LET OP NIEUWE COORDINATEN PER 27 AUGUSTUS 2014
Deze maakt deel uit van een mysterycache:
GC26977
Andere uit deze serie zijn:
GC269Z
GC24KG7
GC24KKB
Robert G. Cole Monument
Cole sprong met zijn eenheid boven Normandië tijdens de Amerikaanse luchtlandingen. Op de avond van 6 juni had hij 75 soldaten bij zich. Zij veroverden Exit 3 in Saint Martin-de-Varreville, achter Utah Beach en verwelkomden in de duinen de mannen van de U.S. 4th Infantry Division. Hun waren aan land gekomen. Het bataljon van Cole werd in reserve gehouden en verdedigde daarna de de rechterflank van de 101e Airbornedivisie bij hun pogingen de toegangswegen naar Carentan in te nemen.
In de namiddag van 10 juni leidde Cole 400 soldaten van zijn bataljon in ganzenpas over een lange weg zonder enige dekking (ook wel genoemd: Purple Heart Lane). Deze weg had aan beide zijden met moerasgebieden. Aan de rechterzijde hadden Duitse troepen zich achter een haag ingegraven. Aan het andere eind van de weg bevond zich de laatste van de vier bruggen over de spoelvlakte van de rivier de Douve. Verderop lag Carentan, dat veroverd moest worden door de 101st Division. Daar zouden zij zorgen voor aansluiting met de 29th Infantry Division, welke uit Omaha Beach kwamen. Tijdens de opmars werd het bataljon voortdurend bestookt met artillerie, machinegeweren en mortieren. De opmars ging langzaam, met kruipen en sluipen, en het bataljon verloor vele manschappen. De overlevenden schuilden op het talud aan de andere kant van de weg. De brug werd bijna helemaal geblokkeerd door een Cointet-element ("Belgische poort") en er kon maar een soldaat tegelijk langs. Pogingen om een doorgang te forceren mislukten en het bataljon bleef gedurende de nacht waar het was.
Gedurende de nacht waren Cole's mannen blootgesteld aan granaatvuur van Duitse mortieren en waren er twee luchtaanvallen. Daardoor vielen meer slachtoffers en werd compagnie I buiten gevecht gesteld. De beschietingen namen af; een deel van de mannen passeerden het obstakel en namen posities in voor een aanval.
De Duitsers weerstonden alle pogingen om voorbij de brug te komen. Cole en zijn mannen kregen het niet voor elkaar om met artillerie de weerstand te breken. Cole vroeg om een rookgordijn rond de ingegraven Duitsers en beval een aanval met bajonetten, een zeldzaamheid in de Tweede Wereldoorlog. Hij viel aan in de richting van de haag, waarbij aanvankelijk maar een klein deel van zijn eenheid hem volgde. De rest van het bataljon volgde toen ze zagen wat er gebeurde. Cole en zijn mannen vochten van dichtbij en van man tegen man. De Duitse overlevenden trokken zich terug en leden nog meer verliezen bij de aftocht. Voor de aanval, die bekend werd als Cole's Charge, werd een hoge prijs betaald: 130 van de 265 man werden slachtoffer. Omdat zijn bataljon uitgeput was, vroeg Cole het eerste bataljon hen te passeren en de aanval voort te zetten. Dat eerste bataljon had echter ook grote verliezen geleden bij het oversteken van de vierde brug en namen posities in bij het derde bataljon in plaats van verder te gaan. De volgende dag werden daar, aan de rand van Carentan, zware tegenaanvallen ondernomen door het Duitse 6e parachutistenregiment. Op het hoogtepunt daarvan, om ca. 7 uur 's avonds, slaagde Cole's artilleriewaarnemer er ondanks de stoorzenders in, om contact te maken en zorgde voor geconcentreerde artilleriesteun, waardoor de tegenaanvallen gebroken werden.
Op 12 juni om 2 uur 's nachts passeerde het 506th Parachute Infantry Regiment hun linies en veroverde heuvel 30, zuidelijk van Carentan. Van daaruit werd Carentan vanuit het noorden bij daglicht aangevallen door drie regimenten, met voorop compagnie E van het 2e bataljon van het 506e regiment (bekend geworden als Band of Brothers). Het Duitse 6e parachutistenregiment had vrijwel geen munitie meer en had de stad gedurende de nacht verlaten, met achterlating van een kleine achterhoede. Om half acht in de morgen was Carentan ingenomen.
Overlijden
Op 18 september 1944, tijdens operatie Market Garden, voerde Cole het commando over het 3e bataljon van het 502e regiment in Best. Op die dag kreeg hij via de radio het verzoek van een piloot, om oranje panelen voor zijn linies neer te laten leggen. Cole besloot om dit zelf te doen. Daarbij werd hij dodelijk geraakt door een Duitse sluipschutter.
Cole ligt begraven op de Netherlands American Cemetery and Memorial in Margraten.
Eerbetoon
Cole werd voorgedragen voor een Medal of Honor voor de bajonetaanval op 11 juni bij Carentan, maar de uitreiking maakte hij niet meer mee. Twee weken na zijn dood werd hem de Medal of Honor toegekend. De moeder van Cole nam de postume onderscheiding in ontvangst, in aanwezigheid van zijn weduwe en tweejarige zoon. Dit gebeurde op de paradeplaats waar Cole als kind had gespeeld, in Fort Sam Houston.
Er zijn verschillende dingen naar Robert G. Cole genoemd: de Robert G. Cole High School in Fort Sam Houston en een woonwijk, Cole Park, in Fort Campbell in Kentucky.
Op vrijdag 18 september 2009 is op de hoek Sonseweg - Schietbaanlaan in Best, vlakbij de plek waar hij sneuvelde een monument voor Cole onthuld. Dit gebeurde door zijn zoon, in aanwezigheid van zowel tegenwoordige soldaten als veteranen van de 101e Airbornedivisie.
Deze cache is gelegd met toestemming van de gemeente Best, mijn dank hiervoor.
Met dank aan proefloper Robje64.
FTF HAPPY SAPHIRA
STF VESPO
TTF RONNY TRUDY
>
