Architektoniczna spuścizna epoki PRL-u w postaci budynków i budowli w stylu modernizmu powojennego, nadal wzbudza wiele dyskusji i kontrowersji. Zdaniem architektów są to doskonałe realizacje, znane i doceniane w świecie. W Polsce są jednak nielubiane, nie szanowane i niechciane, a jedyną ich winą jest „złe urodzenie”, bo powstały w czasach komunizmu. Na tereny wielu z nich wjeżdżają buldożery, są wyburzane. Niektóre, pozostawione własnemu losowi, ulegają stopniowej dewastacji. I tak dzieje się w całym kraju. Wyrok został już wykonany na warszawskim Supersamie i na katowickim dworcu PKP. Niepewne swojego istnienia są kolejne obiekty: szczecińskie kino Kosmos, warszawska Rotunda czy też krakowski hotel Forum.
W Poznaniu jest jednak inaczej. Tutaj nie niszczy się najwybitniejszych zabytków powojennego modernizmu, lecz udaje się je ochronić, a niektóre pieczołowicie odnawia, przywracając im dawny blask. Spełniają obecnie może inne funkcje niż pierwotnie, ale ważne że są. Niektóre z nich stały się nawet wizytówkami, symbolami miasta. Warto podążyć ich szlakiem.
Zapraszam zatem na spacer po najciekawszych realizacjach modernistycznych w Poznaniu. Do zobaczenia będzie kilkanaście obiektów, a do zdobycia 13 skrytek podzielonych na trzy etapy. W dziewięciu skrytkach pierwszego etapu będą zawarte litery i cyfry, które należy zanotować, gdyż będą niezbędne do określenia współrzędnych trzech skrytek drugiego etapu. Z kolei w tych skrytkach znajdziecie wskazówki oraz litery i cyfry, które pozwolą określić obiekt, o który chodzi w etapie finałowym i określenie współrzędnych miejsca ukrycia kesza finałowego.
Życzę wszystkim keszerom powodzenia i w drogę!
Telewizory
- to budynek mieszkalno-usługowy zlokalizowany w centrum miasta przy ul. Święty Marcin 51-57. Obiekt zrealizowano w latach 1958-1960 w celu wypełnienia luki w południowej pierzei ulicy. Powstał według projektu Jerzego Liśniewicza i Henryka Grochulskiego. W parterze mieścił się duży i bardzo popularny w czasach PRL-u salon radiowo-telewizyjny (stąd potoczna nazwa całego budynku).
Charakterystycznym elementem elewacji są rzędy wykuszy mieszczących okna północnej ściany, co zapewnia lepsze doświetlenie wnętrz mieszkaniowych. Takie rozwiązanie nie było wówczas popularne i miało charakter pionierski w skali kraju.
Pod budynkiem przebiega ulica Garncarska, wyprowadzona prześwitem do Świętego Marcina.