"De Spokke-Riete" in Oudleusen
De Spokkeriete in Oldlusen. Weet iej niet waor det woord vandan kömp ? Nou, det zà ‘k oe dan nie is effen haorfien uut de dukies oden. Vrogger, zo’n kleine honderd jaor terugge was ut tussen Old en Ni-jlussen iene grote wildernisse met heidevelden, vennen en wat bärkenopslag en zulk gerei. En an die vennen, daor gruuien mi-j toch een hoop riet en buzen. Iej weet det aoveral in vennegaten vrogger, al die spoken as witte wieven, dollemanshonden, boezekeerls en det soort van gifkikkers huzeren. En as dr dan in ’t lusenerveld is een maol zo’n Hekman of zo’n Oldenhoeker langs kwamp, en zie zagen in ’t twieduuster van die schimmen uut ut riet opstiegen dan peezen ze dr vandeur, zo bange waren ze veur die spoke uut ’t riet, spoken-riet, spokeriet, Spokkeriete. En zo bint ze dus in Oldlusen an al die namen ekommen.