LET OP! GLADDE VLONDER!!
Tijdens een wandeling van 1 kilometer beleef je met andere ogen het pad van Tom in het glooiende parklandschap van Heerenwoud.
Parkeren kan op bovenstaand coördinaat. De wandeling is leuk om met kinderen te lopen. Onderweg zijn er diverse speelvoorzieningen.
LET OP! De route gaat via een loopbrug (zonder railing) over water. Deze brug kan erg glibberig zijn.
Tom Philipspad – Met andere ogen
Straten krijgen vaak de naam van een bekend persoon. Zo zijn er straten, pleinen en lanen vernoemd naar burgemeesters, koningen en kunstenaars. In Heerenveen is dat niet veel anders. Toch is hier ook een heel bijzonder pad dat niet vernoemd is naar een beroemd iemand, maar naar een jongen, Tom Philips.
Tom leeft niet meer. Hij had een zeldzame stofwisselingsziekte waardoor hij net voor zijn achtste verjaardag overleed. Tom was een levendige peuter die zelf at, liep en iedereen de oren van het hoofd kletste. Hij was gek op rennen over bruggetjes, tellen en logo’s.
Op een dag vergat hij woordjes die hij al lang wist, en kreeg hij moeite met lopen. Tom was ziek en kon niet meer beter worden. Al gauw zat hij in een rolstoel en kon hij niet meer zelf eten of iets zien. Ook al werd hij steeds zieker, toch was Tom bijna nooit verdrietig. Hij genoot op een andere manier van de dingen om hem heen (hij leerde bijvoorbeeld om te kijken met zijn oren, toen zijn ogen hem in de steek lieten).
Tom woonde met zijn ouders in het project Heerenwoud, samen met nog een aantal andere ouders en hun kinderen. Het was een gezellige boel. Tom liet de buurtkinderen kennis maken met een wereld die zij niet kenden. Ze leerden anders kijken en ervaren en hij daagde hen uit manieren te bedenken waarop hij ook mee kon doen. Zintuigenprikkeling, beleving, er zijn. Buiten gebaande paden denken en doen. Samen leren, samen spelen. Anders, maar toch zo gewoon mogelijk.
Samen met de buurtkinderen plantte hij een appelboom in de boomgaard van Heerenwoud. Tom luisterde en genoot van de drukte om hem heen, terwijl zijn buurmeisje met een beetje hulp een gat groef. Ook maakten de kinderen een hoorspel voor hem en kreeg hij op zijn verjaardag een voeltaart.
Toen Tom in 2011 overleed vonden de buurtkinderen dat Tom een eigen pad verdiende, omdat hij een verbindende factor was geweest voor de buurt. Zo zou hij altijd bij Heerenwoud blijven horen.
En dat pad is het Tom Philipspad geworden.
Dank aan de Gemeente Heerenveen voor het geven van toestemming voor deze cache.
Als je de cache voltooid hebt mag je de volgende banner op je profielpagina plaatsen:
Code:
<a href= "https://coord.info/GC4WBMW">
<img src= "https://imgcdn.geocaching.com/cache/f3bf0f34-cc36-453a-a4e9-9299bbac0415.jpg" />
</a>
