Dzwonki zawieszone na słupach przy przydrożnych kapliczkach są już dzisiaj niespotykane. Takie dzwonniczki umieszczano w centrum wsi. Zadanie ich było informowanie mieszkańców o ważnych wydarzeniach, wyznaczały rytm dnia. Wierzono także w niezwykłą moc dźwięku dzwonka – odstraszanie burzowych czy gradowych chmur itp. Pełniły również istotną rolę w odniesieniu do chrześcijańskiej tradycji. Przypominały o potrzebie modlitwy dzwoniąc na Anioł Pański, dawały sygnał do wyjścia na mszę w oddalonym o kilka kilometrów kościele, oznajmiały różne ważne wydarzenia w życiu wsi, jak na przykład śmierć jednego z mieszkańców i wyjście konduktu pogrzebowego na cmentarz.
Ostatnim zachowanym na terenie Nowej Huty reliktem tradycji używania dzwonienia jako komunikacji społecznej jest drewniana dzwonniczka stojąca przy kapliczce w Czyżynach. Ceglana kapliczka z przedstawionymi wizerunkami Chrystusa, Matki Boskiej, św. Floriana i św. Izydora, wystawiona była przez mieszkańców wsi w 1894 r. czyli w rok po wielkiej powodzi, jaka nawiedziła Chyżyny. Dzwonniczka ma formę słupa z rozwidleniem w górnej części, w którym pod daszkiem zawieszony był mały dzwonek. Kiedyś najbliższe otoczenie kapliczki przy ul. Woźniców było centralnym placem wsi Czyżyny. Kapliczka oraz drewniana dzwonnica słupowa odrestaurowane były w 2001 r. Proszę o ostrożne podejmowanie. Potrzebne coś do pisania.