Zoals op oude kaarten duidelijk is te zien heeft het dorp Garnwerd niet altijd aan de boorden van het Reitdiep gelegen. Het dorp is al heel oud, evenals de streek waarin het ligt. Al voor onze jaartelling vestigden zich hier mensen (misschien uit Drenthe). Omstreeks 450 waren het de Angelsen en de Saksen die in deze streek veel invloed kregen.
De Hunze was destijds een belangrijke rivier voor de stad Groningen. Om van zee naar Groningen en omgekeerd van Groningen naar de zee te komen was deze rivier onontbeerlijk. Dat gold niet alleen voor de verdediging van de stad maar vooral ook voor de aan- en afvoer van goederen Groningen had zich in die tijd tot een belangrijke handelsstad ontwikkeld.
Schepen die van zee naar de stad wilden moesten die afstand zeilend afleggen door de vele meanders; dagenlang waren ze soms onderweg; dat alles tot groot ongerief van schippers en kooplieden. De Staten van Groningen besloten to de Hunze vanafWestsingerzijl tot de Noorderpomp recht te trekken. Dit had voor het dorp economische gevolgen. Want Gamwerd kwam aan een flink vaarwater te liggen; (in die tijd duikt ook de naam Reitdiep op) en werd nu een schippersdorp, waar schepen aanlegden voor de nacht of, bij slecht weer, beter (vaar)weer af te wachten. De Garnwerders zelf begonnen zich toe te leggen op de "scheepsjagerij"; ze boden hun diensten aan om met paarden schepen door het Reitdiep te trekken als er door het diep niet gezeild kon worden.
Het graven van het Reitdiep had nog een gevolg. Het dorp werd door het kanaal in tweeën gescheiden en een pont was nodig om van de ene kant van het dorp naar de andere kant te komen. Er lag nog geen brug over het Aduarderdiep.
Geen wonder dat de Gamwerders steeds meer begonnen te klagen over de slechte verbindingen.
De Hoop nam het initiatief om een commissie in het leven te roepen die de Provinciale Staten moest aanzetten tot de bouw van een brug bij Garnwerd. Dat ging niet zonder slag of stoot. Want wie zou dat betalen? De Hoop wist het: het is een zaak voor de provincie. Maar al spoedig werd er een beroep gedaan op allen die belang bij de brug konden hebben, zoals gemeenten en andere instanties en niet te vergeten particuliere personen. Het kostte veel moeite maar uiteindelijk kwam het toch zover: de brug kwam er in opdracht van de provincie Groningen.
In het huidige Reitdiep is de diepgang voor schepen tot 2 meter geen probleem, maar men moet wel midvaarwater blijven. Ook is de diepgang afhankelijk van de waterstand, door het spuien in Lauwersoog kan er een verschil ontstaan van 50 cm. De oude zeearm is door de jaren heen flink gekanaliseerd, toch liggen hier en daar nog vervallen kribben. Ook in de bochten is het plaatselijk ondiep.
FTF: Geo-Gravity
STF: Post@Co
TTF: Verschuren & Co
