St.-Willibrordus (toenmalig Iers missionaris in onze streken) liet tijdens de 8^ste eeuw een houten kerkje bouwen in het dorpje Reppel. In het testament van Willibrordus uit 758 werd Reppel reeds vernoemd. Daarmee is het de oudst vernoemde deelgemeente van Bocholt. 

Het dorp was toen eigendom van een beheerder (villa). Het vormde een kleine gemeenschap langs de oever van de bestaande Aa-beek. Vandaar de naam "repla", wat afgeleid is van het latijnse "ripa of ripula", hetgeen "kleine oever" betekent. 
In 1482 werd de houten Willibrorduskerk vervangen door een stenen gebedshuis. Het huidige koor en de toren dateren nog van die tijd. Na Wereldoorlog I werd de kerk vergroot en in 1925 kon men de eerste steen van de nieuwe kerk inwijden. 

Dat waren ook de hoogdagen van de arseenfabriek in Reppel. Te samen met de "lepelfabriek", Reppel Inox, vormde de arseenfabriek decennialang het industriële hart van de gemeente. Intussen zijn beide fabrieken verdwenen. De oudste watermolen van België ligt ook in Reppel: de watermolen van Reppel, ook wel ooit de Scheyffaertsmolen genoemd, werd voor de eerste maal vermeld in 856. Rond deze watermolen werd een recreatieoord gecreëerd. 

De prachtige pastorij in de Monshofstraat dateert van het begin van de 17^de eeuw. 

Reppel fuseerde in 1970 met Bocholt. Het voormalige gemeentehuis doet nu dienst als buurthuis.