Deze multi loopt door de Professorenbuurt in Delft. De Professorenbuurt bestaat vrijwel uitsluitend uit woningen. Sociale voorzieningen als winkels, buurtcentrum of park ontbreekt. Er zijn geen plekken waar je elkaar als vanzelfsprekend kunt ontmoeten. In het kader van het overkoepelende programma Kunst in de Wijken gaf de gemeente Delft Huijbers en Agelink de opdracht om een kunstproject in de Professorenbuurt uit te voeren. Een belangrijke voorwaarde bij de opdracht was dat de bewoners van de buurt een rol van betekenis bij de totstandkoming van het kunstwerk kregen. In antwoord hierop ontwikkelden Huijbers en Agelink, in samenspel met de bewoners, het concept Onder Anderen.
Onder Anderen wil de bewoners van de Professorenbuurt de gelegenheid bieden om als vanzelf met elkaar in gesprek te komen. Het thema van Onder Anderen is de kindertijd van de bewoners van de Professorenbuurt. In de wijk zijn dertig borden geplaatst, met foto’s uit de kindertijd van de bewoners. De borden verwijzen naar bovenstaande website, een digitaal archief met 1700 foto’s uit de kindertijd van de bewoners, thematisch geordend. Het complete kunstwerk, kunt u ondergaan door zowel deze site te bezoeken als een wandeling door de Professorenbuurt te maken.
Op 9 van deze borden hebben wij een aanwijzing achtergelaten om de cache te kunnen vinden. Houdt u er a.u.b. wel rekening mee dat u door een woonwijk loopt en gedraagt u zich daar ook naar.
De cachelocatie is iets verplaatst naar N+11 en E+2
Wij zouden het leuk vinden als u in uw log ook een herinnering of anekdote uit uw eigen jeugd vertelt.
Om alvast een voorzetje te geven:
Frans: de moeder van Frans vertelde dat toen Frans 2 jaar was hij in Rotterdam woonde, vlakbij de Noordsingel. Daar stonden hele hoge hijskranen die Frans blijkbaar nogal mooi vond. Op een onbewaakt moment is Frans de deur uitgelopen. Hij werd later op de Noordsingel teruggevonden bij de hijskranen. Dat was voor zo’n klein mannetje toch wel een spannende onderneming omdat hij een aardig stuk heeft moeten lopen en een voor die tijd toch wel drukke weg heeft moeten oversteken.
Corry: toen Corry klein was wilde ze heel graag gaatjes in haar oren, maar dat mocht niet van haar vader. Op Koninginnedag 1972, toen zij 10 jaar oud was, ging zij een paar dagen logeren bij een vriendinnetje. Van haar vader kreeg zij 10 gulden mee met de mededeling dat zij ermee mocht doen wat zij wilde. Toen zij afgehaald werd door “tante Nel” werd nog even heel slim gevraagd: pa, ik mag er mee doen wat ik wil he? Een paar dagen later, weer thuis, tijdens het eten werden toen pa even niet keek, de lange blonde lokken opzij geschoven voor haar twee oudere zussen. In haar oren hingen zilveren eikeltjes aan zwanenhalsjes. Corry steeg in de achting van de twee grote zussen. Toen pa later vroeg wat er met de centjes gedaan was kwam het hoge woord eruit: “ik mocht ermee doen wat ik wilde en ik heb gaatjes laten prikken”. Pa zag zijn grote fout in en erkende zijn nederlaag. De andere twee dames hadden dezelfde week ook gaatjes in hun oren. Datzelfde jaar toen Sinterklaas weer in het land was heeft zij ronde ringetjes gekregen met rode steentjes erin. Diezelfde oorbellen worden als een grote schat gekoesterd nu pa en ma er niet meer zijn.