NB: Bij Q5 is het klaphekje weggehaald en zit er een grote ketting op het grote hek. Waarschijnlijk om dat men niet zoveel bezoekers meer wil in het door de Schaapskudde van Benneveld beheerde ruige, wat ons betreft mooiste, deel van de palms. Via de andere kan van dit rondje is het gebied nog wel toegankelijk, maar niet meer perse noodzakelijk voor ABC.
For an English translation please send an e-mail to 2cvtje
Für ein Deutsche Überseztung senden Sie eine E-mail an 2cvtje.
Deze cache werkt volgens het CACHE IN, TRASH OUT principe. Zelfs al is het niet je eigen rommel, ruim het a.u.b op zodat we de cacheroute netjes houden.
De route loop voor het grootste gedeelte door de natuur. Hier broeden veel vogels en leven er dieren. Tijdens de wandeling en zeker bij de cachelocatie wordt verzocht de natuur niet te verstoren. Het gedeelte dat wordt afgeweken van de paaltjesroute kan ruig zijn. Zeker in het voorjaar wordt het paadje bijna onzichtbaar door snel groeiend gras. Maar we weten allemaal wat de gevolgen zijn van een cacheroute dus bij regelmatig gebruik zal de route goed begaanbaar zijn. Ook moet er af en toe gebukt of omgelopen worden om laaghangende jeneverbesstruiken te passeren. Op twee kleine delen van de route zijn honden niet toegestaan. De cachelocatie kan erg donker zijn en hierdoor soms geen goed signaal door uw GPS op te vangen zijn. Kijk daarom ook goed in de directe omgeving van de coördinaten.
Vlakbij de weg van Zweeloo naar Coevorden ligt het prachtige authentieke Drentse esdorp Meppen. Een oud Drents dorp met alles erop en eraan: hoge essen, madelanden langs de beek, heide en zandverstuivingen tot aan de rand van het dorp. Deze korte wandeling brengt u langs de oude boerderijen in het dorp via de Mepperdennen naar De Palms. Het is een heideterrein van ‘slechts’ 19 hectare van Stichting Het Drentse Landschap. Klein maar fijn, zou je kunnen zeggen: vrijwel nergens in Drenthe vindt u zulke mooie jeneverbesstruwelen als hier. ‘Palmbossies’ zeggen we in Drenthe. In Meppen noemden ze ze gewoon de ‘Palms’ met zo’n lekker lang aangehouden ‘aaaa’. De route door Meppen, de Mepperdennen en over De Palms is aangegeven met paaltjes met een paarse kop. De einde van de route loopt door het jeneverbesstruweel. Op deze locatie wordt met pasen elk jaar eieren verstopt voor de Möpper jeugd.
Het Jeneverbesgilde: Op de bres voor de jeneverbes. Het jeneverbes-dilemma Jeneverbes hoort bij het stadium van een heideveld dat net begroeid raakt, maar waar nog geen andere bomen zijn. Zodra de jeneverbes lichtconcurrentie ondervindt, zal hij het onderspit delven. De eisen die hij aan zijn omgeving stelt, zijn zo speciaal dat de jeneverbes weer net zo snel kan verdwijnen, als hij destijds is gekomen. Tenzij er wordt ingegrepen. De afgelopen jaren hebben de liefhebbers van de jeneverbes zich verenigd in het Jeneverbesgilde om zich in te zetten voor het behoud van deze typerende bomen. In het bos ten noordwesten van De Palms kwam een project tot stand om oude, stervende of verstrikt geraakte jeneverbesstruwelen van de ondergang te redden. Om de jeneverbes te laten gedijen moeten andere, gezonde bomen en struiken het veld ruimen. Zie hier het jeneverbes-dilemma: mag je de ‘wetten van de natuur’ op deze manier beïnvloeden? En heeft het zin? Kennelijk heeft de natuur zo haar eigen plannen met de jeneverbes.
Het Gilde verteld ons de volgende anekdote: 'Als hoofd van een talrijk reizend gezin, was bekend een zekere 'Waggel Jan'. Niet zijn gang, maar zijn werk gaf die benaming aanleiding want hij zocht steeds naar de balletjes van de palmbomen (het geslacht Juniperus) die hij aan apothekers verkocht. Omdat men deze door de wind in het open veld zooveel heen en weer gebogen heesters wel de "waggelbosch" noemde, werd hij "Waggel Jan" geheeten. Zijn ware naam was Menso Pieter Rijsaard. Hij overleed te Borger in 1881 in het huis van bewaring waar men hem wegens ziekte gebracht had. Van een zijner zonen hoorden wij dat hij later een finlke timmerman is geworden en dat gij goed onderwijs had genoten, waartoe een zonderling voorval de aanleiding had gegeven. In een winternacht waren vader en zoon bij vinnige kou in stilte getrokkken in eene boerenschuur in de gemeente Zweeloo, waarvoor zij geen toestemming hadden gevraagd, omdat zij wisten dat in die gemeente het houden van "nachtvolk" verboden was. Daar werden zij door een hond van de nachtwacht ontdekt en daar de eigenaar van de schuur verklaarde hun geen toestemming te hebben verleend, werden beide voor den strafrechter gebracht en veroordeeld. De zoon werd bestraft met opzending naar een rijksopvoedingsgesticht, waar hij goed onderwijs kreeg en een handwerk, het timmeren, leerde.'
Zo, dat is volgens mij eerst genoeg informatie. Veel plezier bij de wandeling door deze mooie omgeving! Wij vinden het erg leuk om foto's van de route en de cachers in de log te zien.
