Pollismolen
Parkeren kan op- 51°06.968-05°38.135
De Itterbeek heeft in Opitter een flinke geul in de steile Kempense plateaurand geschuurd. Bij de Pollismolen komt de beek daardoor met een behoorlijke snelheid aangestroomd. De gerestaureerde molen maalt nog steeds en is een bezoek meer dan waard. Bovendien is het groene Itterdal een ideale plek om de wandelschoenen aan te trekken.
Aan de oostzijde van het Kempense plateau verloopt de overgang naar de Maasvallei erg bruusk. Van een hoogte van ongeveer negentig meter duikt de rand van het plateau opeens veertig meter dieper. Meteen weet u hoe Opitter en Neeritter, beide langs de Itterbeek, aan hun naam kwamen. Er borrelt trouwens flink wat water op uit de verborgen diepten van het plateau. Een handvol beken dat uit de bronnen ontstond, schuurde diepe valleien uit het plateau. De Itterbeek is ongetwijfeld één van de mooiste voorbeelden. Langs weerszijden van de beekvallei ontstonden er steile hellingen. Het is geen toeval dat net langs dit deel van de beek heel wat watermolens werden gebouwd. Het water krijgt er immers plots een groot verval.