Historia. Kościół p.w. Świętego Jakuba Starszego z lat 1750 – 54. Zbudowany z fundacji Szwarczewskiego i ks. Józefa Napiórkowskiego. Istnieje przypuszczenie, iż wówczas dokonano przebudowy z powodu pożaru wcześniejszej świątyni z 1492 r. Remontowany w 1827, 1959, 1990 i 1999 r.
Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, trójnawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany w stylu barokowym. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią. Kruchty od frontu i z boku nawy, kryta dachem namiotowym. Dach dwukalenicowy, kryty gontem z ośmioboczną wieżyczkę na sygnaturkę. Zwieńczoną gontowym hełmem stożkowym z latarnią. Przyziemie osłonięte fartuchem gontowym. Wnętrze podzielone na trzy części dwoma rzędami słupów po trzy sztuki z arkadami. Strop w prezbiterium i nawie w postaci spłaszczonego sklepienia kolebkowego. W nawach bocznych stropy płaskie z zaskrzynieniami. Chór muzyczny drewniany, wsparty na dwóch słupach z prospektem organowym i instrumentem z 167 6 r. Balustrada tralkowa w części środkowej wybrzuszona.
Ołtarz główny rokokowy z ok. poł. XVIII w. Trzy ołtarze boczne z k. XVIII w. Ambona późnobarokowa z 1754 r. Chrzcielnica drewniana w kształcie kielicha z ok. 1827 r. Liczne obrazy od XVIII w. Świątynia posiada kryptę pod prezbiterium. Dzwonnica drewniano – murowana, konstrukcji słupowej z ok. 1750 r. Zbudowana na planie kwadratu w górnej części otwarta i zwieńczona gontowym dachem namiotowym. Drewniana kostnica z 1827 r. konstrukcji zrębowej z dachem krytym gontem.
Cache to małe pudełko znajdujące się pod wskazanymi koodynacjami. Zawiera ołówek i logbook.