen werd was in die periode de brandstof voor het transportmiddel bij uitstek ‘het paard’ en daarom economisch gezien enorm belangrijk.
Na W.O.I verandert het uitzicht van de wateringen opnieuw.
Door de opkomst van het gemotoriseerde transport raakt de paardenkracht in onbruik en begint men met de grootschalige aanplanting van populieren als productiehout.
In de arme heidebodem waren natuurlijke energiebronnen aanwezig die de plaatselijke bevolking voor eigen gebruik ontgon.
Deze energiebronnen waren in rijke lagen aanwezig in het gebied van de Maat en den Diel.
Toen tijdens W.O.II er een brandstofschaarste ontstond, begon de gemeente Mol deze brandstof op industriële schaal te ontginnen.
Na de oorlog viel de ontginning stil.
De ondiepe waterplassen werden oases waar de natuur jarenlang zijn vrije gang kon gaan.
Enkele kregen later een nieuwe bestemming als gemeentelijke visvijvers, andere werden gebruikt als stortplaats maar zijn nu afgedekt en omgevormd tot heidegebied.
Gelukkig wist men het uitzonderlijke landschap naar waarde te schatten en werd een groot gedeelte beschermd natuurgebied.
Toegang:
De paden in De Maat-Den Diel zijn uitsluitend toegankelijk voor wandelaars.
Fietsers,gemotoriseerd verkeer en ruiters worden verwezen naar aangepaste paden en openbare wegen.
Honden zijn welkom mits aan de leiband.
Hoe deze Earthcache te loggen:
Ga naar N51° 14.207-E005° 11.048 en parkeer daar uw vervoermiddel.
Loop dan naar N51° 14.318-E005° 11.533 en maak als je wilt een foto van een teamlid met GPS en het meer op de achtergrond. Dit is niet verplicht!
Daar vindt u ook een informatiebord. Beantwoord daar de volgende 2 vragen:
Vraag 1:Wie grazen er ten zuiden van het kanaal binnen een uitgestrekt begrazingsraster?
Vraag 2:Welke natuurlijke energiebron werd hier vroeger gewonnen?
Plaats als je wilt een foto bij je log en mail de antwoorden.
Veel succes!!!
English version:
History:
In the past this area was part of drifting sand and moorland, which covered a big part of Norhern Limburg.
This soil was poor sandy but it was pure.
This area became well known for the purity of its sand.
In the middle of 19th century there was a large change in the area.
After Belgian independence the state wanted to make these areas ready for grubbing and then make them to be able to sell to individuals.
In the same period the Kempische Canals were moored.
The important Maas - Schelde connection was dug between 1843 - 1860.
This canal not only played an important role at goods transport, but water was also drawn off to irrigate the arid heathland grounds and this way to make it fertile .
The wateringen were moored by private investors and they let through large quantities town manure to invoke and increase fertility.
The hay which was made here in that period was the fuel for the means of transport "the horse" and for that reason economically enormously important.
After W.O.I the view changes again of the wateringen.
By the rise of the motorized transport the horse became obsolete as transport and they started with the large-scale planting of poplars for production wood.
In the poor heathland floor natural energy sources are developed for the local population for personal use .
These energy sources were in rich layers present in the area of De Maat-Den Diel.
When during W.O.II a fuel shortage arose here, the community of Mol started this fuel to develop on industrial scale.
After the war grubbing fell to a stop.
The shallow waterponds became oases where nature could take its free pace for many years'.
Some got later a new destination as community fish ponds, other were used as a dumpplace but has been now covered and has been transformed to heathland areas.
Fortunately one could the exceptional value of this landscape to its value and a large part became protected nature area.
Access:
The paths in De Maat-Den Diel are exclusively accessible for walkers.
Cyclists, motorized movement and riders are referred to adapted paths and public ways.
Dogs are allowed when they are on a leash.
How to log this Earthcache:
Go to N51° 14.207-E005° 11,048 and park there your vehicle.
Then go to N51° 14.318-E005° 11,533 and make a photograph of a team member with GPS and the lake at the background. (see example photograph)
Here you will also find an information sign and the answer to the following 2 questions:
Question 1: Who graze here at the south of the canal within a closed area?
Question 2:Which energy source was grubbed here?.
Place if you want, a photograph with your log and mail the answers.
Good luck!!!