Koulaak Traditional Cache

Rond 1770 vormde de Koulaak samen met de Hellekens, de Raapbreuken en de Langendonk een aaneengesloten gebied ten oosten van de stad Herentals. Op de historische kaarten van de Ferraris (1771-1778) is te zien dat het gebied vooral bestond uit moerassige beemden doorsneden met een stelsel van sloten en brede houtkanten. De Koulaakse beemden waren vanuit de Herentalse stadswallen via een aparte weg bereikbaar.
Rond 1895 werd de Kleine Nete rechtgetrokken. Hierdoor ontstond op de Koulaak een afgesloten meander die in de loop der jaren evolueerde tot een voor de natuur waardevolle waterplas.

Door de intensivering van de landbouw werden eind vorige eeuw verschillende historische beemden omgezet naar akkers. Na een inrichtingsproject van het Agentschap voor Natuur en Bos in 2004 kregen verschillende percelen hun oude bestemming terug en is de oude rivierduin 'Begijnendonk' met holle weg in ere hersteld. Tijdens de werken zijn een aantal nieuwe poelen gegraven die vooral voor kikkers een belangrijke aantrekkingspool vormen. In de nieuwe houtkanten broeden jaarlijks vogels zoals grasmuis, bosrietzanger en sporadisch nachtegaal.

Enkele jaren geleden werd er waterlepeltje (Ludwigia palustris) ontdekt in de poelen van de Koulaak, een voor Vlaanderen zeer zeldzaam plantje.