Do gibt’s a „launisches“ Platzerl für’n „launischerkerl“, weils se se die Mia gmocht hot, fia uns a Käscherfestl im wundaschenen Mostviatl z’mochn.
Vagölts God, sog i glei amol dafia
Do kaun ma guat schaun noch drenten und herenten. Bsundas jetzt, wäul die Opfelbam und a de Birnbam so schen blian. Oba, wos sog i – schen is bei uns eh des gaunze Johr
Zum Käsch gehst oafoch hin, tuast nirgens auffisteign, nix zalegn, de Kapölln nua oschaun, oba a bisserl aufpassn auf’d Dosn sollst scho.
Daun schreibst di eini ins Biachl, bleibst nu a bissal aundächti durt steh und schaust da die schene Laundschoft au.
Oiso auf ins Mostviatl, kummts olle her….
Do is nur a kloans Biachl drin, nimm da söba an Bleistift mid.
A, nu wos, bevor i vagiss : sads net so drawi, da launischerkerl soll scho ois erste do hin kumma……