"Zeeslag" Mystery Cache

Een briesje deed de versieringen op de schouder van Maarschalk ter Zee 'Rob' bewegen. Er verscheen een glimlachje op zijn gezicht. Dit betekende dat de mist zo weg zou zijn, dan konden ze tenminste zien hoe de vijandelijke schepen zouden zinken. Bij deze gedachte grijnsde de Rare Gele  nog eens. “Geef door dat we ons klaar gaan maken voor de strijd,” zei hij koeltjes tegen kapitein Barny, die onmiddellijk bevelen begon rond te schreeuwen. Niet veel later stond een Gladde Locutus met vlaggen te zwaaien. Een paarse matroos kwam even later, toen de mist al weer wat minder was geworden, naar Kapitein Barny lopen en fluisterde wat. De kapitein draaide zich naar Maarschalk ter Zee Rob. “Alle 6 schepen zijn klaar, Rob.” Zei de kapitein. “Mooi,” zei ik, we laten die Terracachers wel eens zien wat een zeeslag inhoud. Geef maar door dat we in de dubbele punt formatie gaan varen.” De kapitein schreeuwde wat bevelen en de Gladde Locutus, man met de vlaggen begon weer heftig met de vlaggen te zwaaien.
 

Kapitein Barny keek naar de Groene Baars het schip van kapitein Mumzle. Of wat er nog van over was. De hele actie liep in het honderd. De mist was goed en wel opgetrokken toen er plots een harde knal klonk aan stuurboord. Na een korte blik werd het iedereen duidelijk dat de Terracachers goed voorbereid waren, ondanks hun gelimiteerde kunsten als zeevaarders. De mist had in het voordeel van de Terracachers gewerkt en ze waren heel dichtbij gekomen zonder dat het opviel. En toen de mist net weg was, beukte het grootste schip, met versterkte boeg, op de Glimmende Golf. De Glimmende Golf was in enkele minuten onder het wateroppervlak verdwenen. Er waren zeven kleine bootjes en een grote die het de rechterkant van de KGBL vloot knap lastig maakten. Het derde schip was nu aan het zinken en het Gele Bussie, het schip van Kapitein Barny, was waarschijnlijk de volgende. De dubbele punt formatie was nu erg onhandig. De schepen lagen net te ver uit elkaar om makkelijk te hulp te bieden aan een van je collega’s. De signaalman had om hulp gevraagd en die was op komst. De Regendans en De Goede Wind waren in de buurt. Maar het scheen dat het aan de linkerkant er net zo slecht aan toe ging. Gelukkig had TimeSliceIII lang stand gehouden, wat tijdwinst opleverde voor Kapitein Barny. Alleen met zijn boot kon hij niks beginnen, maar met de hulp van De Regendans en De Goede Wind konden ze de Terracachers wel verslaan. Het duurde niet lang of de drie Demniaanse schepen lagen naast elkaar en trokken op naar de acht bootjes van de Terracachers. De boogschutters maakte zich klaar om onheil te verspreiden op de boten van de Terracachers. Er werd een teken gegeven en de lucht kleurde een korte tijd zwart van de pijlen die van de drie Demniaanse schepen werden afgevuurd. “Zo te zien vonden ze dat niet leuk,” merkte Team Dusty op, die grijnzend toekeek op het bloedbad wat zich op een van de kleinere bootjes voltrok. Het grote Terraanse schip leek alleen nergens last van te hebben. Er vielen wel eens wat slachtoffers aan boord, maar lang niet zo veel als bij de anderen. En ook leken de zeilen ongedeerd te blijven. Verbaasd hierover keek Kapitein Barny naar de Geoknarf stuurman, die het ook gezien had.

“Bij alle Goden,” mompelde de Geoknarfstuurman, “ Gebruiken ze magie?” Kapitein Barny haalde zijn schouders op. “Laten we maar hopen van niet. Het zou tegen het verdrag zijn,” zei hij, waarna hij opdracht gaf om het grote schip de volle lading te geven. Maar zelfs na enkele salvo’s leek er verdraaid weinig aan de hand te zijn. Nu waren de schepen zo dicht bij elkaar dat het niet lang meer zou duren voordat de enterhaken door de lucht zouden vliegen. De Demnianen hadden met hun bogen twee schepen buiten werking kunnen zetten, wat eigenlijk wat weinig was. Kapitein Barny had gehoopt dat er toch minstens vier schepen het niet tot het enteren hadden gehaald. Maar het lag er natuurlijk ook aan dat ze een tijdlang alleen het grote schip hadden bestookt. De Demniaanse schepen stelden zich zo op dat de bemanningen gemakkelijk van het ene schip naar het andere konden. Ook de Terracachers stelden zich op, maar dat ging duidelijk niet zo geordend als bij de Demnianen, zo leek het althans. Even later vlogen de enterhaken door de lucht van de Terracachers. De Demnianen wachten af en bereiden zich voor op een zware strijd. Kapitein Barny had zijn korte jas getrokken en probeerde een van de touwen door te hakken. Maarschalk ter Zee Rob keek angstig uit zijn ogen toen hij een zwaard naast hem heen en weer wapperde. Het had niet veel gescheeld of het was in zijn voorhoofd geland. De Terracacher, die het zwaard gegooid had grijnsde. “Bijna,” gromde hij en hij pakte zijn bijl, “volgende keer beter.” Rob kon niet geloven dat de Terracachers tot dit in staat waren geweest. Ze hadden in enkele minuten de linkerflank weggevaagd en de berichten van de rechterflank waren ook niet florissant. Aan de linkerkant waren vier schepen gezonken, een was al volledig afgeslacht en op dit moment waren er minstens drie schepen in zware strijd met de terracachers. Maarschalk Rob week achteruit en hoopte op wat hulp. Het leek of het lot hem gezind was, want een matroos van zijn schip viel van het wand. De matroos was dodelijk getroffen door een pijl, maar was met zijn zwaard vooruit naar beneden gevallen. En met chirurgische precisie landde hij boven op de terracacher met de bijl.
 

Het zag er dan toch naar uit dat de strijd op TimeSliceIII in het voordeel van de Demnianen beslecht zou worden. De Terracachers waren verzwakt en behoorlijk uitgedund. Maarschalk ter Zee, Rob glimlachte toen hij merkte dat de gevechten toch de goede kant op leken te gaan op zijn schip. Maar plots glinsterde er iets in zijn oog, het was van korte duur. Verbaasd zocht Rob naar waar het vandaan kwam. Niet veel later zag Rob, tot zijn verbazing, dat de Terracachers het verdrag over oorlogsvoering schonden. Er stonden meerdere magiërs op het dek van een schip, ze waren druk met spreuken aan het rondslingeren. Een magiër keek naar Maarschalk Rob en grijnsde. Het was alsof de mannen elkaar in de ogen keken, wat van deze afstand toch een hele opgave was. “Schiet op de magiërs!” schreeuwde Rob, maar het was al te laat. Een vuurbal schoot uit de handen van de magiër. Rob dook aan de kant, maar aan het geschreeuw achter hem hoorde hij dat niet iedereen zo fortuinlijk was. Een blik achterom vertelde hem dat de vuurbal op de trap naar het bovendek was ingeslagen en alles in lichterlaaie had gezet. Er renden enkele soldaten, al brandend, over het dek. Het vuur greep snel om zich heen. Alles leek verloren.“Kruimeldief” riep Kapitein Barny uit, “Waarom!”
 

Kapitein Barny was uitgeweken naar "The Bouncing Ball", dat was het achterste schip van de drie. De anderen waren al in handen van de Terracachers. Plots begonnen de Terracachers te juichen en vluchtten ze van de schepen af. Kapitein Barny keek verbaasd naar de Terracachers, hij stond als versteend te kijken. Toen voelde hij een hand op zijn schouder. “Kijk eens achter je,” hoorde hij de stem van Mumzle, van De Goede Wind. Langzaam draaide Kapitein Barny zich om en kreeg zowat een hartverzakking. Achter hem rees een toren van vuur naar de hemel. Vele Demniaanse schepen stonden in vuur en vlam. Nog voor iemand kon reageren klonken er schreeuwen van angst. Snel draaide Kapitein Barny zich om. Ook zijn schip stond in brand en het zag er naar uit dat ook de andere boten het niet lang zouden houden.“Zwem voor je leven!” Schreeuwden beide kapiteinen in koor. Het duurde niet lang of de bemanning lag in het koude water van de Demia’s Golf.
 

“Hier ligt nog iemand!” klonk een stem van ver. Alles deed zeer en er klonk een zwaar gebonk in het hoofd van Kapitein Barny. Hij proestte water naar boven en ging over zijn nek. “Hij leeft nog!” klonk dezelfde stem opnieuw, gevolgd door haastige voetstappen. Kapitein Dusty deed zijn ogen open en zag een groep mannen en kinderen. Er kwamen er een paar zijn kant op, hij zag ook enkele andere bemanningsleden liggen op het strand. Kapitein Barny ging overeind zitten, wat een slecht idee bleek te zijn. Alles werd weer zwart voor de ogen van de Kapitein.

Kapitein Barny werd wakker en deed zijn ogen open. Een fel licht scheen in zijn ogen. Na een tijdje besefte hij dat het een kaars was die naast om op een tafeltje stond. Voorzichtig ging hij rechtop zitten en keek rond. Hij was in een soort tent beland, er lagen nog vijf anderen hier, allemaal sliepen ze nog. Barny hoorde een geluid bij de ingang van de tent en snel draaide hij zijn hoofd om te kijken wat het was. Er kwam een klein mannetje binnen lopen. Het duurde even, maar uiteindelijk herkende Kapitein Glever een halfling in de gestalte. “Rust nog maar even goed uit,” zei de halfling tegen Kapitein Glever, “U hebt veel geluk gehad.” De halfling maakte een vreemd gebaar en de Kapitein voelde zich moe worden. Er klonk een leuk deuntje in zijn hoofd en even later lag hij weer diep te slapen.

Neem al je geocachemaatjes mee, en help "Maarschalk ter Zee Rob" deze zeeslag in zijn voordeel te overwinnen. De opdracht is alle gevechtsschepen te vinden en onschadelijk te maken. Het geweld speelt zich af in het verre verleden. Leusden stond toen nog onder water, na het droogvallen is er een kleijne schat gevonden. De Gemeenteraad heeft besloten de schat in ere te houden en de gelegenheid te geven deze te zoeken. De zeeslag wordt geleverd op een zee van 10 bij 10 kwadranten. Zowel op de horizontale X-AS, als de verticale Y-AS worden de kwadranten aangeduid met de letters ABCDEFGHIJ. Als REFerentiepunt houden we linksonder aan.

Per ongeluk is de inventarisatie van de complete vloot door toedoen van de teams TK+RR, WijZijnRaar en Team Dusty, beschikbaar gekomen. Onderstaand een overzicht :

- Schepen liggen niet diagonaal.
- Een mijnenveger kan niet aansluitend tegen een ander schip aanliggen.
- Een mijnenveger kan wel diagonaal tegen een ander schip liggen.
- Alle schepen liggen zodanig dat ze identificeerbaar zijn.
- De mijnenveger welke het dichtst bij het REFerentiepunt ligt is Mijnenveger 1.

De kunst is zo zuinig mogelijk met de kanonskogels om te springen. Je bent een tactvolle bevelhebber als je met het minimum aan benodigde kanonskogels in staat bent alle schepen tot zinken te brengen. We vuren door een tijdspoort heen. Ofwel we gebruiken moderne techniek om te communiceren met het slagveld in het verre verleden.

Stuur een mailtje naar de tijdspoort. Vermeld eerst de letter op de X-as, en daarna de letter op de Y-as, vul het emailadres aan met @teamkleijn.nl en stuur dit door de tijdspoort. 

Om te vuren op het gele vlak stuur je een mailtje naar de tijdspoort met als emailadres cb@teamkleijn.nl. Via dezelfde tijdspoort krijg je de bevestiging of ontkenning van een treffer terug.