Do niedawna przełęcz tę nazywano "Skałką", co było związane ze starą nazwą Klimczoka. Obecna nazwa została przeniesiona z dawnego osiedla pasterskiego na polanach opadających spod przełęczy na wschodowi, ku dolinie Biłej. Pochodzi od słowa "karkosze", oznaczającego w góralskiej gwarze gałęzie, odrąbane ze ściętych drzew iglastych.
Przez przełęcz biegnie granica powiatów cieszyńskiego oraz żywieckiego. Rozdzielała dawne Księśtwo Cieszyńskie od Żywiecczyzny, jednocześnie jest naturalną granicą językową i etnograficzną (Brenna: strój górali śląskich, Szczyrk: strój górali żywieckich).
Od strony wschodniej, ze Szczyrku, na przełęcz wyprowadza droga wiodąca doliną potoku Biła, natomiast od strony zachodniej, z Brennej Bukowej - droga wiodąca dolinką źródłowego cieku Brennicy.
Na polanie poniżej przełęczy znajduje się schronisko turystyczne. Przez przełęcz biegnie czerwony szlak z Przełęczy Salmopola na Kimczok, a także żółty z Brennej oraz ze Sczyrku.